Το κείμενο που ακολουθεί δημοσιεύεται πρώτη
φορά στο διαδίκτυο και είναι απόσπασμα άρθρου του Θεοφιλεστάτου Επισκόπου
Ροδοστόλου Χρυσοστόμου. Ολόκληρο το άρθρο βρίσκεται στο βιβλίο του
Θεοφιλεστάτου-Θεομητορικά και εξόδια στον Άθωνα. σελ.99-103. Έκδοση 2005. Ο
τίτλος του άρθρου στο παραπάνω βιβλίο είναι «Της Θεοπρομήτορος Αγίας Άννη». Ο τίτλος του αποσπάσματος που
δημοσιεύουμε είναι δικός μας
π.Δ.Α
———————————————————————————————————–
...Ιδιάζει
όλως δι΄όλου η εξεικόνισις της Θεόπαιδος Μαριάμ στην αγκάλη της σε εμφανώς
γηρασμένη μορφή της Μητρός Της Αγίας Άννης. Πλήθος τα αναρτημένα αφιερώματα των
πιστών που δέχτηκαν τις θαυμαστές ευεργεσίες της. Και πολύ εύκολο και προσιτό
σε μένα, κατά τις αγρυπνίες και χοροστασίες, με απλή έκταση του χεριού μου να
έχω κυριολεκτικώς υπ΄ όψιν μου και να περιεργάζομαι τις λιλιπούτιες
φωτογραφικές μορφές των απειρόκακων και αγγελοειδών βρεφών, που εξ ευλαβείας
έσπευσαν οι πατεράδες τους να ανέλθουν εις το Όρος και στο Κυριακό της Σκήτης, για
να τις αποθέσουν στο περβαζάκι της Θαυματουργού Εικόνος.
Έως τα
γεράματά της υπέφερε η Αγία Άννα τον ονειδισμό της ατεκνίας και με προσευχή
απέκτησε την Πανάχραντη Κόρη της γι΄ αυτό και ευπρόσδεκτες κάνει τις προσευχές
των ατέκνων ζευγαριών, εκείνων εννοείται που ευαγγελικώς ζούν και πολιτεύονται
και διακαώς επιθυμούν την απόκτηση παιδιών και με πίστη καταφεύγουν στην χάρη
της και της Κόρης Της Αειπαρθένου Μαρίας.
Φέγγουν
αρκετά καλά την νύκτα, τα πολλά αναμμένα κεριά στο προστινό το μανουάλι και μου
είναι πολύ εύκολο να διαβάζω τα πίσω από τις φωτογραφίες των νηπίων σημειώματα.
Ως επί το πλείστον από τις πανευτυχείς μητέρες των γραμμένα, μια και οι ίδιες
δεν μπορούν να έρθουν έως εδώ για να αποδώσουν αυτοπροσώπως τα πολλά των εκ
καρδίας ευχαριστήρια.
Συντομότατες
καταγραφές επιφωνημάτων, ισχυρές όμως σε συγκινησιακή δύναμη να συγκλονίσουν τα
έσω των έσω σου. Εκφράσεις πηγαίες, αυθόρμητες, αληθινές, δηλωτικές αισθημάτων
και βιώσεων, που μάλλον ποτέ δεν θα μπορέσουμε να νοιώσουμε πλήρως εμείς οι
άζυγοι, ορεσίβιοι, ανδρόφρονες και σκληροτράχηλοι αγιορείτες. Όλες αυτές
οι μητέρες λες και εκ συμφώνου, ομοιοτύπως αναφέρονται στην Αγία Άννα και την
Θεοτόκο Κόρη Της και ξενοτρόπως για τα αγιορείτικα μας δεδομένα και καλώς
κρατούνται.
Και τα λόγια
τους είναι περίπου λυρικά και μητροπρεπώς δοξολογικά της θαυματουργικής
επεμβάσεως στην λύση του προβλήματός των, άκρως δε ευχαριστήρια για τον προικισμό
των με «δώρο» και χαρά, που κανείς άλλος δεν μπορούσε να τις δώσει.
Λέξεις
λοιπόν, όλως ασυνήθεις προς την καθημερινή του απόκοσμου μοναχού ακουστική, προς
την ομιλητική του χρήση και την ευχετική του ορολογία. Τον ξενίζουν τελείως και
δεν θα μπορέσει ποτέ να τις καταλάβει, αν δεν αναδράμει σε εγκόσμιο
οικογενειακό περίγυρο, αν δεν ανακαλέσει στην μνήμη και την φαντασία του
κάποιες μακάριες εν αφελότητι καρδίας τρυφερές συμπεριφορές, δεν αναπλάσει
μερικά μητροβρεφικά περιπτύγματα και γλυκύθυμα σκηνικά και αν δεν
προσπαθήσει κι΄ αυτός ευγνωμόνως να μνημονεύει τις πάλαι ποτέ τρυφερότητες της
δικής του μητέρας, τους γλυκοψελλισμούς της και τις ανεξαγόραστες και
ανεπανάληπτες θωπείες της, αφού δεν είναι νοητό να ξέχασε το ο,τι μάννα κι
αυτόν τον κυοφόρησε, τον σπαργάνωσε, τον ενηγκαλίσθη, τον θήλασε. Δεν τον
καρποφόρησαν οι καστανιές, δεν τον τεκνογόνησαν οι πουρναρόριζες του Άθω.
Τέτοιοι
λογισμοί μού έρχονται στο μυαλό κάθε φορά καθώς παίρνω στα χέρια και παρατηρώ
τούτες τις φωτογραφίες των αγγελοειδών νηπίων. Τις εναποθέτω στις θέσεις τους
και στρέφω ύστερα το βλέμμα μου στην θαυματουργό Εικόνα με περίσκεψη και
θαυμασμό όχι τον τυχόντα. Και νομίζω πως δεν απέχω πολύ του να γίνομαι νοερώς
μάρτυς της βεβαίας επισκιάσεως από την Χάρη της Θεοπρομήτορος και της Θεοτόκου
επί όλων αυτών που έτσι ακριβώς εξεδήλωσαν την ευγνωμοσύνη των. Των ανδρών
γονέων προσκυνητών, καθώς επίσης επί των καλοπροαιρέτων και ευλαβεστάτων
εν κόσμω συζύγων γυναικών των, και προ πάντων επί των χαριτωμένων
τούτων καρπών της κατά Χριστόν ενώσεώς των.
Κατά την
αγρυπνία των Αγιαννανιτών Οσίων Πατέρων (Κυριακή Γ΄Ματθ. 15-6-’98), ερέθισε επί
πλείον το ενδιαφέρον μου μια φωτογραφία βρέφους επιμελώς εντεθειμένη σε
πλαστική διαφανή θήκη μαζί με ένα γραμματάκι. Φυσικά και το ανέγνωσα και θαύμασα την πίστι και την ευλάβεια του
χαριτωθέντος ζεύγους. Μολονότι είναι προσιτή σε κάθε προσκυνητή και επομένως
κοινοποιήσιμη, την καταχωρίζω παραλείπων επώνυμο, διεύθυνση και τηλέφωνο, αφού
δεν πήρα την προς δημοσίευσή τη άδεια ούτε των αποστολέων της ούτε του Δικαίου
της Σκήτης:
23-5-1998
Αγαπητοί
Γέροντες σας χαιρετούμε εν Χριστώ.
Χριστός
Ανέστη.
Ελάβαμε στις
17-10-94 εις την Γερμανία…. τον κανόνα της τεκνογονίας της Αγίας Άννης.
Με την χάρι
της και τις προσευχές του Γέροντα λάβαμε την ευλογία να κάνουμε παιδί μετά από
25 χρόνια!. Το κοριτσάκι μας γεννήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 1998.
Τοποθετήσατε
την κανδήλα στην εικόνα της προς ένδειξι της ευγνωμοσύνης μας, σας παρακαλούμε.
Σας
ευχαριστούμε θερμά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου