Τι είναι αυτή η γοητεία που ασκούν οι ιλιγγιώδεις κορυφές των ψηλότερων βουνών του κόσμου, σε ανθρώπους που –σε extreme περιπτώσεις– ζαλώνονται μια σημαία και πεθαίνουν στον δρόμο προς την κατάκτησή τους, ή σε λιγότερο extreme περιπτώσεις ξοδεύουν ολόκληρες περιουσίες για να ακολουθήσουν μερικούς ακόμα ταξιδιώτες κι έναν έμπειρο οδηγό ως την κορυφή; Ίσως να είναι η εγγύτητά τους στα σύννεφα, η απουσία ζωής και η απόκοσμη αίσθησή της, ή απλώς η πρόκληση της ανάβασης. Άλλοι αναμετρούνται με δράκους σε οθόνες, άλλοι τα βάζουν με ολόκληρα βουνά, όπως αυτά τα πέντε που ακολουθούν (κατά σειρά δυσκολίας) και τα οποία έχουν να διηγηθούν ιστορίες καθημερινής, απολαυστικής ανθρώπινης τρέλας –ή κατάκτησης, αν το προτιμάτε.
Κιλιμάντζαρο, Τανζανία
Η υψηλότερη κορυφή της Αφρικής αγγίζει το ιλιγγιώδες υψόμετρο των 5.899 μέτρων. Το Κιλιμάντζαρο συναποτελείται από τρία ανενεργά ηφαίστεια, τα Kibo, Mawenzi, και Shira. Η επίπεδη κορυφή του και το γεγονός ότι πέντε από τις έξι διαδρομές μέχρι την κορυφή του δεν απαιτούν ιδιαίτερη ορειβατική εμπειρία το έχουν κάνει εξαιρετικά δημοφιλές σε ταξιδιώτες που συρρέουν όλο τον χρόνο στην Τανζανία για να το σκαρφαλώσουν.
Λιγότεροι από τους μισούς καταφέρνουν να φτάσουν ως την κορυφή, όχι γιατί οι διαδρομές είναι δύσκολες ή επικίνδυνες, αλλά γιατί τα περισσότερα πακέτα ανάβασης, προκειμένου να κρατηθεί χαμηλά το κόστος, υπολογίζουν μόλις 5-6 ημέρες μέχρι την κορυφή –διάστημα πολύ μικρό για να συνηθίσει ο ανθρώπινος οργανισμός στην αλλαγή του υψομέτρου. Η νόσος των ορειβατών είναι ιδιαίτερα συνηθισμένη και ιδιαίτερα επίπονη, πράγμα που σημαίνει ότι πολλοί από τους επίδοξους ορειβάτες του Κιλιμάντζαρο καταλήγουν να γυρίζουν πίσω πριν φτάσουν στην κορυφή.
Αν, πάντως, το σκέφτεστε, υπολογίστε ότι το κόστος της πλήρους ανάβασης ξεκινά από τα 1.150€, και αυξάνεται καθώς προσθέτετε μέρες. Ο Lonely Planet έχει όλες τις πρακτικές πληροφορίες, εδώ.
Elbrus, Ρωσία
Αν το όνομα σας θυμίζει αμυδρά κάτι, είναι γιατί πριν από μερικά χρόνια είχαν κυκλοφορήσει αυτές οι πολύ εντυπωσιακές φωτογραφίες της «δημόσιας τουαλέτας με την καλύτερη θέα στον κόσμο» ή της «χειρότερης δημόσιας τουαλέτας στον κόσμο», εξαρτάται ποιος έγραφε τις λεζάντες. Ναι, η τουαλέτα όντως υπάρχει, στα 4.206 μέτρα, και σύμφωνα με το σχετικό δημοσίευμα της San Francisco Gate, η πρόσβαση σε αυτήν είναι πιο δύσκολη απ’ ό,τι η ανάβαση στην κορυφή του βουνού.
Η ίδια η ανάβαση δεν είναι ιδιαίτερα δύσκολη από τεχνικής άποψης –αρκεί να δώσετε στον οργανισμό σας χρόνο για να συνηθίσει το υψόμετρο, και να είστε κατάλληλα εξοπλισμένοι για να αντιμετωπίσετε τους δυνατούς (και παγωμένους, προφανώς) ανέμους. Το τελεφερίκ που ολοκληρώθηκε το 1976 ανεβάζει τους επίδοξους επιβάτες στα 3.800 μέτρα, κι από εκεί η κορυφή αν επιχειρούσε κανείς να πάει κατ’ ευθείαν θα απείχε περί τις 14 ώρες. Σε πραγματικές συνθήκες, η ανάβαση διαρκεί κάτι περισσότερο από μία εβδομάδα και απαιτεί τρεις διαφορετικές άδειες από τις ρωσικές αρχές –τις οποίες μπορείτε να βρείτε αναλυτικά εδώ.
Denali, Αλάσκα
Το πιο παγωμένο βουνό της Γης, είναι το σημείο όπου τα θερμόμετρα δείχνουν σταθερά -40 βαθμούς Κελσίου. Η ψηλότερη κορυφή της Οροσειράς της Αλάσκα είναι μία από τις «7 κορυφές» (όρος που χρησιμοποιείται για τα ψηλότερα βουνά της κάθε ηπείρου, μετρώντας την Βόρεια και την Νότια Αμερική σαν δύο ξεχωριστές ηπείρους).
Οι διαδρομές είναι προφανώς δύσκολες, ειδικά αν λάβει κανείς υπ’ όψιν το τσουχτερό κρύο. Σύμφωνα με τον blogger του Travel the Whole World (που μεταφέρει την προσωπική του εμπειρία από την ανάβαση ως την κορυφή εδώ) με «τέλειες καιρικές συνθήκες», πράγμα που σημαίνει χωρίς χιονοθύελλες, δυνατούς ανέμους και χιονοστιβάδες, η ανάβαση θα μπορούσε να πραγματοποιηθεί από έναν ιδιαίτερα πεπειραμένο ορειβάτη σε δύο εβδομάδες. Οι υπόλοιποι, υπολογίζουμε χοντρικά ένα μήνα.
Huascaran, Περού
Το όνομα του βουνού στα ισπανικά είναι Nevado Huascaran –ήτοι, Χιονισμένο Huascaran– και όχι άδικα: με υψόμετρο που αγγίζει τα 6.768 μέτρα, το ψηλότερο σημείο όχι μόνο του Περού, αλλά και όλων των Τροπικών της Γης, είναι πάντα χιονισμένο. Το βουνό περιστοιχίζεται από το Εθνικό Πάρκο Huascaran, δημοφιλές για δραστηριότητες όπως trekking και ορειβασία.
Οι διαδρομές μέχρι την κορυφή είναι δύσκολες: «πριν δοκιμάσετε την ανάβαση του Huascaran, θα πρέπει να έχετε κάνει το λιγότερο ένα εξαήμερο trekking, και να έχετε ανέβει μια κορυφή 5.000 μέτρων» συμβουλεύει η επίσημη σελίδα Peruvian Treks. Η ανάβαση διαρκεί κατά κανόνα 6-7 μέρες –περισσότερες αν χρειάζεστε καιρό για να συνηθίσετε το υψόμετρο– και οι τιμές των οδηγών κυμαίνονται στα 100 δολάρια (περί τα 76€) την ημέρα.
Το (πραγματικά εντυπωσιακό) βίντεο που ακολουθεί θα σας δώσει μια ιδέα για τη δυσκολία της ανάβασης
Έβερεστ, Νεπάλ
Ο μικρότερος εξ αυτών ήταν ο 13χρονος Jordan Romero από τις ΗΠΑ, που έφτασε στην κορυφή τον Μάιο του 2010. Πολλοί ήταν εκείνοι που ζήλεψαν το ρεκόρ του και θέλησαν να κατακτήσουν μια θέση στο Βιβλίο Γκίνες. Μεταξύ αυτών, ο κάτοχος του ρεκόρ για τη γρηγορότερη ανάβαση (σε 8 ώρες και 10 λεπτά!) Pemba Dorjie, που ανακοίνωσε την πρόθεσή του να σκαρφαλώσει στην κορυφή με τον εννιάχρονο γιο του, κινητοποιώντας τόσο τις κινεζικές αρχές όσο και αυτές του Νεπάλ να θεσπίσουν ελάχιστο όριο ηλικίας για τους επίδοξους αναβάτες, τα 18 και 16 χρόνια αντίστοιχα.
Στο MountEverest.net θα βρείτε όλες τις πρακτικές πληροφορίες, περιλαμβανομένων των εφτά χρυσών κανόνων επιβίωσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου