Μια φορά κι
έναν καιρό, το Κράτος λέει στον Φαρμακοποιό: "δίνε εσύ τα φάρμακα στους
πολίτες μου, και θα σου τα πληρώνω εγώ.". Ο Φαρμακοποιός δεν είχε πρόβλημα
και άρχισε να αγοράζει τα φάρμακα από την Αποθήκη δίνοντας ετεροχρονισμένη
επιταγή. Πουλούσε τα φάρμακα, έπαιρνε το ποσό της πώλησης από το Κράτος και
είχε τα χρήματα για να καλύψει την επιταγή και να του μείνει και κέρδος για να
ζήσει.
Κάποια μέρα
το Κράτος σταμάτησε να πληρώνει τον φαρμακοποιό και η Αποθήκη βλέποντας το
ρίσκο σταμάτησε να δέχεται ετεροχρονισμένη επιταγή. Ο Φαρμακοποιός άρχισε να
αγοράζει με δικά του χρήματα τα φάρμακα, αλλά επειδή το Κράτος αργεί ακόμη και
μήνες να τον πληρώσει, τα χρήματά του τέλειωσαν. Ο Φαρμακοποιός αρχίζει να
παίρνει δάνεια από την Τράπεζα για να μπορέσει να αγοράζει φάρμακα.
Στο μεταξύ
το Κράτος συνεχίζει να φορολογεί κανονικά τον Φαρμακοποιό βάσει του τζίρου του
αγνοώντας τα χρήματα που του χρωστάει. Ο Φαρμακοποιός τώρα πρέπει να πληρώσει
ΦΠΑ και φόρο εισοδήματος για χρήματα που δεν έχει εισπράξει.
Σα να μην
έφταναν όλα αυτά, το Κράτος αποφασίζει να μειώσει χωρίς προειδοποίηση τις τιμές
των φαρμάκων. Ο Φαρμακοποιός αναγκάζεται να πουλήσει τα φάρμακα σε τιμές ίσες ή
και μικρότερες από αυτές που τα αγόρασε. Αυτό δημιουργεί έλλειμμα χιλιάδων ευρώ
στο Φαρμακοποιό.
Όταν αρχίζει
πια, όχι μόνο να μην έχει καθόλου χρήματα για να αγοράσει φάρμακα αλλά να μην
μπορεί ούτε να πάρει δάνειο, ο Φαρμακοποιός σταματάει την πίστωση στο Κράτος.
Το Κράτος με τη σειρά του κατηγορεί τον Φαρμακοποιό για εκβιασμό και
ανακοινώνει ότι θα δώσει κάποια λίγα από τα χρήματα που χρωστάει μόνο αν ο
Φαρμακοποιός συνεχίσει την πίστωση στο Κράτος.
(...η
συνέχεια στις οθόνες σας...)
Μια
μικρή ιστορία που έγραψα για να καταλάβει ο κόσμος οτι η αλήθεια είναι αρκετά διαφορετική
από αυτό που σερβίρουν τα ΜΜΕ.
χαρίσης
χαρίσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου