…Κι άπλωσε λίγο-λίγο τούτος ο Κήπος…
Όλος δικός μας ! Να τον περιδιαβάζωμε - να του μελετάμε
τις εποχές… Ούτε ο φριχτός καρπός του δεν μας απαγορεύτηκε:
να επισκεπτόμαστε τις γωνιές του, τις πιο ακραίες, που φτάνουν
στα πιο απίθανα μέρη της γης, παντού κατάφορτοι με τη χάρη,
πότε σε όχτες ποταμών αληθινών, πότε στην αγκαλιά των συννέφων,
πότε εκεί, πότε πιο εκεί…Και πότε εδώ…(Αυτό το εδώ
είναι το πιο πικρό…)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου