Γερόντισσα Αναστασία της Ι.Μ. "Κυρά των Αγγέλων"

ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ "ΚΥΡΑ ΤΩΝ ΑΓΓΕΛΩΝ" ΚΕΡΚΥΡΑΣ 1910-1979

 (Μέρος Ε')

Τα από της κοιμήσεως της Γεροντίσσης Αναστασίας και έως της σήμερον 

Η Γερόντισσα, έζησε με το ράσο της δοκίμου μοναχής από του έτους 1924, όταν κατετάγηκε στην αδελφότητα της Ιεράς Μονής Αγίου Νικολάου Μελικίων. Από του έτους 1933 εγκατεβίωσε στην Κυράν και επί 46 συναπτά έτη. Την τελευταία εβδομάδα της επί γης ζωής της και συγκεκριμένα την Τετάρτη 19η Σεπτεμβρίου 1979 εκάρη μεγαλόσχημος από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κερκύρας Πολύκαρπον Βαγενά εις στενότατο κύκλο και εντός του κελλίου της λαβούσα το μοναστικό όνομα «Αμβροσία». Εκοιμήθη εν Κυρίω μετά τρεις ημέρας το Σάββατον 22 Σεπτεμβρίου 1979 και περί ώραν 13.30 μ.μ. και ετάφη την επομένη, Κυριακήν 23 Σεπτεμβρίου 1979, εις την Μονή παρά του ενάρετου Εφημερίου της Μονής ιερέως Νικόλαου Βούλγαρη. 

Παρ' όλα τα προβλήματα τα οποία εξέσπασαν εναντίον του μοναστηρίου επί Αρχιερατείας Πολυκάρπου (Βαγενά, 1967-1984), ωστόσο το ησυχαστήριον έζησε την στηρικτική και διακριτική παρέμβασι του μητροπολίτου Πολυκάρπου διά την επούλωσι των πληγών του από τας μεθοδίας του διαβόλου και των οργάνων του, ρασοφόρων τε και λαϊκών. Ο μακαριστός Πολύκαρπος εστήριξε την αδελφή Αγγελική Καστρινού διά διάδοχον της Γεροντίσσης Αναστασίας και υπεστήριξε κάθε προσπάθεια αυτής διά την συντήρησι και ανάπτυξι του Ιερού Ησυχαστηρίου.  

Ο διάδοχος του Πολυκάρπου, Μητροπολίτης Τιμόθεος (Τριβιζάς, 1984-2002) προέβη εις τας χειροθεσίας των αδελφών της Μονής εις μεγαλοσχήμους. Κατόπιν αιτήσεως των, δι' ενεργειών του συντόνων επετεύχθη διά προεδρικού διατάγματος η αναγνώρισις του Ησυχαστηρίου και η «ανύψωσίς του εις Ιεράν Γυναικείαν Κοινοβιακήν Μονήν» υπό την επωνυμία «η της Υπεραγίας Θεοτόκου Κυράς των Αγγέλων» εις τας 23 Αυγούστου 1991, και με έγγραφόν του εδιόρισε εις τας 11 Νοεμβρίου 1991 Ηγουμένη την Αναστασία (Αγγελική) Καστρινού και συμβούλους τας μοναχάς Ευπραξία Μεταξά και Αγαθονίκη Μοναστηριώτου. 

Τέλος, ο φιλομόναχος Επίσκοπος Νεκτάριος (Ντόβας, 2002 - ) περιέβαλε με πνευματική αγάπη και στοργή την Μονή και τας υποθέσεις της. Προέκρινε ως διάδοχον εις την ηγουμενία την μοναχή Ευπραξία Μεταξά (2002 - ) και έκειρε μεγαλόσχημον την δόκιμον Ολυμπία Δήμα εις τας 28 Μαρτίου 2006 μετονομάσας αυτήν Αθανασίαν. Αξίζει να σημειωθή ότι θεία νεύσει ο κατά πάντα διακριτικός και πνευματικός Δεσπότης από της αναλήψεως των καθηκόντων Του ηυλαβήθη την Παναγία «Κυράν των Αγγέλων» της οποίας τυγχάνει ταπεινός προσκυνητής αιτούμενος παρ' Αυτής την σκέπη και ευλογία του ποιμνίου του. Ύστερον δε ευλαβείται εκ βάθους καρδίας και την Γερόντισσα Αναστασία της οποίας η φωτογραφία κοσμεί τόσον το μητροπολιτικό γραφείο όσον και το κελλί του. Πάντοτε δε αναφέρεται με λόγους πνευματικούς εις την μνήμη της Γεροντίσσης. Εις την δική του προτροπή και ευλογία οφείλεται η συγγραφή του παρόντος βιβλίου το οποίον αφορά εις την καταγραφή του ιστορικού της πολύπαθους Ιεράς Μονής ως και του θαυμαστού βίου της πολυάθλου Γεροντίσσης Αναστασίας Βλάχου. 

Ολίγα για τον ενάρετο κληρικόν π. Νικόλαο Βούλγαρη ο οποίος διακόνησε την Ιερά Μονή της Κυράς των Αγγέλων, και εστήριξε την Γερόντισσα Αναστασία στις δοκιμασίες της Μονής.

Νικόλαος Βούλγαρης, 1969-1980. Επρόκειτο περί αγίου κληρικού. Ήτο άξιος λειτουργός του Κυρίου και έμπειρος πνευματικός. Εξυπηρέτησε τις ανάγκες του Ιερού Ναού της Υ.Θ. Οδηγητρίας, του Ι.Ν. Αγίων Θεοδώρων και της Μονής της Κυράς. Είχε θεολογική κατάρτισι και παρ' όλον ότι δεν επήρε το πανεπιστημιακό του πτυχίο δι' ολίγα μαθήματα μόνον, υπήρξε άριστος ιεροκήρυξ. Η διακονία του εις όλους τους ναούς υπήρξε ψυχωφελής και εποικοδομητική διά τους χριστιανούς συνοδευομένη και εκ λοιπών δραστηριοτήτων, ανεγέρσεως κτιρίων, ανακαινίσεων, δημιουργίας συλλόγων κ.λπ. Ήτο παραδοσιακός Ιερεύς αφοσιωμένος στις ιερές Ακολουθίες της Εκκλησίας μας και την Θεία Λατρεία, εγκρατής, σύννους, ευλαβής, ζηλωτής της τάξεως. Διά την Κυράν υπήρξε Άγγελος παρηγοριάς. Ετόνωσε την λειτουργική και μυστηριακή ζωή της Μονής. Ήτο πνευματικός πατήρ της αδελφότητος έως της κοιμήσεώς του στις 28 Νοεμβρίου 1984. Τα κηρύγματά του εμψύχωναν το ποίμνιο της Κυράς. Ειργάσθη και χειρωνακτικώς για την πλακόστρωσι του δαπέδου του Καθολικού ως και άλλων κτιρίων. Εμερίμνησε για την ανέγερσι και β' ορόφου στα κτίρια της Μονής ως και την ανέγερσι και εξοπλισμό του ξενώνος της Μονής. Συμπαρεστάθη στο έργον της Γεροντίσσης Αναστασίας. Δι' ενεργειών του ετοποθετήθη ηλεκτρικό ρεύμα και τηλέφωνο στο μοναστήρι. Υπερήσπισε την Γερόντισσα στα δικαστήρια και εγένετο κυματοθραύστης όπου εξέσπων τα δαιμονικά κύματα τα οποία ελυμαίνονταν την εύρυθμη και ομαλή λειτουργία της Μονής. 

Στην υπ' αριθ. πρωτοκόλλου 2808/18-9-1979 αναφορά του προς τον τότε Μητροπολίτη Κερκύρας Πολύκαρπον γράφει: «...Σταθήκαμε αντάξιοι της τιμής που μας εκάνατε, και γίναμε ο έμπειρος ξυλουργός, ο ικανότατος οικοδόμος, ο άψογος διαχειριστής της δραχμής των χριστιανών, και επραγματοποιήσαμεν θαύματα, δημιουργώντας περιουσίαν εις την Εκκλησίαν. Θέσαμεν το συμφέρον της Εκκλησίας υπεράνω του ιδικού μας και με θυσίες πραγματικές μη φειδόμενοι κόπων ουδέ εξόδων ήλθαμεν πολλάκις και εις ρήξιν...». Παρακάτω ομιλεί περί της Γεροντίσσης: «...Την χαιρέτησα και της είπα ότι εγώ πια γέρασα και θα φύγω, με κοίταξε στα μάτια και δάκρυσε, με παρεκάλεσε να μην το κάνω, και για δεύτερη φορά μου είπε ότι σας παρακαλεί να την επισκεφθήτε πάση θυσία. Σεβασμιότατε και εγώ σας παρακαλώ να το αποφασίσετε, αλλά και να καλέσετε και την αδελφή Αγγελική Καστρινού κατά μόνας, έχει να σας πη πολλά, ίσως τούτο συντελέσει εις την διαφύλαξι και διατήρησι του κύρους του Μοναστηρίου...».

Και όντως την επομένη ο Σεβασμιώτατος μετέβη εις την Μονή και εχειροθέτησε την Γερόντισσα Μεγαλόσχημον Μοναχή μετονομάσας αυτήν «Αμβροσίαν» ενώπιον του πατρός Νικολάου και της αδελφής Αγγελικής η οποία διεδέχθη την Γερόντισσα Αναστασίαν.

Ο πατήρ Νικόλαος εκπροσωπών και τον Σεβασμιώτατον εκήδευσε την Γερόντισσα και εξεφώνησε και τον λίαν πνευματικόν και κατανυκτικόν επικήδειον αυτής. Μετά πενταετίαν όλην εκοιμήθη εν Κυρίω ο πατήρ Νικόλαος καταλιπών κενόν εις τον κλήρο της νήσου και το πλήρωμα της τοπικής Εκκλησίας.

Μέρος Α' 

Μέρος Β'     

Μέρος Γ

Μέρος Δ'