Του Γιώργου Κακουλίδη
1. Η σιωπή του αρχιεπισκόπου Ιερώνυμου είναι απαραίτητη σήμερα για την Ορθοδοξία. Σιωπή που βοηθά τον πιστό να καθρεφτιστεί απευθείας στον Ιησού, μακριά από την κοινωνία του θεάματος ορισμένων μητροπολιτών, οι οποίοι δουλεύουν συστηματικά πάνω στην παραποίηση του πραγματικού μέσα στην καθημερινότητα της Εκκλησίας.
2. Η σιωπή του Ιερώνυμου είναι αποτέλεσμα της μεγάλης θητείας του στην ταραχή.
3. Ως ποιητής, με ενδιαφέρει πώς λειτούργησε ο αρχιεπίσκοπος τη μία της ζωής του αντίφαση. Πώς βίασε τη φύση του - φύση κατεξοχήν μοναχική -, για ν' αποκτήσει μια υπερφύση, όπως κάνουν οι δόκιμοι μοναχοί, με σκοπό να ανακατευτεί με τον κόσμο. Θέλω να δω τι θα κάνει με τις κοσμικές επιρροές και την εξουσία όταν εκείνες αποφασίσουν ν' απλώσουν χέρι και να ξεδιπλώσουν τα σχέδιά τους με τους γνωστούς εκβιασμούς.
4. Η Εκκλησία δείχνει τώρα να ξεπερνά την αρρώστια για την οποία έγραφε το άτακτο παιδί της Ορθοδοξίας Νικολάι Μπερντιάγεφ: «Η κόλαση της Εκκλησίας είναι η πλήξη της». Ο Ιερώνυμος από δω και στο εξής θα βρίσκεται σε μόνιμη κατάσταση βεντέτας με τον υπ' αριθμόν ένα εχθρό του: την πείνα. Ολα τα άλλα είναι τρυφερώς αδιάφορα.
5. Ο Ιερώνυμος πρέπει να σκεφτεί πολύ τα λόγια της καταραμένης ποιήτριας Μαρίνας Τσβετάγεβα: «Οι πλούσιοι δεν φοβούνται το περίστροφο όσο την έσχατη κρίση». Ακόμη κι αν δεν συμφωνώ μ' αυτή τη φράση, η Εκκλησία οφείλει, όταν υποδέχεται τους πλουσίους, να τους υπενθυμίζει μονίμως την έσχατη κρίση.
6. Ως πεπτωκός, ονειρεύομαι μια Εκκλησία που δεν αφορά μόνο τους καθωσπρέπει ιλουστρασιόν επιτυχημένους τραπεζίτες, ούτε τους μικροαστούς, των οποίων η καθαριότητα βρωμάει. Ας πάψει κάποτε το παιχνίδι του ποιος είσαι. Ας με δεχτεί με το πρόσωπό μου.
7. Πικρή διαπίστωση: Η ζωή, αν και επιθυμεί να μεταστραφεί προς το λεγόμενο καλό, κυλά σε κατάσταση μόνιμης αδυναμίας ανάμεσα στον Αγγελο και τον Τραπεζίτη. Παρόλο που γνωρίζει τη διαφορά ανάμεσα στους δύο, αισθάνεται ότι χρωστά και στους δύο. Καμία παρηγοριά. Ούτε ο Ρωμανός Μελωδός ούτε ο Μάξιμος Ομολογητής μπορούν να τη δροσίσουν. Βρισκόμαστε σε κατάσταση μόνιμης αγωνίας.
8. Ως Ελληνας, κρίνω με την πρώτη ματιά. Μπορεί για πολλούς αυτό να είναι μια νοσηρή διαπίστωση, αλλά έτσι μεγάλωσα. Αν και μπαίνω, λοιπόν, σε ξένα χωράφια, πιστεύω πως η σιωπή του αρχιεπισκόπου εμπεριέχει την άρνηση μπροστά στην κατάρρευση που βιώνουμε, στον καρκίνο που μας θερίζει, στους Δυτικούς που πιστεύουν πως στην ύπαρξή μας αξίζει ένα τυφλό τέλος, στις δοκιμασίες που μας έχουν επιβάλει οι αυθεντίες, όλοι αυτοί οι αμόρφωτοι πτυχιούχοι.
Άρθρο της εφημερίδας "Ριζοσπάστης"
πηγή
5 σχόλια:
Είμαι ποοοολύ χαζή και δεν κατάλαβα τι
ΑΚΡΙΒΩΣ θέλει να είπει ο ποιητής, αλλά...τον κ. Ιερώνυμο που σιωπά, τον συμπαθώ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ από τον άλλο, τον μακαριστό Χριστόδουλό τους, που από τότε που έγινε αρχιεπίσκοπος δεν μπορούσε να κρύψει τη χαρά του, και όλο έτρεχε "όπου γάμος και χαρά η κοντύλω πρώτη" και έφερε και τον παμμιαρώτατον πάπαν στην Ελλάδα και μας εβούλιαξεν ο τρικάκκαβος,
και έλεγε και εκείνα τα ανεκδιήγητα τα Θεο-σκοτωμένα ανέκδοτα π.χ. " ο κύριος με τα σου" που έχουν καταστρέψει την παρθενικότητα της ματιάς μου, επάνω στο Χαιρετισμό του Αρχαγγέλου- διότι κάθε φορά που το λέω στα σοβαρά το "ο Κύριος μετά Σού¨ θυμάμαι το καλαμπούρι του ΧΡιστόδουλού σας:( "ο κύριος με τα σου" (του ζαχαροπλαστείου τα σου ντε!) που έκανε λογοπαίγνιο στα αστεία- και ξέρεις τι καταστροφή μπορεί να προκύψει στην ψυχή μιας γραίας, από ένα αστείο κοίταγμα πολύ σοβαρών καταστάσεων, φίλε μου;
Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΣ ΜΕ ΦΥΛΑΞΕΙ!
Για κείνα και γι τ'άλλα, τη σιωπή του κ. Ιερώνυμου την προτιμάω!
αυτη η σιωπή σε μια ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ συντελείται στις μέρες μας τι να σημαίνει ? αδυναμία της εκκλήσιας ή του αρχιεπισκόπου?
Ο μακαριστος Χριστόδουλος κάτι θα είχε πει και πράξει εαν ζούσε. Ο μακαριώτατος Ιερώνυμος που βρίσκεται? δεν βλέπει τι γίνετε ή περιμένει μ προσευχές (αάν κανει) να λυθούν όλα ως δια μαγείας.Πέρα απο τα συσίτια τα ιδρύματα και τις ευχές πού κρύβεται αυτός και οι λοιποί Σεβασμιώτατοι αρχιερείς? Η Εκκλησία οφείλει να παίρνει θέση στα κοινωνικά και εθνικά θέματα ?
Η μήπως είναι να καταμετρά σαν φθηνός λογιστης τις εισπράξεις του καταστήματος?
Φίλε μου
η ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ δεν συντελέστηκε δυο χρόνια τώρα. Εχει συντελεστεί πολλά χρόνια ΝΩΡΙΤΕΡΑ. Ήταν θέμα χρόνου να αποκαλυφθεί και στα μάτια των πολλών. Οι ολίγοι και οι επαΊοντες, εγνώριζαν πολύ καλά, και χρόνια νωρίτερα, ότι θα μας έρθει.
Δεν είμαι φίλη ούτε γνωρίζω τον κ. Ιερώνυμο προσωπικά, αλλά έχω ακούσει ότι ΑΘΟΡΥΒΑ αναπτύσσει ΜΕΓΑΛΗ κοινωνική προσφορά σε αναξιοπαθούντες πιστούς και ΜΠΡΑΒΟ του. Και ΔΕΝ το κάνει για να του πούνε "μπράβο". Δεν τον ενδιαφέρει το χειροκρότημα των ανθρώπων.
Άλλου η Κρίση τον ενδιαφέρει.
Η Εκκλησία, ως Σώμα Αγάπης, από την πρώτη στιγμή της ίδρυσής της, φρόντισε, τους έχοντες ΚΑΙ υλικές ανάγκες.Αν δεν υπήρχε αυτή η μεγαλειώδης,ΣΙΩΠΗΛΗ προσφορά, αιώνες πριν, από αυτοθυσιαζόμενους κληρικούς και λαικούς, θα ήταν ΠΟΛΥ διαφορετικό, το πρόσωπο του Δυτικού πολιτισμού σήμερα.
Δεν ειμαι αυτος που θα κρινει το τι εκανε ο Μακαριωτάτος Ιερώνυμος ουτε ειμαι αυτος που θα τον κρινει...Ολοι και ολα θα κριθουν στο μελλον...
Ομως δεν εμφανιζεται και καθολου να πει εναν λογο κατι να δειξει οτι υπαρχει ...
Οσον αφορα την ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ που βιωνει η πατρίδα μας πιστευω πως Η ΖΩΣΑ ΟΡΘΟΔΟΞΗ ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ πρεπει να σταθει συσωμη στον Ελληνικο λαο...
Εφοσον φυσικα θελει.Γιατι μεχρι τωρα μονο το οικονομικο της συμφερον εχει κοιταξει και για αυτο εχει δρασει...
και μια και το έφερε η κουβεντα η Αρχιεπισκοπη γιατι δεν θελει να φορολογηθει απο μονη της οπως ολος ο λαος αυτη την περιοδο .
Πρεπει να γινει πολεμος για να συνεισφερει περισσότερο?
Η Εκκλησια αποτελεσε παντοτε πυλωνα προστασιας του λαου στις δύσκολες περιοδους..
Δυστυχως μαλλον οπως εχουμε μικρου μεγεθους πολιτικους ,έχουμε και μικρους ιεράρχες...
Ψάχνοντας να μάθω ποιος είναι ο κ. Ιερώνυμος, βρήκα τα παρακάτω:
Ο Mακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ. Ιερώνυμος (κατά κόσμον Ιωάννης Λιάπης), γεννήθηκε στα Οινόφυτα Βοιωτίας το 1938. Είναι απόφοιτος της Φιλοσοφικής Σχολής (Τμήμα Αρχαιολογίας) και της Θεολογικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών και διετέλεσε υπότροφος του Ι.Κ.Υ. (1ος σε πανελλαδική κλίμακα) στις βυζαντινές σπουδές. Μετέβη για μεταπτυχιακές σπουδές στο Graz Αυστρίας και στο Regensburg και το Μόναχο της Γερμανίας. Εργάσθηκε ως πανεπιστημιακός βοηθός στην Αρχαιολογική Εταιρεία στην Αθήνα δίπλα στον Ορλάνδο και ως φιλόλογος στη Λεόντειο Σχολή της Νέας Σμύρνης, στο 9ο Νυκτερινό Γυμνάσιο Αθηνών, καθώς και στο Γυμνάσιο της Αυλώνος. Εγκατέλειψε την πανεπιστημιακή του καριέρα μετά την ένταξή του στον ιερό κλήρο.
Υπηρέτησε ως Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεως Θηβών & Λεβαδείας (1967-1978), ως Ηγούμενος των Ιερών Μονών Μεταμορφώσεως του Σωτήρος Σαγματά (1971-1977) και του Οσίου Λουκά (1977-1981), ως Γραμματεύς και κατόπιν Αρχιγραμματεύς της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος (1978-1981). Το 1981 εξελέγη παμψηφεί Μητροπολίτης Θηβών & Λεβαδείας και στις 7 φεβρουαρίου 2008 εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος. Συμμετείχε στις Επιτροπές Εκκλησιαστικής Εκπαιδεύσεως, Εκκλησιαστικής Περιουσίας, Σχέσεων Εκκλησίας-Πολιτείας, Υποτροφιών και εργάστηκε ως Αντιπρόεδρος του Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος. Υπήρξε μέλος μεικτών επιτροπών Πολιτείας και Εκκλησίας για την μελέτη θεμάτων για την μοναστηριακή περιουσία (1986-1998) και την εκκλησιαστική εκπαίδευση (1986-1998) και Πρόεδρος της επιτροπής Διαλόγου Κοινωνίας-Εκκλησίας (2005-2007).
Με την ανύστακτη φροντίδα του και το ενδιαφέρον του αναπαλαιώθηκαν, επανδρώθηκαν και λειτουργούν έξι ανδρικές Ιερές Μονές (σύνολο Μοναχών 45) και δεκαεπτά γυναικείες (σύνολο Μοναχών 110). Ανάμεσα στις Μονές αυτές συγκαταλέγονται οι ιστορικές Μονές του Οσίου Λουκά, Σαγματά, Οσίου Σεραφείμ, Μακαριωτίσσης, Ευαγγελιστρίας, και Ιερουσαλήμ.
Στο συγγραφικό του έργο συγκαταλέγονται πολλά άρθρα, μελέτες και βιβλία θεολογικού, κοινωνικού και ιστορικού περιεχομένου, εκ των οποίων αυτό με τον τίτλο «Μεσσαιωνικά Μνημεία της Ευβοίας» βραβεύθηκε το 1970 με πρώτο βραβείο από την Ακαδημία Αθηνών. Το 2006 εξεδόθη ο πρώτος από τους τρεις τόμους έργου του με τον τίτλο «Χριστιανική Βοιωτία».
Στο κοινωνικό του έργο ξεχωρίζουν η δημιουργία: οικοτροφείων, ορφανοτροφείου με μορφή ανάδοχης οικογένειας (Θήβα), Στέγες Ηλικιωμένων (Θήβα, Λιβαδειά), Κέντρου Επανένταξης Ψυχικώς Πασχόντων (Λιβαδειά), του Εκπαιδευτηρίου Δημιουργικής Απασχόλησης Παίδων με Ειδικές Ανάγκες σε συνεργασία με άλλους φορείς του Νομού (Λιβαδειά), του Κέντρου Πρόληψης για τα ναρκωτικά (Λιβαδειά), Συσσίτια Απόρων συμπεριλαμβανομένων και οικονομικών μεταναστών (Θήβα), Συμβουλευτικούς Σταθμούς (Θήβα), Κέντρο Ιστορικών και Αρχαιολογικών Ερευνών (Ζάλτσα-Ιερά Μονή Λυκούρεση), ενώ ως πρώην εκπαιδευτικός έχει αναπτύξει μία ιδιαίτερη σχέση με την εκπαιδευτική κοινότητα της Βοιωτίας.
Στην Μητρόπολή του φρόντισε περαιτέρω για την δημιουργία και λειτουργία ενοριακών πνευματικών κέντρων, κέντρων νεότητας στις περισσότερες των ενοριών της Μητροπόλεώς του καθώς και προτύπων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων στο Παρνασσό. Με πρωτοβουλία του ιδρύθηκε και λειτουργεί το Κέντρο Ερευνών της Ιστορίας και του Πολιτισμού της Βοιωτίας, το οποίο συνεργάζεται με τα Πανεπιστήμια του Durham, Cambridge.
Πρωτοστάτησε για την δημιουργία –στην γενέτειρά του, στα Οινόφυτα- του Κέντρου Ευαισθητοποιήσεως Πληθυσμού σε θέματα περιβάλλοντος και οικονομικών μεταναστών.
Για την συμβολή του στο φιλανθρωπικό έργο της Μητροπόλεώς του που σχετίζεται με την υγεία τιμήθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Κραϊόβας στη Ρουμανία με την απονομή του τίτλου του επιτίμου Διδάκτορα του εκεί Πανεπιστημίου. Επίσης είναι Πρόεδρος της Ελληνικής Καρδιολογικής Εταιρείας (ΕΛΙΚΑΡ).
Δημοσίευση σχολίου