Ο Νεομάρτυρας Φιλούμενος

Από μικρός ο Άγιος Φιλούμενος αγάπησε τον Χριστό.

Σε ηλικία δέκα ετών μαζί με τον αδελφό του περίμεναν να αποκοιμηθεί ο μεγαλύτερος τους αδελφός και αυτοί σηκώνονταν και προσεύχονταν κρυφά για ώρες.

Κατάγονταν από το χωριό Ορούντα της επαρχίας Μόρφου.

Καλή παιδαγωγό και δασκάλα της ευσεβείας είχαν τη γιαγιά τους Λωξάντρα, η οποία τους ζητούσε να της διαβάζουν βίους αγίων.

Διαβάζοντας ο Άγιος του Θεού Φιλούμενος, τον βίο του Αγίου Ιωάννου του Καυσοκαλυβίτου, ως άλλος μιμητής εκείνου, έκαυσε τις επιθυμίες του κόσμου τούτου.
Σε ηλικία δεκατεσσάρων χρόνων με το δίδυμο αδελφό του - π. Ελπίδιο που πολλά προσέφερε στο Νοσοκομείο του Ερυθρού Σταυρού και μόνασε στο Άγιον Όρος - ανέβηκαν στο αυστηρό μοναστήρι «Σταυροβούνι» της Κύπρου, που' χει συνδέσει την ιστορία του με την Αγία Ελένη.


Εκεί παρέμειναν για πέντε χρόνια και μετά ανεχωρήσαν από τη μαρτυρική γη της Κύπρου στην Αγία Γην των Ιεροσολύμων. Ο πατήρ Ελπίδιος μετά από δώδεκα έτη διακονίας στα Ιεροσόλυμα συνέχισε τον εκκλησιαστικό του βίο σε διάφορα μέρη της Ορθοδοξίας και εκοιμήθη στο Άγιο Όρός.

Ο Φιλούμενος έμεινε στην αγία γη για 46 έτη διακονώντας την εκεί αδελφότητα του Πατριαρχείου, ως φύλακας αγίων τόπων, αλλά εξαιρέτως αγίων τρόπων.

Τελευταίος σταθμός της διακονίας του ήταν το Φρέαρ του Ιακώβ, το οποίον έγινε τόπος του μαρτυρίου του.
 Μοναχός με υπακοή πηγαίνει, όπου η «Αγιοταφική Αδελφότης» τον στέλνει. Έτσι τον γνώρισε σχεδόν όλη η Παλαιστίνη. Βηθλεέμ, Άγιος Κωνσταντίνος Τιβεριάδος, Ιόππη, Ραμάλα, Άγιος Σάββας, Άγιος Θεοδόσιος, Προφήτης Ηλίας και τελευταία το φρέαρ του Ιακώβ τον αισθάνονται κοντά τους λειτουργό του Θεού του Υψίστου, που δεν παύει ν' απευθύνει στο Θεό του ελέους παρακλήσεις, δεήσεις, αίνους και δοξολογίες, ευχαριστίες ...; Και αυτά έως τις 29 του Νοέμβρη του 1979.

Στις 29 Νοεμβρίου 1979,ημέρα της ονομαστική του εορτής,φανατικοί σιωνιστές,που διεκδικούσαν το προσκύνημα ως δικό τους,τον κατέκοψαν την ώρα του εσπερινού.

 
«Ο μακαρίτης ο πατήρ Φιλούμενος μας έλεγε ότι κάθε Παρασκευή πολλοί από τους θρησκευόμενους (Εβραίους) πήγαιναν για να προσευχηθούν στο φρέαρ του Ιακώβ.
  Στη συνέχεια του έλεγαν να σηκώσει όλες τις εικόνες και τον Εσταυρωμένο ακόμη και να τις πάρει να φύγει, διότι το φρέαρ είναι δικό τους και όχι δικό μας. Είδ' άλλως θα το μετανοήσει πικρά αλλά θα είναι αργά. Από τον καιρό που πήγε εκεί όλο και τον φοβέριζαν. Αυτός όμως ήξερε τα εβραϊκά και τους αποστόμωνε. Δεν ειδοποίησε ποτέ την Αστυνομία να το έχει απ' όψιν της, ούτε το φαντάζονταν ότι θα τον σκότωναν.
  Στις 16 Νοεμβρίου (29 Νοεμβρίου με το νέο ημερολόγιο) είχε μεγάλη βροχή αστραπές, βροντές χαλασμός Κυρίου όλη την μέρα. Βρήκαν ευκαιρία, που δεν υπήρχε κανένας, λόγω της κακοκαιρίας πήγαν και τον σκότωσαν μέσα στο φρέαρ του Ιακώβ, μεταξύ του Ναού και του θυσιαστηρίου, όπως έκαμαν και στον προφήτη Ζαχαρία τον πατέρα του Προδρόμου. Την ώρα που έκαμε εσπερινόν, εκείνη την ώρα όρμησαν, Κύριος είδε πόσοι ήσαν, και τον σκότωσαν με το τσεκούρι στα μούτρα και στο δεξί χέρι, κόβοντας τα δάκτυλά του. Επίσης, η σιαγόνα του και το ένα του μάτι βγαλμένο και το άλλο κτυπημένο.
 Το πώς μπήκαν μέσα στο Μοναστήρι, Κύριος είδε, διότι ο φύλακας έφυγε στις 4 το απόγευμα και έκλεισε το μοναστήρι. Ο φόνος έγινε μετά τις 5. Το πρωί, πηγαίνει ο φύλακας στις 7.
Φωνάζει: πάτερ Φιλούμενε;

Στο δωμάτιο του δεν τον βρίσκει. Πηγαίνει στην Εκκλησία και τον βλέπει σκοτωμένο, μέσα στα αίματα. Αμέσως ειδοποίησε την αστυνομία και η Αστυνομία το Πατριαρχείο. Πήγαν οι Πατέρες ο Καισαρείας Βασίλειος ο Πέτρας Γερμανός, ο π. Γρηγόριος, ο π. Μελίτωνας, ο π. Διονύσιος κ. ά. Αλλά αφού τον σκότωσαν έριξαν και χειροβομβίδα έξω στην Προσκομιδή και τα έκαμαν όλα κομμάτια, ούτε μανουάλια άφησαν γερά, ούτε εικόνες. Και Αυτόν τον εσταυρωμένο του έκοψαν το χέρι Του το αριστερό. Τα Άγια Ποτήρια χαμένα. Ήταν τόσο τρομερή η κατάσταση σα να μην κατοικούσε άνθρωπος μέσα από χρόνια. Τον πήγαν στο νεκροτομείο. Μετά τον έκαμαν νεκροψία στο Τελ Αβίβ και στις 21 Νοεμβρίου μας ειδοποίησαν. Εγώ πήγα μαζί με άλλους τρεις Πατέρες του Πατριαρχείου και μας τον έδωσαν γυμνόν. Όταν τους ρωτήσαμε που είναι τα ρούχα του, μας είπαν είναι στην Νεάπολη. Ευτυχώς που είχαμε πάρει μαζί μας όλα τα χρειαζούμενα για να τον ντύσουμε.

Αλλά δεν φαντάζεστε, όταν μας τον παρέδωσαν κομματιασμένο, το πρόσωπο του αγνώριστο, φέρων τα στίγματα του μαρτυρίου όπως οι Πέρσες έσφαξαν τους Πατέρες του άγιου Σάββα και λοιπών Μοναστηριών. Έτσι και σήμερα ακολούθησε νέο μαρτύριο στον π. Φιλούμενο. Πέντε μέρες τον είχαν στο ψυγείο. Και όμως ήταν σαν να μην είχε πεθάνει.

  Όταν άρχισα να τον ντύνω -διότι οι άλλοι δεν μπορούσαν, δεν άντεχαν να τον βλέπουν από τις κακουχίες που είχε- του λέγω σαν να ήταν ζωντανός: Γέροντα μου, τώρα θα με βοηθήσεις να σε ντύσω, διότι βλέπεις είμαι μόνος μου. Όταν άρχισα και του έβαλα την φανέλα, το πρώτο χέρι αμέσως το έκατέβασε μόνος του. Όπως και το άλλο χέρι. Και τα πόδια ομοίως. Του μάζευα τα πόδια να του φορέσω τα ρούχα και όταν τελείωνα τα άπλωνε μόνος του. Στο αριστερό πόδι από κάτω, είχε κτύπημα με το τσεκούρι.
  Από το νεκροτομείο, τον φέραμε στο Πατριαρχείο. Στην Αγία Θέκλα, έγινε η Νεκρώσιμος ακολουθία εν μέσω Αγιοταφιτών Πατέρων, των αδελφών του μακαρίτη και άλλων πολλών.
Ήλθαν μέχρι και πολλοί ξένων δογμάτων και Μουσουλμάνοι και Χοτζάδες.
 Γιατί όμως-όλοι αυτοί~ Διότι όλοι τον αγαπούσαν και ήρθαν να του δώσουν τον τελευταίον ασπασμόν.

 Τί οδυρμός τί θρήνος! τί κοπετός! ήταν αυτός! Ή κυβέρνηση, από το πρωί, μέχρι και τον ενταφιασμό στην Σιών, έστειλε Αστυνομία κοντά στους Αγιοταφίτες Πατέρες φοβούμενη αντίποινα. Πήρε αυστηρά μέτρα. Και νεκρόν ακόμα τον εφοβούντο. Το αίμα του, όπως το είπα, να τούς εύροι μέχρι τετάρτης γενεάς όπως το λέει και το Ευαγγέλιο...

 Τον π. Φιλούμενο όλοι τον κλάψαμε, διότι ήταν ένας καλός και άγιος πνευματικός.
 Ο Πατριάρχης τον αποκαλούσε πτωχοπρόδρομο. Και όντως ήταν.

 Οι τέλειοι, κληρονομούν την Βασιλεία των Ουρανών. Υπέμεινε λίγο μαρτύριο και βρίσκεται μεταξύ των Ιερομαρτύρων και Οσιομαρτύρων, ων ταις πρεσβείας είθε να αξιωθούμε και εμείς της Βασιλείας των Ουρανών».

Ιερομόναχος Σωφρόνιος Aγιοταφίτης

Το Πατριαρχείο Ιεροσολύμων, κατόπιν Συνοδικής Αποφάσεως, θα τελέσει  Κυριακή 29 Νοεμβρίου 2009, τη τελετή  κατατάξεως στο αγιολόγιο της Ορθοδόξου Εκκλησίας του νέου ιερομάρτυρος Φιλουμένου Αγιοταφίτου, ηγουμένου του προσκυνήματος του Φρέατος του Ιακώβ.

Ο ιερομάρτυρας Φιλούμενος μαρτύρησε στο ιστορικό Φρέαρ στη Νεάπολη της Σαμάρειας στις 29 Νοεμβρίου του 1979, καθώς τελούσε την ακολουθία του Εσπερινού.

Επίσης ο νέος ιερομάρτυρας Φιλούμενος καταγόταν από την Κύπρο, και σε νεαρή ηλικία προσήλθε στην Αγιοταφιτική Αδελφότητα και διακονούσε πριν το μαρτυρικό του τέλος ως ηγούμενος της Ιεράς Μονής του Φρέατος του Ιακώβ.

Να σημειωθεί, ότι στη συνείδηση πολλών εκ των τιμίων μελών της Εκκλησίας, καθώς και των Αφιοταφίτων Πατέρων ο ηγούμενος Φιλούμενος ήταν ήδη καθιερωμένος ως Νεομάρτυς.

Πατριαρχική Θεία Λειτουργία στο Καθολικό της Ιεράς Μονής, Ιερό Ναό της Αγίας Φωτεινής, της Σαμαρείτιδος θα τελέσει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ. Θεόφιλος, ο οποίος θα αναγνώσει και την επίσημη πράξη αγιοκατατάξεως του νέου Ιερομάρτυρα Φιλουμένου ενώπιον της ιεράς λάρνακας που βρίσκεται το ιερό λείψανο του.

 

Τέλος, να σημειωθεί ότι στη τελετή θα συμμετάσχουν από την πατρίδα του ιερομάρτυρα Φιλουμένου την Κύπρο, ο Μητροπολίτης Μόρφου κ. Νεόφυτος, ο Μητροπολίτης Ταμασού κ. Ησαΐας, ο Γενικός Πρόξενος της Ελλάδος στα Ιεροσόλυμα κ. Σωτήριος Αθανασίου καθώς και άλλοι διπλωματικοί Αντιπρόσωποι.

ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Η ΠΡΩΤΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΑΣΘΕΙΣΑ ΕΙΚΟΝΑ ΠΡΟΣ ΤΙΜΗΝ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ, ΑΓΙΟΓΡΑΦΗΘΗΚΕ (15/12/1994) ΣΤΗΝ ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΑΓΙΩΝ ΑΥΓΟΥΣΤΙΝΟΥ ΚΑΙ ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΣΑΡΩΦ ΤΡΙΚΟΡΦΟΥ ΦΩΚΙΔΟΣ.

Απολυτίκιον. Ήχος α΄. Της ερήμου πολίτην.

Της Ορούντης τον γόνον, νήσου Κύπρου του βλάστημα και ιερομάρτυρα νέον Ιακώβ θείου Φρέατος, Φιλούμενον τιμήσωμεν, πιστοί, ως πρόμαχον της πίστεως ημών, και αήττητον οπλίτην Χριστού της αληθείας, πόθω κράζοντες‧ δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε αφθαρτίσαντι, δόξα τω σε ημίν χειραγωγόν προς πόλον δείξαντι!

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ΄. Τη Υπερμάχω.

Τον ανατείλαντα ως άστρον νεαυγέστατον τη Εκκλησία του Χριστού αρτίως μέλψωμεν, μαρτυρίου ταις ακτίσι και θαυμασίων ταις βολαίς νεοφανέντα ιερόαθλον, ού ηφθάρτισε το σκήνωμα ο Ύψιστος, πόθω κράζοντες‧ χαίροις, μάκαρ Φιλούμενε.

Μεγαλυνάριον

Χαίροις, της Ορούντης σεπτός βλαστός, χαίροις, νήσου Κύπρου πολυτίμητος θησαυρός, χαίροις, Εκκλησίας της Μόρφου ωραιότητης, Φιλούμενε, μαρτύρων νέων υπόδειγμα!

ΚΑΙ

Απολυτίκιον ήχος πλ. α'

Σαμαρείτιδος βίον πάτερ μιμούμενος, κατηκολούθησας χαίρων τω Ζωοδότη Χριστώ, και το Φρέαρ Ιακώβ τανυν κατέλαβες, ένθα εκέρδισας λαμπρώς παραδείσου την τρυφήν, αγώσι του μαρτυρίου Φιλούμενε ιερομάρτυς των Ορθοδόξων νέον καύχημα.

πηγή