Σύμπλευση Οικουμενιστών και Μασόνων

[Ἀπόσπασμα ἀπὸ τὴν ὁμιλία τοῦ Παναγιωτάτου, ποὺ ἐκφώνησε στὶς 20−12−2001, στὴ «Διαθρησκειακὴ Συνάντηση τῶν Βρυξελλῶν» ἐνώπιον ἐκπροσώπων τοῦ Ἰουδαϊσμοῦ, τοῦ Ἰσλὰμ καὶ διαφόρων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν. ΕΠΙΣΚΕΨΙΣ ἀρ. 603, σελ. 15] «Ἐὰν σταθῶμεν μὲ τὸ προσῆκον δέος ἀπέναντι τῶν προσωπικῶν ἀναζητήσεων ἑκάστης ψυχῆς, ἡ ὁποία, γεννηθεῖσα εἰς ὠρισμένην θρησκευτικὴν παράδοσιν, ἀνοίγει τὰς πτέρυγάς της διὰ νὰ πετάξῃ εἰς ἀναζήτησιν τοῦ Ἠγαπημένου, ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι ἔχομεν ἀνθρώπινον χρέος νὰ σεβασθῶμεν ἀπολύτως τὴν προσωπικὴν πορείαν ἑκάστου πρὸς τὴν ὑπερτάτην ἀγάπην. Τότε ἐναγκαλιζόμεθα ἐν εἰρήνῃ τὴν ψυχὴν αὐτὴν καὶ παρακολουθοῦμεν ἐν ἄκρᾳ σιωπῇ καὶ προσευχῇ τὴν πορείαν της, εἴτε συμβαδίζει μὲ ἡμᾶς [τοὺς χριστιανούς] εἴτε ἀκολουθεῖ ἄλλον δρόμον [λ.χ. τὸν Ἰουδαϊσμὸ ἢ τὸ Ἰσλὰμ], διότι ὁ Ἠγαπημένος Θεός, ὁ Κύριός της, τὴν ἀναμένει καὶ θὰ τῆς δείξῃ τὸν δρόμον. Δὲν χρειάζεται ἀπὸ μέρους ἡμῶν οὐδεμία βία, οὐδεμία πίεσις, μόνον στοργὴ καὶ εἰρήνη»...

κλίκ

πηγή