Παναγή Νέαρχος
Ορθοδοντικός
Λεμεσός
Σε μια έκφραση, απογοήτευσης; πως να το χαρακτηρίσω δεν ξέρω, του Μητροπολίτη Πάφου Γεωργίου προς τον Γέροντα Εφραίμ , στην τηλεόραση ενώπιον χιλιάδων τηλεθεατών ακούστηκαν βαριές κουβέντες. Και αυτό την ημέρα των Χριστουγέννων μετά την κατάλυση της Θείας Κοινωνίας από τον ίδιο. Είπε ότι ο «κύριος Εφραίμ ξέφυγε προ πολλού. Δεν επιτρέπεται μοναχός που φεύγει από τα εγκόσμια για να σωθεί να ασχολείται με επιχειρηματικές δραστηριότητες και χρήματα κ.λ.π Επίσης προσέθεσε ότι περιφέρει άγια λείψανα για να πάρει λεφτά σκανδαλίζοντας τον κόσμο.»
Ο χαρακτήρας μου δεν επιτρέπει την ιεροκατάκριση. Όμως κρίση έχω και θα μιλήσω, δεν γίνεται αλλιώς.
Πάτερ μου ο πρώτος διδάξας στα επιχειρηματικά (Ξενοδοχεία στην Πάφο και αλλού, ΚΕΟ, μετοχές, Κατάρ..) είστε εσείς και ο περίγυρός σας γι αυτό άστε καλύτερα τις συμβουλές για άλλους οι οποίοι δεν ασχολούνται με τέτοια θέματα. Μην με παρεξηγήσετε αλλά στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί.
Επίσης δεν γνωρίζετε καλά το θέμα από αυτά που άκουσα. Μάλλον μιλάτε ορμώμενος από κάποια παράπονα παλιά αλλά και πολύ πρόσφατα που έχετε από τους μοναχούς από το Βατοπαίδι. Εσείς ξέρετε καλύτερα.
Για το θέμα της περιφοράς λειψάνων για χρήματα και πάλι δεν είστε καλά πληροφορημένος. Πριν λίγες μέρες που μίλησα μαζί το Γέροντα μου είπε ότι όλα τα λεφτά που μαζεύτηκαν δόθηκαν στην Ελλάδα προς ενίσχυση του δοκιμαζόμενου Ελληνικού λαού.
Όσο για τον σκανδαλισμό μήπως προσθέσατε σκανδαλισμό στο ποίμνιο με αυτά που λέτε ημέρα Χριστουγέννων; Μήπως δίνετε τροφή στους πολέμιους της εκκλησίας; Και με τα λόγια σας θεωρείτε ότι διορθώσατε κάτι; Διάκριση είναι η απάντηση στα ερωτήματα
Και για να μην μακρηγορώ θα σας αφιερώσω μια προσευχή. Είναι η προσευχή που λέγεται όλη την περίοδο πριν το Πάσχα, του Αγίου Εφραίμ του Σύρου(έχει και το όνομα του ο Γέροντας Εφραίμ όλως τυχαίως):
Κύριε και Δέσποτα της ζωής μου,
Πνεύμα αργίας, περιεργείας, φιλαρχίας
Και αργολογίας μη μοι δως.
Πνεύμα δε σωφροσύνης, ταπεινοφροσύνης,
Υπομονής και αγάπης
Χάρισαί μοι τω σω δούλω.
Ναι, Κύριε Βασιλεύ, δώρησαί μοι
Του οράν τα εμά πταίσματα, και
Μη κατακρίνειν τον αδελφόν μου`
Ότι ευλογητός ει εις τους αιώνας των αιώνων,
Αμήν.
Φαντάζομαι την διαβάζετε και την ξέρετε ως αρχιερέας που είστε. Μήπως δεν είναι αργολογία όταν μιλώ χωρίς λόγο και μάλιστα για κάτι που δεν ξέρω; Σωφροσύνη και ταπεινοφροσύνη σίγουρα δεν εμπεριέχει η δήλωση σας. Αγάπη δεν το συζητώ. Η επίκληση προς το Θεό να βλέπουμε τα δικά μας πταίσματα είναι βίωμά σας; Και το επακόλουθο της μη κατάκρισης του αδελφού μήπως το εξασκείτε;
Την απάντηση στα ανωτέρω θα δώσει η συνείδησή σας που δεν ξεγελιέται.
Ευλογείτε Άγιε Πάφου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου