Μια αληθινή ιστορία από τη Θεσσαλονίκη, πριν λίγο

Κάθομαι σε ένα "μπουγατσάδικο" φίλου, σήμερα το πρωί (Τρίτη 21 Αυγούστου 2012) και πίνω τον καφέ μου, ακριβώς απέναντι από τον πάγκο σερβιρίσματος (η τιμή του καφέ: 1,20 ευρώ). 

Έρχεται ένας τύπος, εμφανώς "πρεζόνι", αλλά σε καλή σχετικά κατάσταση. Λέει στον φίλο καταστηματάρχη με πολύ ευγένεια: "συγνώμη, μπορείτε να μου δώσετε ένα πλαστικό ποτήρι παγωμένο νερό;"

"Βεβαίως", του απαντά ο φίλος και του γεμίζει ένα πλαστικό ποτήρι νερό, με 3-4 παγάκια μέσα.

Ο τύπος βγαίνει από το μαγαζί και σε ένα λεπτό επιστρέφει και λέει:

"συγνώμη, μπορείτε να μου βάλετε σε ένα πλαστικό ποτήρι, δυό κουτάλια ζάχαρη κι ένα κουταλάκι καφέ;"

Ε;

• "Μα γιατί ζητάει ένα ποτήρι με καφέ και ζάχαρη, χωρίς νερό", σκέφτομαι.
• Ο καταστηματάρχης που ξέρει το "κόλπο", του λέει "όχι".
• "Μα θα το πληρώσω", λέει ο τύπος. Πόσο κάνει; 
• "Ένα ευρώ", του απαντάει ο φίλος.
• Ο τύπος τότε κάνει μεταβολή και φεύγει αστραπιαία.
• Ο φίλος καταστηματάρχης μου εξηγεί: ζητάνε από ένα μαγαζί (υπάρχουν αρκετά εκεί κοντά) στην αρχή, ένα ποτήρι νερό με παγάκια. Μετά ζητάνε ένα ποτήρι με ζάχαρη και καφέ και κάνουν τον καφέ μόνοι τους.
• "Και γιατί τα ζητάνε χωριστά;" τον ρωτάω.
• "Γιατί μερικοί συνάδελφοι, τους πουλάνε τις σκόνες (τη ζάχαρη και τον καφέ δηλαδή), 20 λεπτά, οπότε ο καφές τους στοιχίζει 20 λεπτά, αφού το παγωμένο νερό είναι δεδομένο ότι θα το βρουν", μου λέει ο φίλος.

Άκου, τι σκέφτεται ο κόσμος, για να του βγεί ο παγωμένος καφές 20 λεπτά κι όχι 1,20 !

Ρε πού πάμε;

πηγή