Αγόρια
που ’χετε κλαδιά ροδακινιάς για δάχτυλα
γυρέψτε με
όταν τ’ άνθη σας θα πέφτουν
να στρώσω από κάτω το κορμί μου
και τα μαλλιά μου που μακρύναν περιμένοντάς σας
να στολίσω.
Κι όταν βαρύνετε
απ’ τους βελούδινους καρπούς
μη φοβηθείτε
ισάξιο έργο με τις ρίζες σας θα σας προσφέρω
σαν όρθια δίπλα σας σταθώ
σωστή καρυάτις
τα φορτωμένα σας κλαδιά
θα πλέξω
Σοφία Γιοβάνογλου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου