Δαμασκηνός μοναχός Αγιορείτης
Εις
το σημείο αυτό, παραθέτομε, αυτούσια, και την βαρύνουσα γνώμη ενός
άλλου αγίου Γέροντος για τον «εγκεφαλικό θάνατο», που ήξερε τι έλεγε
σχετικά με το θέμα αυτό, και του οποίου το όνομα δεν έχει ευλογία να αποκαλυφθή. Εις τα λεγόμενά του, που παρατίθενται εις την συνέχεια, η λέξις «νους», που χρησιμοποιεί, έχει την πατερική έννοια του όρου.
Είπε, λοιπόν, αυτός ο Γέρων:
[(Ερωτά:) Ο άνθρωπος με υγιή εγκέφαλο και «νεκρό» νού είναι νεκρός; (Και απαντά:) Βιολογικά, όχι. Είναι, όμως, νεκρός πνευματικά. (Και ερωτά πάλι:) Και αντιστρόφως: Ο άνθρωπος με νεκρό εγκέφαλο και υγιή νού είναι νεκρός;
(Και απαντά:) Ούτε βιολογικά, ούτε πνευματικά. Πνευματικά, ο άνθρωπος
αυτός, δια της μετανοίας και του αγιασμού, είναι αναγεννημένος και με
την ενέργεια της θείας Χάριτος μπορεί να κάνη πράγματα υπερφυσικά, κι ας έχη νεκρό εγκέφαλο.
Απλά, πάσχει από μία βαρειά αναπηρία στον εγκέφαλο. (Και συνεχίζει:)
Υπάρχουν «εγκεφαλικά νεκροί» άνθρωποι που επανήλθαν. Οπότε, μπορούμε να
ονομάσουμε την κατάστασι αυτή της αναπηρίας του εγκεφάλου «βαρειά
ασθένεια του εγκεφάλου», η «ακρωτηριασμό του εγκεφάλου». Όταν απαιτήται
να κοπή ένα χέρι η ένα πόδι σε κάποιον άνθρωπο, αυτό δεν σημαίνει ότι
αυτός ο άνθρωπος, μετά την αποκοπή του μέλους του, είναι βιολογικά
νεκρός. Έτσι συμβαίνει και στην περίπτωσι ενός «νεκρού εγκεφάλου»
(μυαλού) λόγω μιας «βαρειάς αναπηρίας του εγκεφάλου», η μιας «βαρειάς
ασθένειας του εγκεφάλου», όπως είναι η περίπτωσι του «εγκεφαλικά
νεκρού». Δεν σημαίνει ότι ο άνθρωπος αυτός είναι βιολογικά νεκρός. Απλά, ασθενεί βαρειά, η έχει νεκρωθή ένα όργανο του σώματός του, δηλ. ο εγκέφαλος.
Το μυαλό ευρίσκεται σε τέτοιο σημείο που δεν μπορεί να ακρωτηριασθή,
όπως το πόδι, το χέρι, κλπ. Υποθετικά, αν μπορούσαμε να αφαιρέσουμε, να
ρουφήξουμε, το μυαλό από το κρανίο και ο άνθρωπος να είχε μηχανική
υποστήριξι της αναπνοής του, ώστε να λειτουργή η καρδιά του, πάλι ο άνθρωπος εκείνος δεν θα ήταν βιολογικά νεκρός.
Ο
«εγκεφαλικά νεκρός» έχει, η βαρειά ασθένεια του εγκεφάλου, η «νεκρό
εγκέφαλο», που δεν είναι σωστός ο όρος «νεκρός εγκέφαλος», γι αυτό και
τον βάζω σε εισαγωγικά. Το ότι έχει «νεκρό εγκέφαλο», όμως, δεν σημαίνει ότι είναι βιολογικά νεκρός, η ότι δεν μπορεί να κάνη υπερφυσικά πράγματα, κι ας είναι στην κατάστασι που είναι.
Και τούτο, διότι σε κάθε άνθρωπο, ο νους κινεί τον εγκέφαλο και ο
εγκέφαλος το σώμα. Όμως, ο νους δεν βρίσκεται στον εγκέφαλο, ούτε
κινείται από τον εγκέφαλο. Ο νους, η νοερή καρδιά, βρίσκονται κοντά στον
χώρο της φυσικής καρδιάς και δεν είναι «νεκρά». Με την ενέργεια του Αγίου Πνεύματος, ένας τέτοιος άνθρωπος, όπως ο «εγκεφαλικά νεκρός», μπορεί να κάνη πράγματα που δεν μπορεί να κάνη κάποιος άλλος με υγιή εγκέφαλο και άρρωστο από πάθη νού. Αν γινόταν μεταμόσχευσις μυαλού από άνθρωπο σε άνθρωπο, ο μεταμοσχευμένος άνθρωπος δεν θα είχε την εξυπνάδα η την ηλιθιότητα του καινούργιου μυαλού. Διότι, ο δικός του νους θα κινούσε το νέο μυαλό.
Ο σκληρός
δίσκος, λοιπόν, του υπολογιστή 'άνθρωπος' είναι ο νους, η νοερή καρδιά
του. Ό,τι αποθηκεύει εκεί, αυτά δίνει στον εγκέφαλό του, στον
επεξεργαστή του. Ό,τι, δια της μετανοίας, σβύνει εκεί, δεν επανέρχεται. Ο
άνθρωπος μπορεί, δια της μετανοίας και του αγιασμού, να σβύση εντελώς
την ψυχική αρρώστεια του από τον νού του, όπως έκαναν οι άγιοι. Στους
αγίους, το μόνο που είχε ο σκληρός δίσκος τους, η μάλλον, το μόνο που
απέμεινε στον σκληρό δίσκο τους μετά από την ειλικρινή μετάνοιά τους,
ήταν η ενέργεια της Χάριτος. Και, η νοερή καρδιά τους έλεγε μόνο την
'ευχή', είτε κοιμόντουσαν, είτε ήταν ξύπνιοι, είτε εργαζόντουσαν.
Συμπέρασμα:
Υπάρχουν τεσσάρων κατηγοριών άνθρωποι. Άνθρωποι με υγιή νού και υγιή
εγκέφαλο, άνθρωποι με άρρωστο νού, από αμαρτίες και πάθη, αλλά με υγιή
εγκέφαλο, άνθρωποι με υγιή νού και άρρωστο εγκέφαλο, και άνθρωποι με
άρρωστο νού και άρρωστο εγκέφαλο. Τους «εγκεφαλικά νεκρούς», που είναι άνθρωποι με υγιή νού αλλά άρρωστο εγκέφαλο, οι επιστήμονες και κάποιοι άνθρωποι, δυστυχώς, και θλίβομαι που το λέω, δυστυχώς άνθρωποι της Εκκλησίας, τους θεωρούν βιολογικά νεκρούς. Αυτό είναι ένα έγκλημα ειδεχθές! Είναι δολοφονία εν ψυχρώ! Τι να πω!..., έλεγε και τόνιζε με έμφασι και λύπη ο άγιος εκείνος Γέροντας.
(Και συνεχίζει:) Ο στόχος της ζωής μας πρέπει να είναι ένας: 'Υγιής νους', 'υγιής νους', 'υγιής νους'!
Αυτός και μόνο. Και, υγιής νους, υγιής νοερή καρδιά, είναι ο νους ο
απηλλαγμένος από πάθη και αμαρτίες. Είναι ο νους ο αγιασμένος. Ο νους
που οφείλει να έχη ο κάθε άνθρωπος, ο κάθε Χριστιανός.
Οι άνθρωποι με άρρωστο νού και υγιή εγκέφαλο είναι πνευματικά νεκροί. Οι άνθρωποι με υγιή νού και άρρωστο εγκέφαλο είναι πνευματικά αναγεννημένοι (δια της μετανοίας και του αγιασμού) και βιολογικά ζωντανοί. Νους
νεκρός = άνθρωπος πνευματικά νεκρός. Εγκέφαλος νεκρός (του «εγκεφαλικά
νεκρού») = άνθρωπος βιολογικά ζωντανός. Όπως ο χωλός, όπως ο τυφλός,
όπως ο διανοητικά καθυστερημένος, έτσι είναι και ο «εγκεφαλικά νεκρός».
Απλά, είναι πολύ βαρύτερη η ασθένειά του, διότι βρίσκεται στο «λεπτό»
όργανο του σώματος που λέγεται «εγκέφαλος». Ο «εγκεφαλικά νεκρός» φαίνεται νεκρός, αλλά δεν είναι νεκρός. Κάποιοι, θεωρούν τον «εγκεφαλικά νεκρό» βιολογικά νεκρό. Μεγάλη απάτη! Το υποστηρίζουν αυτό, είτε από άγνοια, είτε από σκοπιμότητα.
Στον «εγκεφαλικά νεκρό» νοσεί ένα όργανο, ο εγκέφαλος. Αυτό νοσεί και
στον διανοητικά ασθενή-καθυστερημένο. Μόνο που στον «εγκεφαλικά νεκρό»
είναι πιο βαρειά η ασθένεια και έχει νεκρωθή σχεδόν εντελώς το όργανο
«εγκέφαλος». Ο άνθρωπος όμως είναι ζωντανότατος].
Αυτά είπε εκείνος ο άγιος Γέρων για τους «εγκεφαλικά νεκρούς», μετά λόγου γνώσεως και αληθείας. «Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω».
Απόσπασμα από :
"Η Ορθόδοξη ανθρωπολογία και η ανθρωπολογία της Επιστήμης"
Δαμασκηνός μοναχός Αγιορείτης
Το οποίο μπορείτε να διαβάσετε ολόκληρο σε πολυτονικό εδώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου