Τετάρτη 7 Μαρτίου 2012

κάποτε στην Ανατολία





Oι αργοί ρυθμοί είναι σπάνιοι στις μέρες μας, όσο και απολαυστικοί. Το κάθε λεπτό αποκτά διπλάσια υπόσταση κι έχεις όλο το χρόνο να ταξιδέψεις στην έρημο σαν μια περιπλάνηση στο σκοτεινό μεδούλι της ανθρώπινης συνείδησης.


Της δικής σου συνείδησης. Αν βέβαια αντέχεις να φτάσεις ως εκεί. Η αλήθεια είναι χείμμαρος που καμμιά φορά σε πνίγει. Η άρνηση της πραγματικότητας, άμυνα αλλά όχι για πολύ. Πόσο έχεις συμβάλλει σε καταστάσεις που δεν θα συγχωρούσες τον εαυτό σου; Και μετά τις ενοχές τι; Ακολουθεί ποτέ η κάθαρση; Προσωπική και κοινωνική!


Τούρκικη ταινία σε σκηνοθεσία του Νουρί Μπιλγκέ Τσειλάν, μια καλλιτεχνική πλευρά των γειτόνων μας που πρέπει να γνωρίσουμε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: