Κώστας Ρωμαίος
“Λαογραφικά Θέματα” Αθήνα 1977
Η αρχική φουστανέλλα, που τη φορούσαν
παλαιότερα οι Έλληνες, δεν ήταν τόσο κοντή, όσο φοριέται από τους
Εύζωνες. Αλλά δεν ήταν ούτε και τόσο μακριά, όσο υποστηρίζει ο καθηγητής
Αντώνιος Κεραμόπουλος.
Α’
Γνώρισα, κατά τα έτη γύρω στα 1930, τη
φουστανέλλα, την απλοϊκή και καθημερινή, — συνεπώς και την ανόθευτη από
όποια σκόπιμη επίδειξη, — αυτήν που ήταν φτιαγμένη από σκούρο δίμιτο
γερό πανί του αργαλειού, μονοκόμματη· με κολλημένο δηλαδή το πανωκόρμι,
όπως ακριβώς έτσι τη φορούσαν τότε πολλοί χωρικοί, ιδίως οι συντηρητικοί
τσοπάνηδες στις ορεινές περιοχές, στην Αρκαδία και στη Δυτική Ρούμελη.
Την ίδια ενδυμασία φορούσαν και πολλοί χωρικοί της Αττικής. Ήταν μια
πολύ πρακτική ποκαμίσα, με ραμμένη στη μέση μια απλή ζώνη, από το ίδιο
ύφασμα.
Μπροστά και στο απάνω μέρος του κορμού, η
ποκαμίσα είχε άνοιγμα, για να φοριέται ή για να βγαίνη ευκολώτερα. Το
άνοιγμα εκείνο, κάθετο μπροστά στο στήθος, έκλεινε με κουμπιά. Εξ άλλου,
το κάτω μέρος της ποκαμίσας είχε αρκετές πτυχές, όχι περίτεχνες, που
μοναδικό σκοπό τους είχαν την ανετώτερη πρακτική χρησιμοποίηση της
ποκαμίσας, επειδή φοριόταν από πληθυσμούς κυρίως ποιμενικούς, που έπρεπε
να μην εμποδίζονται από το στενό ένδυμα κάθε φορά που θα χρειαζόταν να
δρασκελούν χαντάκια, ή να περπατούν γρήγορα σε ανώμαλα μονοπάτια γεμάτα
πέτρες, ή να σκαρφαλώνουν σε ανηφοριές και σε βράχους, ανοίγοντας πιο
πολύ τα σκέλη, ή τέλος όταν βιαστική ανάγκη θα τους επέβαλλε, να τρέξουν
«για να στομώσουν τα γίδια» που έφευγαν για κάπου αλλού.
Η άσπρη φουστανέλλα, που είναι
ανεξάρτητη, μόνο από τη μέση του κορμιού και κάτω, πρέπει να οφείλεται
σε μεταγενέστερη εξέλιξη, ενώ αρχική και παλαιότατη μορφή πρέπει να
είναι η μονοκόμματη καθημερινή και σκούρα φουστανέλλα, όπως τη φορούσαν
ακόμη έως το 1930 οι Έλληνες χωρικοί των ορεινών περιοχών, ιδιαίτερα οι
ποιμενικοί, επειδή μαζί τους επέζησε για πολύ περισσότερο χρόνο…
η συνέχεια εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου