Ο διευθυντής της Anti-Defamation League (ADL – η εβραϊκή οργάνωση που έχει σαν σκοπό της την «καταπολέμηση του αντισημιτισμού»), Abe Foxman, (φώτο πάνω), είναι βαθιά απογοητευμένος. Μόνο τέσσερις από τις αρχικές 56 χώρες μέλη του Οργανισμού της ADL για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (Organization for Security and Cooperation in Europe - OSCE), τώρα έχουν αναφορές για "εγκλήματα μίσους" ("hate crimes"). (Βλ. ADL Losing Hate Law Support in Europe)
Την περασμένη εβδομάδα μετέφερε τις ανησυχίες του ενώπιον του Κογκρέσου, παρακαλώντας τους εκπροσώπους του να χρησιμοποιήσουν οποιοδήποτε πολιτικό ή διπλωματικό μέσο πίεσης προς τα ευρωπαϊκά έθνη για να εφαρμόσουν τους νόμους περί μίσους της ADL. Ο Foxman λέει ο αντισημιτισμός είναι ανεξέλεγκτος στην Ευρώπη και οι κυβερνήσεις πρέπει να περάσουν πολλούς νέους νόμους "μίσους".
Ο Foxman θέλει ειδικά το Κογκρέσο να ανανεώσει την προσήλωσή του στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού. Το 2004 το Κογκρέσο απάντησε στις απαιτήσεις της ADL με ομόφωνη ψηφοφορία με τη δημιουργία Γραφείου Παγκόσμιου Αντισημιτισμού της ADL στο Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ωστόσο, δεδομένου ότι αυτό το μέτωπο της ADL εξαρτάται από την ετήσια έκθεσή της σχετικά με τις στατιστικές του OSCE, τώρα είναι κάτι παραπάνω από ένα γραφείο με μια πινακίδα στην πόρτα.
Το δίλημμα του Foxman ενισχύεται από το γεγονός ότι η ADL / Ισραήλ έχουν δραματικά χρησιμοποιήσει κόρον τη λέξη «αντισημιτισμός», επισημαίνοντας ως «αντισημίτες» άτομα που ασκούν νόμιμη κριτική στο Ισραήλ. Σε αυτούς περιλαμβάνονται πολλά από τα περίπου 140 κράτη που δεσμεύτηκαν σε μια «αντισημιτική» ψηφοφορία για ένα παλαιστινιακό κράτος στα πλαίσια του ΟΗΕ.
Εάν το Κογκρέσο συνεχίζει να υπακούσει στη ADL και κάνει μια νέα ώθηση, τόσο στις ΗΠΑ και την Ευρώπη, για να "ξεριζώσει" τον αντισημιτισμό, ποιο είδος ατόμων, εκκλησιών, οργανώσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εταιρειών, κυβερνήσεων, κλπ δεν θα καταδικαστούν; Πόσοι δεν θα πληρούν τα κριτήρια του Foxman ;
Πηγή άρθρου από ΕΔΩ
Οι κυβερνήσεις πρέπει να συμβάλουν στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού, λέει η ADL στην Επιτροπή του Κογκρέσου του Ελσίνκι
Νέα Υόρκη, Νέα Υόρκη, 2 Δεκεμβρίου 2011: Η Anti-Defamation League (ADL) κάλεσε σήμερα τα μέλη του Κογκρέσου να βοηθήσουν τις χώρες της Οργάνωσης για την Ασφάλεια και τη Συνεργασία στην Ευρώπη (OSCE) στην καταπολέμηση των έμμονων τον αντισημιτισμό, λέγοντας ότι οι κυβερνήσεις φέρουν την πρωταρχική ευθύνη για την παροχή προστασίας από το μίσος και τη μισαλλοδοξία.
«Η έλλειψη πολιτικής βούλησης από τις κυβερνήσεις να λάβουν σοβαρά υπόψη τις υποχρεώσεις τους αποτελεί το βασικό εμπόδιο για την πρόοδο στην καταπολέμηση του αντισημιτισμού", δήλωσε η Stacy Burdett, διευθυντής των Κυβερνητικών και Εθνικών Υποθέσεων της ADL, στην κατάθεσή του στο Καπιτώλιο προς την Επιτροπή Κογκρέσου του Ελσίνκι.
«Οι κυβερνήσεις πρέπει να κάνουν ότι μπορούν για να προστατεύσουν πλήρως τους Εβραίους πολίτες από την παλαιότερη και πιο επίμονη μορφή προκατάληψης – τον αντισημιτισμό", δήλωσε η κα Burdett. "Συνεχίζουμε να βλέπουμε Αντι-Σιωνιστικές και Αντι-Ισραηλινές θέσεις να χρησιμοποιούνται ως μία λεπτή μεταμφίεση για τον αντισημιτισμό. Όταν το Ισραήλ ανέλαβε δράση για να υπερασπιστεί τους πολίτες του από τις επιθέσεις στη Γάζα ή τον Λίβανο, είδαμε ένα κύμα επιθέσεων κατά των Εβραίων σε όλο τον κόσμο. "
Ο OSCE άρχισε να αντιμετωπίσει την αναζωπύρωση του αντισημιτισμού, το 2003, όταν ανέλαβε τη δέσμευση για την παρακολούθηση και την αντιμετώπιση των εγκλημάτων μίσους. Ωστόσο, σε μια ανάλυση του 2011, μόνο 20 από τις 56 κυβερνήσεις στο πλαίσιο του OSCE ανέφεραν αντισημιτικά περιστατικά, παρά το γεγονός ότι αντισημιτικά και άλλα εγκλήματα προκατάληψης βρίσκονται σε άνοδο.
Άραγε είναι τυχαία η ψήφιση του πρόσφατου «αντιρατσιστικού νόμου», ο οποίος ονομάζεται από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ «κατάπτυστο νομοσχέδιο» που προβλέπει -όπως και ο γαλλικός νόμος- ότι π.χ. αν αρνηθείς ή σχετικοποιήσεις το Ολοκαύτωμα (π.χ. αν μιλήσει κανείς για λιγότερα θύματα) διώκεσαι ποινικά, ενώ ταυτόχρονα απαγορεύεται η έκδοση και η κυκλοφορία σχετικών βιβλίων (περίπτωση Γκαροντί)... Πρόκειται για ευθέως λογοκριτικό κατασκεύασμα, μιμούμενο τον κατάπτυστο νόμο Γκεσσό, που ισχύει στη Γαλλία από το 1990 και λειτουργεί σαν γκιλοτίνα για την ελευθερία του λόγου και της άποψης για ιστορικά γεγονότα»…
Ένα «νομικό τερατούργημα» (Πάσχος Μανδραβέλης, στην «Καθημερινή») το οποίο «συρρικνώνει την ελευθερία του λόγου με πρόσχημα τον αντιρατσισμό» (Νάσος Θεοδωρίδης, στην «Αυγή»).
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το άρθρο 4 του νομοσχεδίου που είχε παρουσιάσει ο Καστανίδης, τιμωρείται με φυλάκιση και χρηματική ποινή «όποιος δημόσια, προφορικά ή διά του Τύπου ή μέσω του Διαδικτύου [...] εγκωμιάζει ή αρνείται ή εκμηδενίζει τη σημασία εγκλημάτων γενοκτονίας [...] κατά τρόπο που μπορεί να προκαλέσει ή να διεγείρει σε βιαιοπραγίες ή εχθροπάθεια κατά τέτοιας ομάδας» (σ.σ. προσδιορισμένης από τη φυλή, το χρώμα, τη θρησκεία, την εθνική ή εθνοτική καταγωγή κτλ)…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου