Ο Βασίλης Μπάκος, γεννημένος στο προάστιο Γουίνθροπ της Βοστώνης από ευσεβή οικογένεια, ήταν ένας επιμελής φοιτητής στη Θεολογική Σχολή του Τιμίου Σταυρού στη δεκαετία του 1980, με ευγένεια χαρακτήρα και αφοσίωση στην Ορθόδοξη Πίστη. Ηταν ακόλουθος και βοηθός του τότε Επισκόπου Βοστώνης Ανθίμου Δρακωνάκη, ο οποίος σήμερα είναι εφησυχάζων βοηθός Επίσκοπος με τον τίτλο Ολύμπου.
Οταν ο Βασίλης τελείωσε τη Σχολή, το 1985 χάθηκαν τα ίχνη του για αρκετό διάστημα, έως ότου έγινε γνωστό ότι είχε μεταβεί στο Αγιο Ορος και είχε καρεί Μοναχός στη Μονή Σίμωνος Πέτρας.
Σήμερα είναι ιερομόναχος, έχει μετονομαστεί σε Ιάκωβο, είναι ο οδοντογιατρός της Μονής της Σιμωνόπετρας και ευρύτερα της Αθωνικής Πολιτείας, κι αυτές τις μέρες, έπειτα από 26 χρόνια, βρίσκεται στη Βοστώνη προσκεκλημένος του Μητροπολίτη Μεθοδίου και με την άδεια του ηγουμένου του, π. Ελισαίου, διερευνά τις δυνατότητες για την ίδρυση Μοναστηριού στη Νέα Αγγλία.
Στις ερωτήσεις του «Εθνικού Κήρυκα» πότε, πώς και γιατί από την όμορφη και ακαδημαϊκή Βοστώνη βρέθηκε Μοναχός στο Αγιο Ορος, είπε, πως «αμέσως μετά την αποφοίτηση από τη Θεολογική Σχολή, τον Ιούνιο του 1985 πήγα ένα προσκύνημα στους Αγίους Τόπους, στη συνέχεια έμεινα στην Ελλάδα τρεις μήνες και πήγα στη Μονή Σίμωνος Πέτρας στην αγρυπνία για τη γιορτή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. Eμεινα πέντε μέρες και πήρα την απόφαση να μονάσω εκεί».
Στην ερώτηση αν το αποφάσισε έτσι ξαφνικά, απάντησε: «όχι, είχα ανέκαθεν επιθυμία να γίνω Μοναχός ιδιαίτερα έπειτα που διάβασα τον βίο του Αγίου Αντωνίου του Μεγάλου όταν ήμουν στη Θεολογική Σχολή». Συμπλήρωσε δε, πως «κι ήμουν σ’ ένα ψάξιμο πού μπορώ να βρω αυτή τη Μοναστική ζωή, αυτή τη σχέση με τον Θεό που ήθελα να δώσω όλο τον εαυτό μου».
Για την Οδοντιατρική, ο π. Ιάκωβος τόνισε πως «αυτό ήταν μια ανάγκη που υπήρχε στο Μοναστήρι κι επειδή είχα κάποιες πρακτικές γνώσεις από τα παιδικά μου χρόνια. Οταν έγινα Δόκιμος στο Μοναστήρι πήγα σε κάποιον οδοντίατρο με τον οποίον αρχίσαμε να συζητούμε, οπότε κάποια στιγμή μου είπε ‘κρίμα διότι πρέπει να βγουν οι Πατέρες από το Ορος για τις απλές επεμβάσεις, για ένα καθαρισμό, ένα σφράγισμα’. Κι έτσι ξεκινήσαμε το 1993, ήταν και καθηγητής στο Πανεπιστήμιο, ερχόταν στο Μοναστήρι. Ημουν βοηθός του για δύο χρόνια και μετά ο ίδιος κάθισε στην καρέκλα και μ’ άφησε να κάνω δουλειά στα δικά του δόντια κι έτσι σιγά - σιγά ξεκίνησα, στην πραγματικότητα αυτοδίδακτος διότι ήμουν πλέον Μοναχός, δεν ενδεικνυόταν να πάω στο Πανεπιστήμιο».
Για την εδώ παρουσία του, ο π. Ιάκωβος είπε: «ήθελε από παλαιότερα ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Βοστώνης κ. Μεθόδιος να ιδρύσει ένα Μοναστήρι στη Μητρόπολη Βοστώνης και να το ταυτίσει με τη Σιμωνόπετρα. Το καλοκαίρι μας επισκέφθηκε στο Μοναστήρι, ζήτησε από τον Γέροντά μας να έλθω εδώ για να ερευνήσω τι ακριβώς μπορεί να γίνει».
Σχετικά με το αν θα πρόκειται για ανδρικό ή γυναικείο Μοναστήρι, ο π. Ιάκωβος απάντησε: «προς το παρόν θα είναι ανδρώο, αλλά αν όμως υπάρχει και ζήτηση για γυναίκες θα μπορέσουμε να σκεφθούμε και για γυναικείο».
Αναφορικά με το αν θα είναι Μετόχι της Μονής Σιμωνόπετρας του Αγίου Ορους, είπε, «είναι πολύ νωρίς για να συζητήσουμε κάτι τέτοιο, για τώρα μένουμε στην επιθυμία του Σεβασμιοτάτου και απαντούμε θετικώς να τον βοηθήσουμε κατ’ αυτόν τον τρόπο, είναι ακόμα πολύ νωρίς».
Στην ερώτηση πού θα γίνει το Μοναστήρι, είπε: «όπως ξέρετε, έχουμε τη μεγάλη έκταση γης στην Κατασκήνωση 200 εκτάρια και μπορεί να γίνει σ’ ένα πιο απόμακρο μέρος για να μην εμποδίζεται η ζωή της Μονής από την Κατασκήνωση, αλλά ούτε και το Μοναστήρι να εμποδίζει τη ζωή της Κατασκήνωσης».
Σχετικά με κάποιο Ρωμαιοκαθολικό Μοναστήρι που πωλείται πλησίον του Γούστερ, τόνισε πως «πήγα και το είδα και νομίζω ότι δεν είναι εφικτό να γίνει εκεί».
Ο π. Ιάκωβος βλέπει ως πιο πιθανό χώρο το οικόπεδο της Κατασκήνωσης στο Κοντούκουκ του Νιου Χαμσάιρ διότι, όπως ανέφερε, «υπάρχει ο χώρος», ενώ στην ερώτηση πώς θα γίνει η επάνδρωσή του Μοναστηριού επεσήμανε ότι «αυτό είναι το έργο του Θεού» και συμπλήρωσε «επειδή πρέπει να μιλήσει κι ο Θεός στις καρδιές των ανθρώπων».
Στην επισήμανση πώς θα συντηρείται το Μοναστήρι οικονομικά από τη Μητρόπολη, από τον λαό για να κυριολεκτούμε, ο π। Ιάκωβος τόνισε: «τα πάντα είναι μία συνεργία οπότε ο λαός οπωσδήποτε θα δώσει, συνάμα και ο Θεός θα βάλει το χέρι του και θα υπάρχει ευλογία Κυρίου».
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου