Κυριακή 1 Ιανουαρίου 2012

Ἐγὼ δὲν κατακρίνω αὐτοὺς ποὺ μὲ κατηγοροῦν, ἀλλὰ τοὺς ἀποκαλῶ εὐεργέτες μου. Κι οὔτε πάλι κάνω πέρα τὸν γιατρὸ τῶν ψυχῶν τὴν ὥρα ποὺ προσφέρει τὸ φάρμακο τῆς ἀτιμίας στὴν κενόδοξη ψυχή μου.

2 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

Εάν Όντως το Κάνει Κάποιος Αυτός Έχει Φθάσει σε Μεγάλα Ύψη Αρετής. Μαγκιά του και Μπράβο του.

Σαλογραια η Ευαν.Παναγοπούλου-Κουτσούκου είπε...

ΚΑΙ ΟΠΟΙΟΝ ΜΟΥ ΒΡΕΙΣ, ΝΑ ΜΗΝ ΞΕΣΚΙΖΕΙ ΜΕ ΜΙΣΟΣ ΑΥΤΟΥΣ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΙΖΟΥΝ, ΕΓΩ, ΠΡΟΘΥΜΑ ΘΑ ΤΟΥ ΦΙΛΗΣΩ ΤΑ ΑΠΛΥΤΑ ΠΟΔΑΡΑΚΙΑ ΤΟΥ.
ΔΥΣΤΥΧΩΣ, Ο ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΩ ΝΑ ΕΙΧΕ ΤΕΤΟΙΑ ΥΠΟΜΟΝΗ ΚΑΙ ΑΝΕΞΙΚΑΚΙΑ ΗΤΑΝ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ