Τρίτη 27 Δεκεμβρίου 2011

«ΠΑΛΙΝ ΕΥΑΣ ΑΝΑΙΔΟΥΣ ΟΛΙΣΘΗΜΑ»


π.Πορφυρίου Προδρομίτη, ηγουμένου της Ι. Μ Τιμίου Προδρόμου Σκήτης Βεροίας


Επειδή στην πατρίδα μας έπαψε η λέξη πολιτική να σημαίνει την ζωή και την εν γένει συμπεριφορά του πολίτη, θα θέλαμε να της ξαναδώσουμε το ξεχασμένο της νόημα. Έτσι λοιπόν σκεφτόμενοι, λέμε ότι, στην πατρίδα μας, σήμερα, με την μία ή την άλλη έννοια, η λέξη αυτή εξευτελίστηκε, δηλαδή ευτελίστηκε σε έσχατο βαθμό. Και το τραγικό είναι ότι, αυτήν την φορά, ο εξευτελισμός προέρχεται από τον πιό σεβαστό ίσως θεσμό της ελληνικής κοινωνίας. Έτσι η δικαιοσύνη θέτει απέναντί της έναν εξ ίσου ιερό θεσμό, τον θεσμό της πνευματικής πατρότητος. Τον διασύρει και τον ευτελίζει.

Ευτελίζει επίσης η δικαιοσύνη, διά κάποιας, σημαντικής ή ασήμαντης κυρίας δικαστίνας, και την ιερότητα των ημερών. Και στον εξευτελισμό των θεσμών, έρχεται και μία άλλη κυρία, Μακεδόνισσα δυστυχώς, που ευτελίζει και αυτή με τον τρόπο της, την πίστη μας, δηλαδή την εκκλησιαστική μας ζωή, δηλαδή την Ορθοδοξία της Ελλάδας μας. Δηλαδή τα εφετεινά μας Χριστούγεννα, δύο κυρίες, της πολιτικής, της πατρίδας μας, τα κατάφεραν και μας εξευτέλισαν ακόμα μία φορά, στις τόσες των ημερών και μάλιστα παγκοσμίως, και φυσικά πανορθοδόξως. Και όλα αυτά περιμένοντας την σάρκωση του Θεού Λόγου, του Θεανθρώπου, του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού. Αν αυτές οι δύο κυρίες ήσαν μουσουλμάνες, θα κατέληγαν σε πολύ άσχημες συνθήκες. Όμως είναι ελληνίδες, βαπτισμένες – υποθέτουμε – ορθόδοξες, όμως ποιός ξέρει σε ποιόν δαίμονα μαθητεύουν και τάραξαν αυτές τις ιερές ημέρες. Είναι λοιπόν αλήθεια ότι στις πανσέληνες νύχτες ο δαίμονας αγριεύει΄ και τέτοιες νύχτες, γιά να προσβάλει ακριβώς τα δημιουργήματα του Θεού, γίνονται τα φοβερότερα εγκλήματα. Και απόψε έχουμε μαύρη πανσέληνο.

Και απόψε ο παπαΕφραίμ, ο ηγούμενος της μεγίστης-ναι μεγίστης-Μονής του Βατοπεδίου, ο αδελφός μας, ο πατέρας εκατόν είκοσι μοναχών και ποιός ξέρει πόσων εκατοντάδων ή και χιλιάδων λαϊκών, ο εγγονός του οσίου Γέροντος Ιωσήφ του Ησυχαστή, ο παπαΕφραίμ που είδε τον πατέρα του να τον σφάζουν μπροστά στα μάτια του οι Τούρκοι, ο γλυκύς παπαΕφραίμ, ο πραύς παπαΕφραίμ, ο πρώτος, ύστερα από αιώνες, ηγούμενος του Ιερού Κοινοβίου του Βατοπεδίου, δυνάμει βρίσκεται σε κάποιο κελλί φυλακής. Στην πραγματικότητα, βρίσκεται με υψηλό πυρετό και ανεβασμένο ζάχαρο, στο καλογερικό, απέριττο κελλί του, στο βασιλομονάστηρο του Βατοπαιδίου. Το θεωρώ φυσικό επακόλουθο αυτό το άνανδρο κυνηγητό, ύστερα από τη μεγάλη ευλογία που σκόρπισε ο Γέροντας με την Αγία Ζώνη στην ομόδοξη Ρωσσία.

Φρύαξε φαίνεται ο μισάνθρωπος και ανθρωποκτόνος πρεσβύτερος αλλά πλανηθείς αδελφός μας, και βρήκε τον πιό αρχαίο φίλο του, αυτήν την φορά δύο ελληνίδες-αλοίμονο-και ταράζει αυτήν την ιερή ημέρα την πατρίδα μας. Οι καλές κυρίες έγινε υποχείρεια γιά να ταράξουν μία τέτοια και τόσο ιερή μέρα. Δεν φοβήθηκαν την μοίρα ενός παλαιού υπουργού και δήμαρχου Αθηναίων. Δεν φοβήθηκαν την κατακραυγή του κόσμου. Δεν φοβήθηκαν τους αγιορείτες πνευματικούς πατέρες, που μπορούν να πυροδοτήσουν την ελληνική κοινωνία εναντίον τους, με μία μόνον λέξη τους. Ίσως βγάζουν απωθημένα εναντίον της αρετής της παρθενίας και της σωφροσύνης, αρετές γιά τις οποίες μιλάει υπερβολικά ο Γέροντας, γιατί αυτές οι αρετές, περισσότερο από όλες τις άλλες, τιμώνται τις ιερές αυτές ημέρες, κατά τις οποίες εκ Παρθένου γεννάται ο Χριστός. Ίσως τα βάζουν με την ίδιαα την Θεοτόκο, που το δικό της Μοναστήρι ανέστησε ο παπα Εφραίμ. Ίσως τα βάζουν με τον Ιερό Άθωνα, που δεν μπορούν τα πόδια τους να τον πατήσουν. Ίσως, ίσως, ίσως … . το σίγουρο πάντως είναι ότι έγιναν αφορμή μέγιστου σκανδάλου, και μάλιστα σε ημέρες ιερές. Και αυτό το σκάνδαλο δεν θα περάσει στο ντούκου. Πάντως ο παπαΕφραίμ δεν δειλιάζει. Ίσως κατ’ άνθρωπον να φοβηθεί, προς στιγμήν. Αλλά τον συνοδεύουν οι προσευχές των πνευματικών του αδελφών, των τέκνων του, όλης της ορθοδοξίας. Και ένα το θεωρούμε σίγουρο, το ότι η Κυρία Θεοτόκος θα τον ανταμείψει πλουσιοπάρωχα, γιατί υπομένει συκοφαντία. Ο Χριστός να τον ενισχύει και αυτόν και τους φιλτάτους αδελφούς μας, τους μοναχούς της Μονής Βατοπεδίου, που σηκώνουν τον πολυχρόνιο και συχνά επώδυνο αυτόν πειρασμό.

Ευχόμαστε εκτενώς υπέρ αυτών."


πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: