Τετάρτη 16 Νοεμβρίου 2011

"Πετρέλαιο" 2 τρισ. ευρώ κρύβει η Ελλάδα...


Κώστας Στούπας

Ένας στους τρεις Έλληνες πιστεύει πως το γεγονός ότι ο Λουκάς Παπαδήμος, ο 11ος πρωθυπουργός της μεταπολίτευσης ορκίστηκε στις 11/11/11 δεν αποτελεί τυχαίο γεγονός. Αυτό δείχνει πρόσφατη έρευνα της κοινής γνώμης της Metron Analysis.

To ποσοστό αυτό αποτυπώνει το μέσο όρο, στους έχοντες πανεπιστημιακή μόρφωση μειώνεται, ενώ στους απόφοιτους δημοτικού, μαζί με το "δεν ξέρω δεν απαντώ" πλησιάζει το ένας στους δύο...

Δεν είναι τυχαίο το αποτέλεσμα της παραπάνω έρευνας καθώς διανύουμε μια περίοδο ιδιαίτερης νευρικότητας και σύγχυσης όπου εκτός από τα αντικαταθλιπτικά κάνουν θραύση οι κομπογιαννίτες.
Ο ταξιτζής που πήρα την Παρασκευή είχε το ράδιο ανοιχτό σε τυχάρπαστο οικονομολόγο, γκουρού της επιστροφής στη δραχμή εσχάτως και παλιότερα ένθερμο οπαδό της ένταξης στη ζώνη του σοβιετικού ρουβλίου...

Μου ανέπτυξε καθ’οδόν (ο ταξιτζής) τη θεωρία κάποιου Ανυφαντή, Αλυφαντή ή κάπως έτσι... πως τον Καποδίστρια δεν τον έφαγαν οι Μαυρομιχάληδες, αλλά ο φρουρός του, υπονοώντας δάκτυλο των δυτικών. Στη συνέχεια πέρασε στο "παρασύνθημα": πως ο ίδιος συγγραφέας - ερευνητής έχει γράψει και για το μεγάλο κοίτασμα πετρελαίου που βρίσκεται κάπου μεταξύ Λάρισας και Τρικάλων...

«Εκτός από ιστορικός είναι και γεωλόγος...» ρώτησα; «Για πολλά έχει γράψει, και βγαίνουν αυτά που λέει...» μου απάντησε...

Δεν ξέρω αν φταίει το ερμητικό επάγγελμα που κυοφορεί αυτή την πολυπραγμοσύνη και ευπιστία, που γνωρίζει μέρες δόξας στα θεόκλειστα μυαλά...

Αγαπημένο θέμα του συρμού των ημερών είναι το ελληνικό πετρέλαιο, το οποίο ο κοπετός της τρέχουσας συνωμοσιολογίας θέλει να είναι η αιτία που μας δάνεισαν οι σκοτεινές δυνάμεις. Με στόχο να χρεοκοπήσουμε και να μας πάρουν τα κοιτάσματα για ένα κομμάτι ψωμί...

Αν κοιτάξει κάποιος προσεκτικά τι λένε οι ειδικοί και όχι οι ευκαιριακοί ιστορικοί με γεωλογικές ανησυχίες, θα καταλήξει ευθαρσώς πως με τα μέχρι τώρα δεδομένα, η πλέον πετρελαιοπιθανή περιοχή είναι αυτή πέριξ του Κατάκολου, με μια γενική εκτίμηση της άντλησης 300.000 εκατ. βαρελιών σε μια εικοσαετία από την έναρξη...

Τα λέγαμε εμείς δεν τα λέγαμε, θα μας πουν... Σωστά. Απλά αν κάνουμε μια πρόχειρη αναγωγή του αποτελέσματος αυτού σε οφέλη για τα δημόσια ταμεία, θα καταλήξουμε πως δεν σημαίνει πολύ περισσότερα από 300 εκατ. ευρώ ετησίως για τον προϋπολογισμό.

Όταν μόνο το πρωτογενές έλλειμμα θα προσεγγίσει τα 8-9 δισ. ευρω φέτος, τα 300 εκατ. που θα αρχίσουμε να εισπράττουμε από τα τέλη της δεκαετίας που διανύουμε, αν βρούμε τελικά τις πιθανολογούμενες ποσότητες στις έρευνες που θα ξεκινήσουν του χρόνου, δεν αναμένεται να μας λύσουν το πρόβλημα...

Οι άνθρωποι που σχεδιάζουν το μέλλον τους με τους όρους που ορίζουν οι καφετζούδες, δεν προκόβουν. Συνήθως οι επιτήδειοι τους ξαφρίζουν λέγοντάς τους απλώς μέσες άκρες αυτών που θέλουν να ακούσουν.

Το γεγονός πως η Ελλάδα μια χώρα που συνορεύει με Αλβανία και Βουλγαρία και διαπίστωσε από πρώτο χέρι την αθλιότητα των ανθρώπων που έψαχναν για ένα κομμάτι ψωμί όταν έπεσε η σοβιετία, διαθέτει δυο σταλινικά μορφώματα που συγκεντρώνουν τα υψηλότερα εκλογικά ποσοστά στην Ευρώπη, είναι δείγμα της ροπής της φυλής στον κομπογιαννιτισμό και την φυγοπονία.

Το ελληνικό πετρέλαιο...

Συμπατριώτες σταματήστε να σκάβετε για πετρέλαιο. Πετρέλαιο υπάρχει αλλά δεν είναι εκεί που νομίζετε.

Η Ελλάδα δέχεται σήμερα περί 16 εκατ. τουρίστες το χρόνο που φέρνουν στη χώρα περί τα 15-16 δισ. ευρώ. Όλα αυτά παρά το γεγονός πως το ΠΑΜΕ κλείνει συνέχεια τα λιμάνια, οι ταξιτζήδες τα αεροδρόμια και ο κάθε πικραμένος το κέντρο.

Οι ειδικοί υποστηρίζουν πως με τους ρυθμούς ανάπτυξης που ακολουθούν οι αναπτυσσόμενες χώρες, στα επόμενα 10-20 χρόνια η μεσαία τάξη του πλανήτη θα ξεπεράσει τα 3 δισ. ανθρώπους, καθώς η ανάπτυξη δημιουργεί πλούτο και ο πλούτος βελτιώνει το βιοτικό επίπεδο.

Η Ελλάδα λόγω κλίματος, θάλασσας, ήλιου αλλά κυρίως ιστορίας, αποτελεί έναν από τους προορισμούς που οι περισσότεροι άνθρωποι του πλανήτη που μπορούν να ή θα μπορέσουν να ταξιδέψουν. Αν από την μελλοντική πλανητική μεσαία τάξη τα επόμενα 20 χρόνια οι δύο στους τρεις επισκεφθούν την Ελλάδα για μια φορά, θα έχουμε περί τα δυο δισεκατομμύρια ανθρώπους που θα ξοδέψουν περί τα 1.000 ευρώ έκαστος.

Τούτο σημαίνει σε 20 χρόνια 2 τρισεκατομμύρια ευρώ. Ήτοι, περί τα 100 δισ. το χρόνο. Και το νερό του Αιγαίου να εμφιαλώσουμε και να το πουλήσουμε για πετρέλαιο, τέτοια ποσά αποκλείεται να προσεγγίσουμε. Το παράδειγμα είναι θεωρητικό, αλλά έχει ίχνη πραγματισμού περισσότερα απ΄ τα σενάρια των "εμίρηδων". Ψάχνουμε για λάθος "πετρέλαιο". Το ελληνικό πετρέλαιο βρίσκεται στην μεταστροφή από τον παρασιτισμό στην προσπάθεια για μόρφωση, εργασία και ορθολογικοποίηση. Με τις σημερινές συνήθειες και ένα ωκεανό υδρογονάνθρακες να βρούμε χειρότερα θα καταλήξουμε. Ο πλούτος μιας κοινωνίας βρίσκεται στην κλίμακα των αξίων της πρωτίστως και μετά σε όλα τ΄ άλλα...

Η Γερμανία είναι ανταγωνιστική οικονομία γιατί ποντάρει στα ταλέντα του λαού της που είναι η πειθαρχία και η μεθοδικότητα. Έτσι καταφέρνει και φτιάχνει πολύ καλής ποιότητας μηχανήματα.

Τέλεια μηχανήματα όμως είναι πολύ πιθανό να καταφέρουν να κατασκευάσουν και οι ασιάτες σε λίγα χρόνια. Η Ιαπωνία το έχει καταφέρει ήδη... Η Γερμανία στο μέλλον κινδυνεύει να μην είναι ανταγωνιστική. Το παρελθόν αυτής τη γωνίας του πλανήτη κανείς δεν μπορεί να το ανασυνθέσει για τον εαυτό του. Το παρελθόν αυτό μαζί με τα μάρμαρα, τα διάφανα νερά και τον ήλιο είναι το δώρο που κλωτσάμε.

Μια σημαντική τουριστική επένδυση στην Ελλάδα όπως το Costa Navarino έκανε 20 χρόνια να ολοκληρωθεί και να λειτουργήσει. Αυτό τα λέει όλα...

Ξένη εταιρεία που διοργανώνει επαγγελματικά συνέδρια ακύρωσε πρόσφατα όλα τα συνέδρια που είχε προαναγγείλλει για την Ελλάδα το 2012, εξαιτίας του φόβου αποκλεισμού του αεροδρομίου και των διαδηλώσεων στο κέντρο.
Κάποιοι από αυτούς που εμπόδισαν αυτά, μεταξύ άλλων αποτελούν μέρος της συνομοταξίας των παραμυθάδων του πετρελαίου, του κούφιου "πατριωτισμού" και των ηλιθιογόνων αερίων.

Το μεγαλύτερο καρκίνωμα του ελληνισμού είναι το πελατειακό, γραφειοκρατικό και διαφθαρμένο κράτος που μαζί με τα παρασιτικά συνδικάτα και τις συντεχνίες οδηγούν τη χώρα στη διάλυση. Χρειάζεται να φτάσουμε σε μισθούς Βουλγαρίας για να αρχίσουμε να το αναδομούμε;

Το κερασάκι στην τούρτα των παρανοϊκών ημερών που ζούμε ήταν η επερώτηση στη Βουλή, πρώην ποδοσφαιριστή και νυν βουλευτή για τους ψεκασμούς πολιτών με ηλιθιογόνα αέρια...

Δεν είναι τυχαίο λοιπόν πως φτάσαμε εδώ που φτάσαμε.


Πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: