Ο
πατήρ Aed Jweinat υπήρξε μία αγία μορφή του προηγούμενου αιώνα και
γνωστός για τα πολλά θαύματα που έκανε στην αρχή του 20ου αιώνα στην
Ιορδανία. Ιδιαίτερα ξεχώριζε για την ταπεινοφροσύνη του. Σήμερα ήταν η
έκπληξή μου μεγάλη διαπιστώνον
τας
ότι ο γέροντας Παϊσιος είχε αναφερθεί σε αυτόν τον άνθρωπο στο παρακάτω
απόσπασμα από το βιβλίο ‘’ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ ΛΟΓΟΙ Γ΄,
ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ. Να αναφέρω ότι αυτός ο ιερέας καταγότανε και τέλεσε
τα εφημεριακά του καθήκοντα στον Ιερό Ναό Αγίου Γεωργίου της πόλεως του
ΧΟΥΣΟΥΝ στην Ιορδανία, από όπου και κατάγομαι. Ας έχουμε την ευχή του.
«…Ήταν στην Ιορδανία ένας πολύ απλός παπάς που έκανε θαύματα. Διάβαζε ανθρώπους και ζώα που είχαν κάποια αρρώστια και γινόταν καλά. Πήγαιναν και Μουσουλμάνοι σ’ αυτόν και τους θεράπευε. Αυτός πριν λειτουργήσει, έπαιρνε ένα ρόφημα με λίγο παξιμάδι και μετά όλη την ημέρα δεν έτρωγε τίποτα. Κάποτε έμαθε ο Πατριάρχης ότι τρώει πριν από τη Θεία Λειτουργία και τον κάλεσε στο Πατριαρχείο. Πήγε εκείνος, χωρίς να ξέρει γιατί τον ζητάνε. Ώσπου να τον φωνάξει ο Πατριάρχης περίμενε μαζί με άλλους σε μια αίθουσα. Έξω έκανε πολλή ζέστη, είχαν κλειστά τα παντζούρια και από μια τρυπούλα περνούσε μια ακτίνα. Αυτός νόμισε ότι είναι σχοινί. Επειδή είχε ιδρώσει, βγάζει το ράσο του και το κρεμάει πάνω στην ακτίνα. Όταν το είδαν οι άλλοι που καθόταν εκεί στην αίθουσα τα έχασαν. Πάνε και λένε στον Πατριάρχη: «Ο παπάς που κολατσίζει πριν από την Θεία Λειτουργία κρέμασε το ράσο του πάνω σε μια ακτίνα!». Τον κάλεσε μέσα ο Πατριάρχης και άρχισε να τον ρωτάει: «Τι κάνεις; Πως πάς; Κάθε πότε λειτουργείς; Πως ετοιμάζεσαι για τη Θεία Λειτουργία;». «Να λέει, διαβάζω την ακολουθία του όρθρου, κάνω και μερικές μετάνοιες και ύστερα φτιάχνω ένα ρόφημα, κολατσίζω λίγο, και έπειτα λειτουργώ». «Γιατί το κάνεις αυτό;», τον ρωτάει ο Πατριάρχης. «Άμα φάω λιγάκι πριν από την Θεία Λειτουργία, λέει εκείνος, όταν κάνω κατάλυση, πάει ο Χριστός επάνω. Ενώ, αν φάω μετά την Θεια Λειτουργία, πάει ο Χριστός από κάτω»! Με καλό λογισμό το έκανε! Του λέει ο Πατριάρχης: «Όχι, δεν είναι σωστό αυτό. Πρώτα να κάνεις κατάλυση, και έπειτα να τρως λίγο». Έβαλε μετάνοια και το δέχθηκε…»
«…Ήταν στην Ιορδανία ένας πολύ απλός παπάς που έκανε θαύματα. Διάβαζε ανθρώπους και ζώα που είχαν κάποια αρρώστια και γινόταν καλά. Πήγαιναν και Μουσουλμάνοι σ’ αυτόν και τους θεράπευε. Αυτός πριν λειτουργήσει, έπαιρνε ένα ρόφημα με λίγο παξιμάδι και μετά όλη την ημέρα δεν έτρωγε τίποτα. Κάποτε έμαθε ο Πατριάρχης ότι τρώει πριν από τη Θεία Λειτουργία και τον κάλεσε στο Πατριαρχείο. Πήγε εκείνος, χωρίς να ξέρει γιατί τον ζητάνε. Ώσπου να τον φωνάξει ο Πατριάρχης περίμενε μαζί με άλλους σε μια αίθουσα. Έξω έκανε πολλή ζέστη, είχαν κλειστά τα παντζούρια και από μια τρυπούλα περνούσε μια ακτίνα. Αυτός νόμισε ότι είναι σχοινί. Επειδή είχε ιδρώσει, βγάζει το ράσο του και το κρεμάει πάνω στην ακτίνα. Όταν το είδαν οι άλλοι που καθόταν εκεί στην αίθουσα τα έχασαν. Πάνε και λένε στον Πατριάρχη: «Ο παπάς που κολατσίζει πριν από την Θεία Λειτουργία κρέμασε το ράσο του πάνω σε μια ακτίνα!». Τον κάλεσε μέσα ο Πατριάρχης και άρχισε να τον ρωτάει: «Τι κάνεις; Πως πάς; Κάθε πότε λειτουργείς; Πως ετοιμάζεσαι για τη Θεία Λειτουργία;». «Να λέει, διαβάζω την ακολουθία του όρθρου, κάνω και μερικές μετάνοιες και ύστερα φτιάχνω ένα ρόφημα, κολατσίζω λίγο, και έπειτα λειτουργώ». «Γιατί το κάνεις αυτό;», τον ρωτάει ο Πατριάρχης. «Άμα φάω λιγάκι πριν από την Θεία Λειτουργία, λέει εκείνος, όταν κάνω κατάλυση, πάει ο Χριστός επάνω. Ενώ, αν φάω μετά την Θεια Λειτουργία, πάει ο Χριστός από κάτω»! Με καλό λογισμό το έκανε! Του λέει ο Πατριάρχης: «Όχι, δεν είναι σωστό αυτό. Πρώτα να κάνεις κατάλυση, και έπειτα να τρως λίγο». Έβαλε μετάνοια και το δέχθηκε…»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου