ΤΡΕΛΟ-ΓΙΑΝΝΗΣ

- Πολλοί Πατέρες λένε ότι ο Χριστιανός πρέπει να μελετά τον εαυτό του, να κάνη καθημερινά αυτοεξέταση, να βλέπη τα καλά και τα άσχημα. Όμως, εμένα δεν με βοήθησε αυτό, αλλά κάτι άλλο. Έλεγα: “Τί θέλει ο Θεός να κάνω σήμερα;”. Έβαζα μπροστά μου τις εντολές του Χριστού και προχωρούσα στην εφαρμογή τους, κατά τον λόγο του Αποστόλου Παύλου: “Τα μεν οπίσω επιλανθανόμενος τοις δε έμπροσθεν επεκτεινόμενος κατά σκοπόν διώκω επί το βραβείον της άνω κλήσεως του Θεού εν Χριστώ Ιησού” (Φιλ. γ’, 13-14). Έτσι, εκτός από τα χονδρά παραπτώματα, για τα οποία χρειάζεται πλήρης και ολοκληρωτική μετάνοια και εξομολόγηση, ο άνθρωπος δεν πρέπει να αυτοαναλύεται, ούτε να εξετάζη τους λογισμούς του, για να βρη από πού προερχονται, ούτε αν έχη χάρη και πόση.
Ο άνθρωπος δεν πρέπει να είναι κατάσκοπος του εαυτού του, αλλά να έχη βαθειά μετάνοια. Βέβαια, η βαθειά μετάνοια για τον Κληρικό που εργάζεται στον κόσμο δεν είναι δυνατή, ίσως και δεν τον ωφελεί, γιατί τότε δεν μπορεί να ασχοληθή με τους άλλους και έτσι δεν ωφελεί πολύ τον κόσμο.
Η βαθειά μετάνοια έρχεται με την ταπείνωση και με την ενέργεια της θείας Χάριτος. Όταν χάνεται η ταπείνωση, τότε χάνονται τα πάντα. Όλη η πνευματική ζωή φαίνεται στους Μακαρισμούς του Χριστού, οι οποίοι αρχίζουν από την ταπείνωση. Ακόμη και οι θεολογικές γνώσεις μπορούν να δημιουργήσουν μια εγωϊστική ικανοποίηση, οπότε διαλύονται τα πάντα.
Πώς φθάνουμε στην ταπείνωση και την μετάνοια; Έχουμε μπροστά μας τις εντολές του Χριστού και προσπαθούμε να τις εφαρμόσουμε. Καταλαβαίνουμε, όμως, ότι δεν μπορούμε να φθάσουμε στο ύψος των εντολών Του. Τότε καταλαβαίνουμε ότι είμαστε αμαρτωλοί, έχουμε πάθη, αρχίζουμε να μετανοούμε, έρχεται και το κλάμα. Ζητάμε με πόνο το έλεος του Θεού. Έτσι η ζωή του Χριστιανού είναι πολύ απλή.

Γεροντας Σωφρόνιος του έσσεξ

Απόσπασμα από το βιβλίο «Οίδα άνθρωπον εν Χριστώ»