Γιάννης Σμαραγδής: «Να φτιάξουμε μια Ελλάδα έξω από το ψέμα και την υποκρισία!»

Ο, εκ των κορυφαίων σύγχρονων Ελλήνων σκηνοθετών, Γιάννης Σμαραγδής, μιλά για τη νέα του ταινία «Ο Θεός αγαπά το χαβιάρι», που πραγματεύεται τη ζωή του πειρατή Ιωάννη Βαρβάκη που έγινε εθνικός ευεργέτης, σημαντικό μέρος των γυρισμάτων της οποίας έγιναν πριν λίγες ημέρες στην γειτονική μας Μεσσηνία...

Μετά το «Ελ Γκρέκο» ο Γιάννης Σμαραγδής δημιουργεί μια ακόμα ταινία υψηλών προδιαγραφών που αναμένεται στις κινηματογραφικές αίθουσες τον Οκτώβριο του 2012 και αναφέρεται στις πανανθρώπινες Ελληνικές αξίες.

Αξίες για τις οποίες μας μίλησε και ο ίδιος δηλώνοντας την αισιοδοξία του για το μέλλον της Ελλάδας και το πώς η Τέχνη μπορεί να σταθεί δίπλα μας αυτές τις δύσκολες στιγμές.

Ένα μέλλον που, ο ίδιος, μακαρίζει τα κινηματογραφικά του σχέδια να τον φέρουν στην Αρχαία Ολυμπία...

Γιώργος Γουβιάς

- Σε ποια φάση βρίσκονται τα γυρίσματα της νέας σας ταινίας "Ο Θεός αγαπά το χαβιάρι";

Πριν λίγες ημέρες τελείωσαν τα γυρίσματα στην Πύλο, στο ξενοδοχειακό συγκρότημα Costa Navarino όπου μας φιλοξένησε το ζεύγος Κωνσταντακόπουλου. Κάναμε γυρίσματα δυο εβδομάδων που ήταν πολύ σημαντικά για την ταινία. Γενικότερα τα γυρίσματα που έγιναν στην περιοχή του κόλπου της Γιάλοβας ήταν μια πάρα πολύ καλή κίνηση και θα βοηθήσει και την περιοχή ενώ οι ξένοι ηθοποιοί έμειναν άφωνοι με την ομορφιά της...

- Ποιες είναι οι δυσκολίες που αντιμετωπίζετε δεδομένου ότι έχετε να διαχειριστείτε και ένα καστ ηθοποιών με ονόματα όπως ο Χαβιέ Μπαρδέμ, η Κατρίν Ντενέβ, ο Τζον Κλίζ, ο Λάκης Λαζόπουλος...

Οι μόνες δυσκολίες που η ταινία συνεχίζει να έχει είναι να συγκεντρώσει τα χρήματα που απαιτούνται για να μπορέσει να ολοκληρωθεί. Λείπουν κάποια χρήματα και έχουμε απευθυνθεί σε επενδυτές, στην Ελλάδα και το εξωτερικό, προκειμένου να ανταποκριθούν αλλά δεν έχει κλείσει ακόμα το θέμα... Τα υπόλοιπα ζητήματα συνεργασίας των ηθοποιών, ας πούμε ο Τζον Κλίζ που έχει παίξει στις ταινίες των Μόντι Παίθονς, είναι ένας εξαιρετικός ηθοποιός και δήλωσε ότι αυτή είναι μια από τις πιο σημαντικές παραγωγές της ζωής του. Ο Σεμπάστιαν Κοχ που υποδύεται τον πρωταγωνιστή Ιωάννη Βαρβάκη έφυγε με τις καλύτερες εντυπώσεις...

- Η ταινία πραγματεύεται τη ζωή του πειρατή Ιωάννη Βαρβάκη που έγινε εθνικός ευεργέτης... πιστεύεται ότι θα μπορούσε να συμβεί κάτι ανάλογο με τους πολιτικούς μας -που "λεηλάτησαν" τη χώρα σαν πειρατές- και να εξελιχθούν κι αυτοί σε ευεργέτες;

Οι πολιτικοί που ζήσαμε, με ελάχιστες εξαιρέσεις, είναι μεταλλαγμένοι άνθρωποι! Δεν είναι κανονικοί άνθρωποι ούτε κανονικοί Έλληνες! Ήξερα ανθρώπους που πριν μπουν στην πολιτική ήταν αληθινά πατριώτες, φιλάνθρωποι, γενναιόδωροι και μετά βρέθηκαν να είναι υπερόπτες, πλούσιοι με αλαζονικές συμπεριφορές και να λένε συνεχώς ψέματα! Νομίζω ότι η πολιτική, μετά τη μεταπολίτευση, κινήθηκε σ` έναν παράλληλο κόσμο, όχι πραγματικό και σε μια παράλληλη επικοινωνία που δεν ανταποκρινόταν στην αλήθεια, ούτε τη δικιά τους ούτε των Ελλήνων ούτε της χώρας! Γι` αυτό δημιουργήθηκε αυτό το μόρφωμα... αυτό που ζούμε αυτή τη στιγμή είναι ένα μόρφωμα, δεν έχει καμία σχέση ούτε μ` αυτό που είμαστε ούτε μ` αυτό που θα έπρεπε να είμαστε! Ο Ελύτης λέει πως αν κοιτάξεις καλά θα δεις ότι η Ελλάδα είναι ένα αμπέλι, ένα καράβι και? θάλασσα! Με τα ίδια υλικά μπορείς να την ξαναφτιάξεις! Ας γυρίσουμε πίσω λοιπόν να βρούμε τα υλικά που μας έλειψαν και να φτιάξουμε μια Ελλάδα έξω από το ψέμα και την υποκρισία!

- Η Τέχνη μπορεί να βοηθήσει ώστε να καταστραφεί αυτό το μόρφωμα και τη θέση του να πάρει κάτι καλύτερο, κάτι υγιές;...

Η αγαθή Τέχνη φέρνει τον άνθρωπο και την ανθρώπινη ψυχή σε σχέση με το ουσιώδες, με την «μέσα πραγματικότητα» που είναι η αληθινή ζωή. Αυτή η πραγματικότητα έχει σκοπό της να πράττει το καλό και το καλό είναι όταν κάνεις κάτι που γίνεται για τους άλλους, όχι για τον εαυτό σου! Απαντώ έτσι και στο γιατί οι πολιτικοί μας είναι μεταλλαγμένοι... έκαναν πράγματα μόνο για τον εαυτό τους και όχι για το περιβάλλον τους!

- Όσον αφορά την νέα σας ταινία, πόσο σας αγχώνει, σαν μέτρο σύγκρισης, το γεγονός ότι η προηγούμενη, το «Ελ Γκρέκο», γνώρισε μεγάλη καλλιτεχνική και εμπορική επιτυχία;

Όχι δεν με αγχώνει καθόλου! Μια ταινία ξέρετε είναι ένα ζωντανό κύτταρο που δεν συγκρίνεται με κάτι άλλο, είναι σαν ένα παιδί. Αν έχεις ένα άλλο παιδί δεν θα τα συγκρίνεις μεταξύ τους. Είναι ένα άλλο παιδί αυτό που θα πρέπει ν` αποκτήσει δική του ζωή. Επιπλέον δεν κάνω ταινίες για να συγκριθώ με το τι έχω πράξει ούτε για να συγκρίνουν οι άλλοι αυτήν τη ταινία με την προηγουμένη. Κάνω ταινίες γιατί θεωρώ ότι είναι ένα δώρο που μου έδωσε ο Θεός και θα πρέπει αυτό το δώρο να το κατεβάσω κάτω στους ανθρώπους! Το μόνο πράγμα που με ενδιαφέρει είναι να είμαι αληθινός και καθαρός με το δώρο που έχω...

- Νιώθετε ευτυχής με όλα όσα έχετε καταφέρει έως τώρα;

Θεωρώ ότι είμαι τυχερός άνθρωπος διότι έζησα την αγάπη πολλών ανθρώπων. Το έργο αγαπήθηκε και έστειλε αγάπη και εγώ εισέπραξα περισσότερη αγάπη απ` αυτή που έστειλα! Αυτό είναι τύχη!

- Πως χαρακτηρίζεται το επίπεδο του Ελληνικού κινηματογράφου τα τελευταία χρόνια;

Έχω την αίσθηση ότι οι νέοι σκηνοθέτες είναι πιο ταλαντούχοι από τη δική μου γενιά! Δεν έχουν βρει όμως ακόμα τη θεματολογία που θα τους κάνει να μιλήσουν για τις μεγάλες έννοιες! Τώρα πειραματίζονται, σε σχέση με τις κινηματογραφικές μόδες, αποσπώντας εξαιρετικές διακρίσεις στο εξωτερικό αποδεικνύοντας παράλληλα ότι ο Ελληνικός κινηματογράφος «γεννάει» καινούργιους ανθρώπους, δυνατούς. Μόνο που πρέπει να μπουν στην Ελληνική θεματολογία, στη μεγάλη δεξαμενή των μεγάλων Ελληνικών θεμάτων που είναι αυτόματα και διεθνής! Ν` ασχοληθούν μ` αυτά τα θέματα που μπορούν να βοηθήσουν τους ανθρώπους, τους δίνουν δύναμη απέναντι στα μεγάλα προβλήματα της ζωής, που παρηγορούν κι όχι με μικρά που τους δυσκολεύουν.

- Και να σκεφτούν θετικά...

...χαίρομαι πάρα πολύ που το λέτε! Και για να επανέλθω στα όσα λέγαμε πριν περί τέχνης θεωρώ αγαθή τέχνη την τέχνη που βοηθάει τους ανθρώπους ν` απαντήσουν θετικά στη ζωή! Στην κρίση που περνάμε, οι Έλληνες πρέπει να συνειδητοποιήσουν το μέρος των λαθών που διαπράξαμε. Και το αισιόδοξο με τους Έλληνες είναι ότι έχουν αυτό το μούδιασμα που δείχνει ένα μεγάλο λαό. Θυμίζει τον Πυθαγόρα που αναρωτιέται "τι έπραξα, τι δεν έπραξα, τι πρέπει να πράξω;" Αυτό μόνο οι μεγάλοι λαοί το κάνουν γι` αυτό είμαι αισιόδοξος ότι η κρίση μπορεί να λειτουργήσει, εν τέλει, θετικά στο να βγάλουμε τις εσωτερικές μας δυνάμεις που είναι μεγάλες και όχι να μπαίνουμε σε βλακώδεις καταναλωτισμούς και ιδιοτέλειες που δεν μας ανήκουν!

- Έχετε επισκεφθεί την Ηλεία, η Αρχαία Ολυμπία θα μπορούσε να εμπνεύσει το στόρι μιας επόμενης ταινίας σας;

Είναι πολλές φορές που έχω μπει στον πειρασμό, γιατί όσες φορές έχω βρεθεί στην Αρχαία Ολυμπία, όπου έχω κάνει και γυρίσματα στο παρελθόν ενώ έχω παντρέψει και το φίλο μου το Γιώργο το Δαουλάρη, είναι αυτή η ηρεμία που διαθέτει ο χώρος που σε φέρνει εκεί που οι άνθρωποι ήταν σε αρμονική σχέση με τη φύση. Ποιος ξέρει λοιπόν τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον... μακάρι!

πηγή