Ας δούμε λίγο τι μας έφερε ξανά ο πολιτικός οίστρος. Εχουμε και λέμε: ένας μικρέμπορος με μηδενικές δηλώσεις βρέθηκε με 1,4 εκατ. στην τράπεζα, εντοπίστηκαν επιχειρήσεις με τριγωνικές συναλλαγές και κατά το σύνηθες ελεύθεροι επαγγελματίες με εισοδήματα πείνας και χλιδάτο τρόπο ζωής. Αν τα ακούγαμε για πρώτη φορά, ειλικρινά θα λέγαμε ότι είναι απίθανος ο υπουργός και καταπληκτικό το επιτελείο του. Επειδή όμως τα ακούμε αυτά δυο φορές το χρόνο, από υπουργούς όλων των κομματικών αποχρώσεων, δεν μπορούμε παρά να θυμώνουμε. Δεν νοείται καθένας που αναλαμβάνει να διοικήσει να περιγράφει τα φαινόμενα και να τα διαιωνίζει. Από τους φοροφυγάδες επελέγησαν 121 προς διαπόμπευση. Η Ferrari βγάζει μάτι, η κυνηγημένη τραγουδίστρια αφυπνίζει τα εκδικητικά ένστικτα και πάει λέγοντας. Δεν λέμε ότι κακώς τιμωρούνται αυτά τα άτομα με τη δέσμευση της περιουσίας τους απλώς η εμπειρία δείχνει ότι το σόου δεν περιορίζει το φαινόμενο. Το πρόβλημα της ελληνικής φορολόγησης δεν είναι τα 121 φετινά πρόσωπα ούτε οι προπέρσινοι γιατροί του Κολωνακίου. Το πρόβλημα είναι ότι 6 στους 10 επαγγελματίες δηλώνουν εισοδήματα κάτω από το αφορολόγητο όριο. Αντιγράφουμε επακριβώς από το ρεπορτάζ: «Το μέσο ατομικό εισόδημα 457.377 επιτηδευματιών (σε σύνολο 779.319) δεν ξεπέρασε τα 7.500 ευρώ». Μέχρι πρότινος υπήρχε η εντύπωση ότι αυτά τα άτομα κλέβουν το κράτος, δηλαδή ζουν σε βάρος ενός μηχανισμού που γεννά χρήματα. Πλην όμως αυτά τα άτομα κλέβουν τους συνταξιούχους και τους μισθωτούς. Κι ας μην ακούσουμε τίποτε πάλι για τις σπατάλες του κράτους και τα εξοπλιστικά. Δεν υπάρχει δικαιολογία για εκείνους που δεν αναλαμβάνουν το μερίδιό τους στην συντήρηση του κράτους. Δεν υπάρχει συμψηφισμός. Είναι προφανές ότι η κατάσταση δεν θα αλλάξει με νομοθετικές κουτσουλιές ούτε με σποραδικούς ελέγχους. Το φορολογικό σύστημα πρέπει να κατεδαφιστεί παντελώς, να ακυρωθούν να προηγούμενα νομοσχέδια που επικαλύπτουν το ένα το άλλο και δημιουργούν ένα σωρό παραθυράκια. Δεν θα γίνει δουλειά με μπαλώματα σε ένα μηχανισμό αναποτελεσματικό. Για παράδειγμα: το σύστημα των αποδείξεων δεν λειτουργεί, ειδικά όταν υπάρχει διαπραγμάτευση έκπτωσης από το ΦΠΑ. Οι επαγγελματίες αλλά και οι μαγαζάτορες εξακολουθούν να μην κόβουν αποδείξεις, παρά το αίτημα και την επιμονή των πελατών.
Ολοι έχουν να αφηγηθούν μια ιστορία με έναν μαραγκό που λέει «εγώ δεν κόβω αποδείξεις» ή μια βετεράνο ταβερνιάρισσα που δεν έχει κάνει καν έναρξη επαγγέλματος. Δεν έχουν όλοι το σθένος να τσακώνονται καθημερινά για τα αυτονόητα. Το νέο θεσμικό πλαίσιο θα μπορούσε να λάβει υπ’ όψιν όλα τα δεδομένα της ελληνικής κοινωνίας, αυτής της στραβής κι ανάποδης, που θέλει να αλλάξει αλλά δεν μπορεί να αλλάξει σε μια μέρα.
Της Λώρης Κέζα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου