Του Νίκου Ψαρρά
Mετά από ένα χρόνο «εγκλεισμού» στην Αθήνα, άρχισε ένα καλοκαίρι με
περιοδεία στις «Χοηφόρες» του Αισχύλου. Ενα καλοκαίρι παρέα με τον
Ορέστη, σ' ένα ρόλο που με συγκινεί με την αθωότητα του, την υπέροχη
ψυχή του και την αγωνία του να ξεπεράσει την ανθρώπινη φύση του και να
σταθεί δίπλα στο θείο. Αφήνοντας την Αθήνα και οδεύοντας προς Λάρισα,
κάναμε μια στάση στο Πήλιο. Τι μεγαλείο! Τόση ομορφιά, δοσμένη απλόχερα
σ' ένα τόσο μικρό σημείο του πλανήτη, τί βλάστηση, πόσες αποχρώσεις του
μπλε αυτή η θάλασσα...και ξαφνικά μια μπόρα με την άσφαλτο ν' αχνίζει
και το ουράνιο τόξο να χάνεται στο φαράγγι του Μυλοποτάμου.
Και εγώ αναρωτιέμαι. Που ζούμε; Γιατί οι μεγάλες πόλεις μας είναι τερατόμορφες
και η ύπαιθρος μας παρέμεινε ανέγγιχτη; Πώς η πολεοδομία δίνει άδεια σε
αυτές τις πολυκατοικίες βλαχομπαρόκ; Αυτοί που τις σχεδιάζουν λέγονται
Ελληνες και είναι απόγονοι του Φειδία; Γιατί δεχόμαστε να ζούμε σε
σκουπιδότοπους; Είμαι σίγουρος πως όλοι μας θα θέλαμε περισσότερη
ποιότητα ζωής. Ας αρχίσουμε από τώρα, βάφοντας τουλάχιστον αυτές τις
γκρίζες τσιμεντουπόλεις και κυρίως κρατώντας τες καθαρές. Σε αντίθεση
με όλα όσα μας πυροβολούν τα ΜΜΕ καθημερινά, για διαφθορά, ανομία,
απόλυτη ανευθυνότητα που διαμορφώνουν το σκοτεινό, βρώμικο, δύσοσμο και
δυσοίωνο περιβάλλον μας ΕΜΕΙΣ ας κάνουμε κάτι ελπιδοφόρο. Ας κρατήσουμε
καθαρούς τους δρόμους, τα πάρκα, τα πεζοδρόμια. Μέσα στην περιβόητη
οικονομική κρίση, που εμείς μόνο με τον φόβο της θα μείνουμε, ο
αχαλίνωτος καταναλωτισμός μας -που είναι άμεσα συσχετισμένος με τις
συνθήκες ζωής στα μεγάλα αστικά κέντρα- ας γίνει ανακύκλωση. Αν κάποιοι
δεν καταλαβαίνουν ότι τα οικολογικά προβλήματα είναι πολιτικά, αν δεν
δρουν, δεν νοιάζονται αυτοί που θα 'πρεπε, ας τους το δείξουμε εμείς.
Ας αλλάξουμε συμπεριφορά για να αφήσουμε στα παιδιά μας έναν τόπο
μαγικό και υπέροχο όπως τον βρήκαν οι πατεράδες μας και να τους
ζητήσουμε ένα μεγάλο συγγνώμη για τις καταστροφές και τις τεράστιες
ζημιές που προκάλεσε η γενιά μας.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου