Τίποτα γλυκύτερο
στον κόσμο απ'την πικρή αλήθεια
Γιατί στα πικρά μαθαίνεις
το μέσα σου..τα γλυκά αργα
ή γρηγορα σε βαρυστομαχιάζουν.
Στέρεψε το νερό στη βρύση
γιατί ξεχάσαμε την πηγή.
Αναθεωρώντας την υπεραξια
της ειλικρίνειας
της ολιγάρκειας
και του ζυμωτού ψωμιού ..
ίσως αξιωθούμε
λίγη αληθινή ζωή ακόμα.
Ζητιανεύονται..
Δεν υπάρχει περίπτωση...
Όταν έχεις για φλάς την αστραπή
δεν μοιράζεσαι με το λίγο
καμιά στιγμή σου.
Κάτω από τη μελαγχολική
αυτοκρατορία της πραγματικότητας
χτυπά ο παλμός της καρδιάς μας
εκει που δοκιμάζεται το βαθύτερο
Θέλω και γίνεται Μπορώ.
aeriko
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου