Ο Ρίτσαρντ Φίλλιπς Φάινμαν (1918-1988), ήταν ένας από τους
σημαντικότερους θεωρητικούς φυσικούς, ο οποίος τιμήθηκε και με το
Βραβείο Νόμπελ Φυσικής για την δουλειά του στην Κβαντική Μηχανική,
ειδικά για τη συμβολή του στην ανάπτυξη της Κβαντικής ηλεκτροδυναμικής.
Στο παρακάτω βίντεο μονολογεί για το πως η επιστήμη ανοίγει νέους
δρόμους για να εκτιμήσουμε την ομορφιά της φύσης.
“Έχω ένα φίλο που είναι καλλιτέχνης και μερικές φορές έχει κάποιες απόψεις που δεν συμμερίζομαι πολύ.
Θα κρατήσει ένα λουλούδι και θα πει “Δες πόσο όμορφο είναι” και θα συμφωνήσω. Και λέει, βλέπεις, ως καλλιτέχνης μπορώ να δω πόσο όμορφο είναι αυτό, αλλά εσύ ως επιστήμονας το διαλύεις και γίνεται κάτι βαρετό. Και νομίζω ότι είναι λίγο τρελός.
Πρώτα από όλα, η ομορφιά που βλέπει είναι διαθέσιμη σε άλλα άτομα και σε μένα επίσης. Πιστεύω, αν και ίσως να μην είμαι αρκετά εκλεπτυσμένος αισθητικά όπως αυτός, πως μπορώ να εκτιμήσω την ομορφιά από ένα λουλούδι.
Την ίδια στιγμή, βλέπω πολλά περισσότερα σχετικά με το λουλούδι από ό, τι βλέπει αυτός. Θα μπορούσα να φανταστώ τα κύτταρα εκεί μέσα, τις περίπλοκες δράσεις στο εσωτερικό του, που έχουν επίσης μια ομορφιά.
Εννοώ, δεν είναι μόνο η ομορφιά σε αυτή τη διάσταση του ενός εκατοστού, υπάρχει επίσης ομορφιά σε μικρότερες διαστάσεις. Η εσωτερική δομή, επίσης και οι διεργασίες, το γεγονός ότι τα χρώματα και το λουλούδι έχουν εξελιχθεί ώστε να προσελκύουν έντομα για να γονιμοποιήσουν το άνθος, αυτό είναι ενδιαφέρον. Αυτό σημαίνει ότι τα έντομα μπορούν να δουν το χρώμα.
Προσθέτει μια ερώτηση: Υπάρχει αυτή η έννοια της αισθητικής και σε τάξεις χαμηλότερου βαθμού που… γιατί είναι καλαίσθητο…διάφορα ενδιαφέροντα ερωτήματα, τα οποία με την επιστήμη, η γνώση, μόνο προσθέτει στον ενθουσιασμό, και στο μυστήριο, και στο δέος προς ενός λουλούδι. Μόνο προσθέτει. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό αφαιρεί.
Εάν περίμενες της επιστήμη να δώσει όλες τις απαντήσεις στις θαυμάσιες ερωτήσεις σχετικά με το τι είμαστε, πού βαδίζουμε, ποια είναι η έννοια του σύμπαντος, κ.ο.κ., τότε πιστεύω ότι θα μπορούσες εύκολα να προσγειωθείς απότομα και να αναζητήσεις μυστικιστικές απαντήσεις στα προβλήματα αυτά. Πώς ένας επιστήμονας μπορεί να εκλάβει μια μυστικιστική απάντηση, δεν ξέρω, το όλο πνεύμα είναι να καταλάβουμε… Καλά, δεν πειράζει, εννοώ ότι αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, εάν το σκεφτείς, με τον τρόπο που το σκέφτομαι είναι ότι εξερευνούμε, προσπαθούμε να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε για τον κόσμο.
Μου λένε: “Ψάχνετε για τους υπέρτατους νόμους της φυσικής;”
Όχι δεν το κάνω, απλά κοιτάζω για να μάθω περισσότερα για τον κόσμο, και αν αποδειχθεί πως υπάρχει ένας απλός υπέρτατος νόμος που εξηγεί τα πάντα, ας γίνει έτσι. Kαι έχουμε βαρεθεί και κουραστεί να εξετάζουμε τα στρώματα, τότε αυτός είναι ο τρόπος που είναι.
Αλλά ανεξάρτητα από τον τρόπο που θα αποκαλυφθεί, η φύση είναι εκεί και θα αποκαλυφθεί με τον τρόπο που είναι. Επομένως, όταν πάμε να την ερευνήσουμε, δεν θα πρέπει να αποφασίσουμε εκ των προτέρων τι είναι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε εκτός από το να μάθουμε περισσότερα σχετικά με αυτήν.
Βλέπεις, ένα πράγμα είναι: Μπορώ να ζήσω με αμφιβολίες και αβεβαιότητα και μη γνωρίζοντας.
Πιστεύω ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να ζεις μη γνωρίζοντας από το να έχουμε απαντήσεις που μπορεί να είναι εσφαλμένες. Έχω κατά προσέγγιση απαντήσεις, και ενδεχόμενες πεποιθήσεις και διαφορετικούς βαθμούς βεβαιότητας για διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν είμαι απολύτως βέβαιος για τίποτα, και υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία δεν γνωρίζω τίποτα.
Αλλά δεν χρειάζομαι να γνωρίζω μια απάντηση. Δεν αισθάνομαι φοβισμένος με το να μη γνωρίζω πράγματα,
με το να είμαι χαμένος στο μυστηριώδη σύμπαν χωρίς να έχω κάποιο σκοπό, που είναι ο τρόπος που πραγματικά είναι όσον μπορώ να πω, ενδεχομένως. Δεν με φοβίζει.
Και έτσι δεν μπορώ να πιστέψω τις ιδιαίτερες ιστορίες που έχουν φτιαχτεί σχετικά με τη δική μας σχέση με το σύμπαν, επειδή φαίνονται να είναι πολύ απλές, πολύ συνδεδεμένες… πολύ τοπικές, υπερβολικά επαρχιακές. Η γη, Αυτός ήρθε στη γη!
Μία από τις πτυχές του Θεού ήρθε στη γη, προσοχή.
Και κοιτάξτε τι υπάρχει εκεί έξω, δεν είναι σε αναλογία.
Εν πάση περιπτώσει, δεν υπάρχει λόγος να παραθέσουμε επιχειρήματα υπέρ ‘η κατά, δεν μπορώ να διαφωνήσω έντονα. Απλώς προσπαθώ να σας πω: με την επιστημονική άποψη, την άποψη του πατέρα μου, ότι θα πρέπει να κοιτάμε τι αληθεύει και τι δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Μόλις ξεκινήσεις να αμφιβάλεις, που για μένα είναι θεμελιώδης τμήμα της ψυχής μου, είναι να αμφισβητείς,και να ρωτάς, όταν αμφιβάλεις και ρωτάς, γίνεται λίγο πιο δύσκολο να πιστέψεις.”
πηγή
“Έχω ένα φίλο που είναι καλλιτέχνης και μερικές φορές έχει κάποιες απόψεις που δεν συμμερίζομαι πολύ.
Θα κρατήσει ένα λουλούδι και θα πει “Δες πόσο όμορφο είναι” και θα συμφωνήσω. Και λέει, βλέπεις, ως καλλιτέχνης μπορώ να δω πόσο όμορφο είναι αυτό, αλλά εσύ ως επιστήμονας το διαλύεις και γίνεται κάτι βαρετό. Και νομίζω ότι είναι λίγο τρελός.
Πρώτα από όλα, η ομορφιά που βλέπει είναι διαθέσιμη σε άλλα άτομα και σε μένα επίσης. Πιστεύω, αν και ίσως να μην είμαι αρκετά εκλεπτυσμένος αισθητικά όπως αυτός, πως μπορώ να εκτιμήσω την ομορφιά από ένα λουλούδι.
Την ίδια στιγμή, βλέπω πολλά περισσότερα σχετικά με το λουλούδι από ό, τι βλέπει αυτός. Θα μπορούσα να φανταστώ τα κύτταρα εκεί μέσα, τις περίπλοκες δράσεις στο εσωτερικό του, που έχουν επίσης μια ομορφιά.
Εννοώ, δεν είναι μόνο η ομορφιά σε αυτή τη διάσταση του ενός εκατοστού, υπάρχει επίσης ομορφιά σε μικρότερες διαστάσεις. Η εσωτερική δομή, επίσης και οι διεργασίες, το γεγονός ότι τα χρώματα και το λουλούδι έχουν εξελιχθεί ώστε να προσελκύουν έντομα για να γονιμοποιήσουν το άνθος, αυτό είναι ενδιαφέρον. Αυτό σημαίνει ότι τα έντομα μπορούν να δουν το χρώμα.
Προσθέτει μια ερώτηση: Υπάρχει αυτή η έννοια της αισθητικής και σε τάξεις χαμηλότερου βαθμού που… γιατί είναι καλαίσθητο…διάφορα ενδιαφέροντα ερωτήματα, τα οποία με την επιστήμη, η γνώση, μόνο προσθέτει στον ενθουσιασμό, και στο μυστήριο, και στο δέος προς ενός λουλούδι. Μόνο προσθέτει. Δεν καταλαβαίνω πώς αυτό αφαιρεί.
Εάν περίμενες της επιστήμη να δώσει όλες τις απαντήσεις στις θαυμάσιες ερωτήσεις σχετικά με το τι είμαστε, πού βαδίζουμε, ποια είναι η έννοια του σύμπαντος, κ.ο.κ., τότε πιστεύω ότι θα μπορούσες εύκολα να προσγειωθείς απότομα και να αναζητήσεις μυστικιστικές απαντήσεις στα προβλήματα αυτά. Πώς ένας επιστήμονας μπορεί να εκλάβει μια μυστικιστική απάντηση, δεν ξέρω, το όλο πνεύμα είναι να καταλάβουμε… Καλά, δεν πειράζει, εννοώ ότι αυτό δεν το καταλαβαίνω.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, εάν το σκεφτείς, με τον τρόπο που το σκέφτομαι είναι ότι εξερευνούμε, προσπαθούμε να μάθουμε όσα περισσότερα μπορούμε για τον κόσμο.
Μου λένε: “Ψάχνετε για τους υπέρτατους νόμους της φυσικής;”
Όχι δεν το κάνω, απλά κοιτάζω για να μάθω περισσότερα για τον κόσμο, και αν αποδειχθεί πως υπάρχει ένας απλός υπέρτατος νόμος που εξηγεί τα πάντα, ας γίνει έτσι. Kαι έχουμε βαρεθεί και κουραστεί να εξετάζουμε τα στρώματα, τότε αυτός είναι ο τρόπος που είναι.
Αλλά ανεξάρτητα από τον τρόπο που θα αποκαλυφθεί, η φύση είναι εκεί και θα αποκαλυφθεί με τον τρόπο που είναι. Επομένως, όταν πάμε να την ερευνήσουμε, δεν θα πρέπει να αποφασίσουμε εκ των προτέρων τι είναι αυτό προσπαθούμε να κάνουμε εκτός από το να μάθουμε περισσότερα σχετικά με αυτήν.
Βλέπεις, ένα πράγμα είναι: Μπορώ να ζήσω με αμφιβολίες και αβεβαιότητα και μη γνωρίζοντας.
Πιστεύω ότι είναι πολύ πιο ενδιαφέρον να ζεις μη γνωρίζοντας από το να έχουμε απαντήσεις που μπορεί να είναι εσφαλμένες. Έχω κατά προσέγγιση απαντήσεις, και ενδεχόμενες πεποιθήσεις και διαφορετικούς βαθμούς βεβαιότητας για διαφορετικά πράγματα, αλλά δεν είμαι απολύτως βέβαιος για τίποτα, και υπάρχουν πολλά πράγματα για τα οποία δεν γνωρίζω τίποτα.
Αλλά δεν χρειάζομαι να γνωρίζω μια απάντηση. Δεν αισθάνομαι φοβισμένος με το να μη γνωρίζω πράγματα,
με το να είμαι χαμένος στο μυστηριώδη σύμπαν χωρίς να έχω κάποιο σκοπό, που είναι ο τρόπος που πραγματικά είναι όσον μπορώ να πω, ενδεχομένως. Δεν με φοβίζει.
Και έτσι δεν μπορώ να πιστέψω τις ιδιαίτερες ιστορίες που έχουν φτιαχτεί σχετικά με τη δική μας σχέση με το σύμπαν, επειδή φαίνονται να είναι πολύ απλές, πολύ συνδεδεμένες… πολύ τοπικές, υπερβολικά επαρχιακές. Η γη, Αυτός ήρθε στη γη!
Μία από τις πτυχές του Θεού ήρθε στη γη, προσοχή.
Και κοιτάξτε τι υπάρχει εκεί έξω, δεν είναι σε αναλογία.
Εν πάση περιπτώσει, δεν υπάρχει λόγος να παραθέσουμε επιχειρήματα υπέρ ‘η κατά, δεν μπορώ να διαφωνήσω έντονα. Απλώς προσπαθώ να σας πω: με την επιστημονική άποψη, την άποψη του πατέρα μου, ότι θα πρέπει να κοιτάμε τι αληθεύει και τι δεν μπορεί να είναι αλήθεια. Μόλις ξεκινήσεις να αμφιβάλεις, που για μένα είναι θεμελιώδης τμήμα της ψυχής μου, είναι να αμφισβητείς,και να ρωτάς, όταν αμφιβάλεις και ρωτάς, γίνεται λίγο πιο δύσκολο να πιστέψεις.”
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου