Γέροντος Σωφρονίου
Η συνεχής επίκληση τού ονόματος τού Ιησού γλύκαινε την ψυχή τού αδελφού Συμεών.Έχαιρε ακούγοντας από τους άλλους Πατέρες ότι με αυτή την προσευχή μπορούμε να προσευχώμεθα παντού και πάντοτε, σε κάθε έργο και περίσταση
Ότι κατά τον καιρό των εκκλησιαστικών ακολουθιών είναι καλό να φυλάττης αυτή, και όταν λόγω εργασίας ή αρρώστειας , γίνεται αδύνατη η προσέλευση στην εκκλησία , τότε με την ευχή αυτή αντικαθίστανται οι Ακολουθίες.
Προσευχόταν ο Γέρων πολύ και φλογερά , γιατί η ψυχή του ήταν σε βαρειά οδύνη και ζητούσε επιμόνως τον δυνάμενο να σώση.
Έτσι πέρασε λίγος καιρός , περίπου τρείς βδομάδες, και έτσι ένα βράδυ καθώς προσευχόταν μπροστά στην Εικόνα τής Θεοτόκου, η προσευχή εισέδυσε στην καρδιά του και άρχισε η ίδια να τελήται εκεί μέρα και νύχτα.
Τότε όμως δεν κατάλαβε το μεγαλείο και τη σπανιότητα της δωρεάς την οποία δέχθηκε από την Θεομήτορα.
απο το βιβλίο ο Γέρων Σιλουανός σ.24
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου