”..OΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΘΑ ΦΤΩΧΥΝΟΥΝ,ΟΤΑΝ ΔΕΝ ΘΑ ΕΧΟΥΝ ΑΓΑΠΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ..”
(Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός)
Η προσωπική επιθυμία αρκετών, ήταν να ασχοληθούν με την καλλιέργεια της γης. Για την γενιά μας, και όχι μόνο, κάτι τέτοιο πριν λίγα χρόνια, ακουγόταν ως κάτι το αστείο, το πολύ μακρινό, το ξεπερασμένο… Εμείς μάθαμε, ή πιο σωστά μας μάθανε χωρίς να μας ρωτήσουνε αν θέλαμε, σε ένα άλλο τρόπο ζωής. Σπουδές, πανεπιστήμια, τεχνολογία, ταινίες, ίντερνετ, μεταπτυχιακά, Αγγλίες, Βέλγια, αεροπορικές μετακινήσεις, κινητά νέας γενιάς, mp3…
Με αυτά τα δεδομένα ποιος και γιατί να ασχοληθεί με το λάχανο (τί είναι αυτό;), το μαρούλι, το μπρόκολο, το φύτεμα πατάτας, σιταριού, μελιτζάνας κλπ.; Ποιός να ασχοληθεί με τις ξεχασμένες ελιές ή τα πορτοκάλια στο χωριό; Με τον παππού που παρόλη την αγραμματοσύνη του, έκρυβε μέσα του στοργικά και με άπειρο σεβασμό, τα μυστικά της γης, περιμένοντας… περιμένοντας τί;
Να καταλάβει η γενιά μας, τον θησαυρό που κρατά.
Έτσι λοιπόν και εμείς, μια παρέα τρελών, κάποια στιγμή καταλάβαμε ότι μας συνδέει αυτή η ίδια τρέλα. Και αρχίσαμε… Ο ένας φύτευε σε καφάσια και γλάστρες μπρόκολα, στο μπαλκόνι του, η άλλη κουβαλούσε χώμα από την Πάρνηθα, ο τρίτος έφτιαχνε αυτοσχέδιες ξύλινες κατασκευές και φύτευε πατάτες στην ταράτσα… μέχρι που ενώσαμε τις δυνάμεις μας… και τότε άρχισαν να επιτελούνται μικρά “θαύματα”. Οργανώνοντας παγκοινιές (έργο επιτελούμενο από κοινού, από ομάδα) βοηθούσαμε ο ένας τον άλλον στο φύτεμα, σκάλισμα, μεταφορά χώματος…
Απώτερος στόχος μας, μέσα από την αλληλοβοήθεια, να μάθουμε να καλλιεργούμε με τους παραδοσιακούς τρόπους, φυσικά και χωρίς φυτοφάρμακα την γη αλλά και όλες τις δραστηριότητες που περιλαμβάνονται σε ένα αγρόκτημα(από το μπόλιασμα, όργωμα, κλάδεμα, το πότε και πώς φυτεύονται τα διάφορα είδη, τι φροντίδα θέλουν, μέχρι τη δημιουργία πρωτότυπων κοτετσιών, περιστερώνων, την φροντίδα των οικόσιτων ζώων, την αποθήκευση και συντήρηση τροφίμων, λαδιού, σιταριού, πατάτας και πολλά άλλα πράγματα). Έτσι αφού μάθουμε, να μπορέσουμε να χρησιμοποιήσουμε τις γνώσεις αυτές στη ζωή του ο καθένας, με πολλαπλά οφέλη. Παράλληλα με τον τρόπο αυτό να έρθουμε πιο κοντά με την φύση, να απλοποιήσουμε όσο γίνεται τη ζωή μας, για να φύγει το άγχος (όπως έλεγε και ο Γέροντας Παϊ’σιος ο Αγιορείτης, την ευχή του να έχουμε) και να δημιουργήσουμε δεσμούς μεταξύ μας, φέρνοντάς μας πιο κοντά, διώχνοντας τον ατομισμό, την μοναξιά και τόσα άλλα άσχημα.
Η ομάδα των ”τρελών” άρχισε να αυξάνεται…αρχίσαμε να πηγαίνουμε σε σπίτια φίλων, να τους βοηθάμε στο να φυτέψουν τα δικά τους εποχιακά φυτά (λάχανα, πατάτα, φράουλες, κρεμμύδια κλπ.) κάνοντας πρακτική και δίνοντας ενθουσιασμό και αισιοδοξία.. Ακολούθησε το μεγάλο ”θαύμα”. Ένας άνθρωπος ο οποίος ασχολείται από χρόνια με πολλή αγάπη και μεράκι με το αγρόκτημά του, με παλαιές παραδοσιακές μεθόδους και βιολογικά, ανέλαβε με πολλή χαρά να μας μάθει τα μυστικά της ”τέχνης”. Παράλληλα μάς πρόσφερε ένα κομμάτι γης, να το καλλιεργήσουμε και να έχουμε έτσι τον δικό μας κήπο, τα δικά μας προϊόντα. Αυτό ήταν το αποκορύφωμα των προσπαθειών μας, των στόχων μας, ένα όμορφο όνειρο που όμως είναι πια πραγματικότητα. Ήδη φυτέψαμε τα πρώτα μας μποστάνια… και αυτό είναι μόνο η αρχή! Και άλλη γη περιμένει υπομονετικά να μεταβληθεί σε καλλιέργειες… Είπατε τίποτα για κρίση; Εμείς που πήγαμε και είδαμε την ζωή του, βιώσαμε το ότι απλώς η κρίση δεν έχει καμμία θέση εκεί! Απλώς δεν χωράει! Πουθενά όμως! Αρκεί να υπάρχει όρεξη για δουλειά…και όξω τεμπελιά!!
Και επειδή οι τρελοί…γινόμαστε επικίνδυνα πολλοί και δεν μας χωράει το Δαφνί! και τα κτήματα ξεπροβάλουν το ένα μετά το άλλο περιμένοντας την σειρά…είπαμε να οργανωθούμε… Μιλάμε για ”τρελή” οργάνωση!
Έτσι, λοιπόν, σχηματίζουμε πυρήνες λίγων ατόμων και κάθε πυρήνας αναλαμβάνει ένα κτήμα-αγρόκτημα με συνέπεια και φροντίδα. Καρπώνεται τα προϊόντα, μαθαίνει και βοηθάει τον ιδιοκτήτη του αγροκτήματος. Φυσικά σε μια εργασία όπως όργωμα-φύτεμα που θα γίνει μία φορά στην αρχή, κάνουμε παγκοινιά. Μετά ο κάθε πυρήνας αναλαμβάνει το δικό του μερίδιο.
Πίστη στον Θεό λοιπόν, χαμόγελο, όρεξη για δουλειά! Και τότε θα αφουγκραστούμε έναν καλογερόπαπα, ηλικιωμένο, με λευκασμένη γενειάδα, μπαλωμένο ράσο και φωτεινά μάτια, κρατώντας ένα ραβδί στο χέρι και το κομποσχοίνι στο άλλο, να ”οργώνει” διασχίζωντας την Ελλάδα μας και με χαμόγελο να λέει
”…ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΠΛΟΥΤΗΣΑΝ, ΓΙΑΤΙ ΑΓΑΠΗΣΑΝ ΤΑ ΔΕΝΤΡΑ…”
Εν ολίγοις:
Στόχος είναι να δημιουργηθεί μία ομάδα που θα πηγαίνει να μαθαίνει από γεωργούς πώς να καλλιεργεί τη γη, να πηγαίνει ύστερα να καλλιεργεί κήπους φίλων και γνωστών που θέλουν να κάνουν τον παρατημένο κήπο τους έναν ωραίο λαχανόκηπο και τέλος να καλλιεργήσει κάποια κομμάτια γης που μπορεί να μας παρέχουν κάποιοι ευγενικοί «χορηγοί» .
Παρακαλώ πολύ όσοι ενδιαφέρεστε να απαντήσετε στο e-mail: antifytema@yahoo.gr ώστε να δημιουργηθεί μία λίστα και να ενημερώνεστε.
Παρακαλώ στην απάντησή σας να γίνει σαφές αν θέλετε να συμμετέχετε μόνο στις επισκέψεις στους γεωργούς και στα φυτέματα ή θέλετε να ανήκετε σε μία από τις ομάδες που θα αναλάβουν κάποιο κομμάτι γης. Η δεύτερη επιλογή θα έχει περισσότερες ευθύνες: συμμετοχή στα οικονομικά έξοδα (για αγορά φυτωρίων, λάστιχων, λογαριασμούς νερού κτλ.) και συνέπεια στις επισκέψεις στα κτήματα για πότισμα, σκάλισμα, ξεβοτάνισμα!!!
Ευχαριστούμε!!!
Η παρέα των «κηπουρεμάτων»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου