Η γερόντισα Κωνσταντία έζησε το πρωτο μισό του 19ου αιώνος και κατάγονταν απο χώρα της Αφρικής. Υπηρέτησε ως δούλα
σε σπίτι κάποιου Τούρκου , ο οποίος ήταν κάτοικος της παλαιάς πόλεως
της Ζαβέρδας. Για κάποιους άγνωστους λόγους μέχρι σήμερα εγκαταλείφθηκε
στην τύχη της απο τους Τούρκους οι οποίοι μετά την απελευθέρωση του
ελληνικού έθνους εγκατέλειψαν την περιοχή . Πιθανόν να μπόρεσε να
δραπετεύσει με ιδία μέσα. Βρήκε καταφύγιο στην Ιερά Μονή Αγίου Δημητρίου
Ζαβέρδας (νυν Παλαίρου Αιτωλ/νίας) στην οποία κι έλαβε το Ιερό βάπτισμα
και στην συνέχεια το αγγελικό σχήμα. Έζησε σε αυτή για πολλες
δεκαετίες, ασκητικά στολίζοντας τον βίο της με αρετές και βοηθώντας τον
πλησίον της με κάθε δυνατό τρόπο. Ανέδειξε την Μονή σε πνευματική όαση
στην οποία έβρισκε καταφύγιο κάθε κατατρεγμένος . Η σωματική και η
πνευματική της άσκηση έφτανε στα μέτρα μεγάλων ανδρών ασκητών. Και ο
Θεός την χαρίτωσε με πολλα χαρίσματα όπως το διορατικό και αυτό της
θαυματουργίας. Αλλά και ο Αγιος Δημήτριος ο εφορος και προστάτης της
Ιεράς Μονής την αξίωσε ώστε οφθαλοφανώς να παρουσιάζεται σε αυτήν και να
την κατευθύνει στον πνευματικό της αγώνα αλλά και στον αγώνα της για
την ορθή λειτουργία του Μοναστηρίου του μεσα απο την οποία ωφελούνταν
πνευματικά πλήθος λαού. Ετελειώθη ειρηνικά στην Μονή που τόσο αγάπησε
και ετάφη σε αυτή.
Ας έχουμε την ευχή της και ας ευχαριστήσουμε τον Πανάγιο Τριαδικό Θεό ο Οποίος μας χάρισε απο τα βάθη της αφρικανικής γής, αυτό το πνευματικό ανάστημα, που καθαγίασε την ακαρνανική γή.
Ας έχουμε την ευχή της και ας ευχαριστήσουμε τον Πανάγιο Τριαδικό Θεό ο Οποίος μας χάρισε απο τα βάθη της αφρικανικής γής, αυτό το πνευματικό ανάστημα, που καθαγίασε την ακαρνανική γή.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου