Ο Ισραηλινός Εγιάλ Σιβάν και ο Ελληνας της διασποράς Αγγελος Αμπάζογλου
Το ντοκιμαντέρ «Mustafa’s Sweet Dreams» του Αγγελου Αμπάζογλου προβάλλεται την επόμενη εβδομάδα στο διαγωνιστικό τμήμα Generation 14plus του φετινού Φεστιβάλ Βερολίνου
Δεν έχει περάσει πολύ καιρός από την ημέρα που το δίκτυο στήριξης ντοκυμαντέρ Cine Doc παρουσίασε για πρώτη φορά σε αίθουσα της Αθήνας ταινία του Αγγελου Αμπάζογλου.
Με οδηγό του τα όνειρα του 16χρονου Μουσταφά που εργάζεται ως μαθητευόμενος «μπακλαβατζής» στην Γκαζιαντέπ («πρωτεύουσα του μπακλαβά» στην Ανατολική Τουρκία), το «Mustafa's Sweet Dreams» (2012) διασταυρώνει πολιτισμικά στοιχεία των λαών της Μεσογείου, όπως έχουν καταγραφεί στο χρωμόσωμα του ιδίου του Αμπάζογλου: είναι Ελληνας που ζει στη Γαλλία, έχει τουρκικές ρίζες από την πλευρά του πατέρα του και με το έργο του επεξεργάζεται δεσμούς και εκλεκτικές συγγένειες που ξεπερνούν την έννοια «σύνορο».
Από τότε η πορεία του «Mustafa's Sweet Dreams» είναι μόνον ανοδική. Προβάλλεται την επόμενη εβδομάδα στο διαγωνιστικό τμήμα Generation 14plus του εφετινού Φεστιβάλ Βερολίνου και έδωσε το βήμα στο φεστιβάλ ντοκυμαντέρ Θεσσαλονίκης Εικόνες του 21ου Αιώνα (9-18 Μαρτίου).
Ο Αγγελος Αμπάζογλου πραγματοποίησε τα πρώτα βήματά του ως ηθοποιός και σπούδασε σκηνοθεσία θεάτρου και κινηματογράφου στο INSAS των Βρυξελλών - περιλαμβάνονται ντοκυμαντέρ που σκηνοθέτησε για το ARTE, τη ZDF και το PBS. Ανάμεσα στα έργα του δημιουργού που έκαναν αίσθηση στο εξωτερικό είναι και το «Εγκλημα στην αρχαία αγορά» (2006) που παρακολούθησαν 1.200.000 θεατές. Η ταινία, που απέσπασε το βραβείο Prix Europa 2006, ζωντανεύει τους ήρωες των αστυνομικών μυθιστορημάτων του Πέτρου Μάρκαρη, με ήρωα τον αστυνόμο Χαρίτο.
Στο βραβευμένο «Τα δυο αύριο» (1996), ο Αμπάζογλου με φόντο τη Δυτική Θράκη, διερευνά τη συνύπαρξη ανθρώπων που μετακινήθηκαν σε νέους τόπους, αναζητώντας μια καλύτερη ζωή, ένα σταυροδρόμι θρησκειών και πολιτισμών και στο «Ελαιόλαδο, λίγο νερό, μια ξεφλουδισμένη ντομάτα» (1998), δημιουργεί ένα ψηφιδωτό της Μεσογείου, με κοινό παρονομαστή τις γεύσεις. Θα προβληθούν επίσης το ντοκυμαντέρ «Βασίλης Ζαχάρωφ, ο Μυστηριώδης Ελληνας της Ευρώπης» (2005), που εστιάζει στο εμπόριο όπλων στις αρχές του 20ού αιώνα μέσα από την Ιστορία του ελληνικής καταγωγής «Βασιλιά της πολεμικής βιομηχανίας», σερ Μπάζιλ Ζαχάρωφ. Τέλος, στο «Καλημέρα, κύριε Μάρσαλ» (2007), ο Αμπάζογλου ανιχνεύει τις οικονομικές και πολιτισμικές αλλαγές που επέφερε το σχέδιο Μάρσαλ στην Ελλάδα στα τέλη της δεκαετίας του '40 και στη διάρκεια του '50.
Το ντοκιμαντέρ του Αμπάζογλου «Βασίλης Ζαχάρωφ, ο Μυστηριώδης Έλληνας της Ευρώπης» (2005) εστιάζει στον μυστηριώδη έμπορο όπλων Βασίλη Ζαχάρωφ
Λογοκριμένος μαχητής
Γεννημένος το 1964 στη Χάιφα, ο ισραηλινός ντοκυμαντερίστας, συγγραφέας και θεωρητικός Εγιάλ Σιβαν, θεωρείται μια από τις σπουδαιότερες κινηματογραφικές φωνές αντίστασης διεθνώς. Αρχικώς, δούλεψε ως φωτογράφος στο Τελ Αβίβ και από το 1985, χρονιά εγκατάστασής του στο Παρίσι, μοιράζει τον χρόνο του ανάμεσα στην Ευρώπη και το Ισραήλ. «Μέσα από το έργο του επιχειρεί να στοιχειοθετήσει μια εναλλακτική, τολμηρή ανάγνωση του αδιεξόδου Ισραηλινών - Παλαιστινίων, η οποία συχνά τον έχει φέρει αντιμέτωπο με λογοκρισία και αντιδράσεις» αναφέρει χαρακτηριστικά το φεστιβάλ.
Μέσα από ρεαλιστική ματιά, υποδειγματική χρήση μοντάζ και εικαστική δύναμη, ο Σιβάν ανασκαλεύει με τον φακό του μια ανοιχτή πληγή της Ιστορίας ανιχνεύοντας θέματα όπως η γεωγραφική και πληθυσμιακή διχοτόμηση, ο ξεριζωμός των Παλαιστινίων, οι αρχές του επίσημου κράτους αλλά και τα παθήματα του Ολοκαυτώματος ως άλλοθι του Ισραήλ για τις αδικίες σε βάρος της Παλαιστίνης.
Στη Θεσσαλονίκη θα προβληθούν τα ντοκυμαντέρ του «Aqabat Jaber: Passing Through» (1988) καταγραφή της σκληρής καθημερινότητας των παλαιστινίων απόκληρων, το «Route 181, Fragments of a journey in Palestine-Israel» (2003), μια σκηνοθετική σύμπραξη του Σιβάν με τον παλαιστίνιο συνάδελφό του Μισέλ Κλεϊφί, το «Jaffa The Orange's Clockwork» (2009), στοχασμός πάνω στο χρονικό της ισραηλινο-παλαιστινιακής σύγκρουσης, το προκλητικό «Izkor: Slaves of memory» (1990), όπου ο Σιβάν αμφισβητεί ανοικτά την επίσημη εθνική συλλογική μνήμη, το «Τhe Specialist» (1999) που δηλώνει ότι το απόλυτο κακό μπορεί να «ανθήσει» μέσα σε καθετί φυσιολογικό και συνηθισμένο και το «I love you all» (2004) μια συγκλονιστική μαρτυρία-απολογισμό της θητείας του, που συνσκηνοθέτησε με την Οντρεϊ Μάριον.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου