Η ΜΕΤΑΜΟΡΦΩΣΙΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

  Γέροντας Σωφρόνιος του έσσεξ

῾Η Μεταμόρφωσις τοῦ Κυρίου ἀποτελεῖ στερεὸν θεμέλιον τῆς ἐλπίδος διὰ τὴν μεταμόρφωσιν τῆς ζωῆς ἡμῶν ὅλης - ἥτις νῦν εἶναι πλήρης κόπου, ἀσθενείας, φόβου - εἰς ζωὴν ἄφθαρτον καὶ θεοειδῆ.

᾿Εν τούτοις, ἡ ἀνάβασις αὕτη εἰς τὸ ὑψηλὸν ὄρος τῆς Μεταμορφώσεως συνδέεται μετὰ μεγάλου ἀγῶνος. Οὐχὶ σπανίως ἡμεῖς ἐξασθενοῦμεν ἐξ ἀρχῆς ἐν τῷ ἀγῶνι τούτῳ καὶ ἀπελπισία φαίνεται νὰ κυριεύῃ τῆς ψυχῆς.

Εἰς τοιαύτας ὥρας μαρτυρικῆς παραμονῆς ἐν τοῖς ὁρίοις μεταξὺ τοῦ ἕλκοντος πρὸς ἑαυτὸ ᾿Απροσίτου Φωτὸς τῆς Θεότητος καὶ τῆς ἀπειλητικῆς ἀβύσσου τοῦ σκότους, μνησθῶμεν τῶν διδαγμάτων τῶν Πατέρων ἡμῶν, οἵτινες διήνυσαν τὴν ὁδὸν ταύτην ἀκολουθοῦντες τὸν Χριστόν, καὶ ἐζωσμένοι τὰς ὀσφύας ἡμῶν ἐνδυναμωθῶμεν διὰ τῆς κραταιᾶς ἐλπίδος εἰς ᾿Εκεῖνον, ῞Οστις διὰ τῆς παλάμης Αὐτοῦ βαστάζει ἀκόπως πᾶσαν τὴν κτίσιν. ᾿Ενθυμηθῶμεν ὅτι ἐν τῇ ζωῇ ἡμῶν πρέπει νὰ ἐπαναληφθῇ ὁμοιοτρόπως πᾶν ὅ,τι ἐτελέσθη ἐν τῇ ζωῇ τοῦ Υἱοῦ τοῦ ᾿Ανθρώπου, διὰ νὰ ἐλευθερωθῶμεν ἀπὸ παντὸς φόβου καὶ ὀλιγοψυχίας.

῾Η ὁδὸς εἶναι κοινὴ εἰς πάντας ἡμᾶς κατὰ τὸν λόγον Αὐτοῦ τοῦ Χριστοῦ· «᾿Εγώ εἰμι ἡ ὁδός»· ὡς ἐκ τούτου δὲ εἶναι καὶ μοναδική, διότι «οὐδεὶς ἔρχεται πρὸς τὸν Πατέρα, εἰ μὴ δι᾿ ᾿Εμοῦ».

᾿Εὰν ὁ Κύριος «ἐπειράσθη», καὶ ἡμεῖς πρέπει νὰ διέλθωμεν διὰ τοῦ πυρὸς τῶν πειρασμῶν. ᾿Εὰν ὁ Κύριος κατεδιώχθη, καὶ ἡμεῖς ὡσαύτως θὰ διωχθῶμεν ὑπὸ τῶν ἰδίων ἐκείνων δυνάμεων, αἱ ὁποῖαι ἐδίωκον τὸν Χριστόν. ᾿Εὰν ὁ Κύριος ἔπαθε καὶ ἐσταυρώθη, καὶ ἡμεῖς ἀναποφεύκτως ὀφείλομεν νὰ πάσχωμεν καὶ νὰ σταυρούμεθα ἔστω, ἴσως, καὶ ἐπὶ ἀοράτων σταυρῶν, ἐφ᾿ ὅσον πράγματι ἀκολουθοῦμεν Αὐτὸν εἰς τὰς ὁδοὺς τῆς καρδίας ἡμῶν. ᾿Εὰν ὁ Κύριος μετεμορφώθη, καὶ ἡμεῖς θὰ μεταμορφωθῶμεν καὶ ἐνταῦθα ἔτι ἐπὶ τῆς γῆς, ἐὰν ὁμοιωθῶμεν πρὸς Αὐτὸν εἰς τὰς ἐσωτερικὰς ἐπιθυμίας ἡμῶν.

᾿Εὰν ὁ Κύριος ἀπέθανε καὶ ἀνέστη, τότε καὶ πάντες οἱ πιστεύοντες εἰς Αὐτὸν θὰ διέλθουν διὰ τοῦ θανάτου, θὰ κατατεθοῦν εἰς μνημεῖα καὶ ἔπειτα θὰ ἀναστηθοῦν ὁμοίως πρὸς Αὐτόν, ἐφ᾿ ὅσον ὁμοίως πρὸς Αὐτὸν ἀπέθανον. Θὰ ἀναστηθοῦν ἐν πρώτοις αἱ ψυχαὶ τῶν πιστῶν, ἔπειτα δέ, κατὰ τὴν ἡμέραν τῆς Κοινῆς ᾿Αναστάσεως, καὶ τὰ σώματα. ᾿Εὰν ὁ Κύριος μετὰ τὴν ἀνάστασιν Αὐτοῦ ἐν δεδοξασμένῃ σαρκὶ ἀνελήφθη εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ ἐκάθισεν εἰς τὰ δεξιὰ τοῦ Θεοῦ, οὕτω καὶ ἡμεῖς μετὰ δεδοξασμένων σωμάτων, διὰ τῆς δυνάμεως τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος, θὰ ἀναληφθῶμεν εἰς τοὺς οὐρανοὺς καὶ θὰ καταστῶμεν «συγκληρονόμοι Χριστοῦ» καὶ «κοινωνοὶ τῆς Θεότητος» (Α´ Πέτρ. δ´ 13, Β´ Πέτρ. α´ 4, Ρωμ. ζ´ 17, Β´ Τιμ. β´ 11-12 κ.ἄ.).