Ὀ ἑλληνικὸς τρόπος ἀντίστασης

Ἀπὸ ἀρχαιοτάτων χρόνων ὀ Ἕλλην ἀνέδειξε μία “θεόπνευστη” ἀτομικότητα ποὺ οἰ ἄλλοι λαοί, εὐεπίφοροι ἐκείνη τὴν περίοδο γιά πολιτισμὸ δὲν μπόρεσαν νὰ προτάξουν. Ξεκίνησε ἀπὸ τὴν ἀτομικότητα τῆς ἀνδραγαθίας ὦς ἐπιβράβευση για τὴ θυσία μέσα στὴν μάχη. Σφυρηλατεῖτο ἔτσι μία ἀντίληψη περὶ ὑστεροφημίας, ἡ ὁποία ἔδινε τὴν δυνατότητα σε μία πολεμικὴ κοινότητα νὰ ἀναπτύξει κάποια ἰδιαίτερα ἀτομικὰ χαρακτηριστικά.

Κατὰ αὐτὸν τὸν τρόπο, ἡ ἱστορία τοῦ Ἀτόμου προοδευτικᾶ βρίσκει τὴν πιό ἐκλεπτυσμένη ἀποτύπωσή της στὴν ἀρχαιότητα καὶ δὴ στήν απολογία Σωκράτους. Ἀντιλαμβάνεται ὀ Σωκράτης ὄτι ναὶ μὲν στὴν Ἀθηναϊκὴ Δημοκρατία ὑπάρχει περιθώριο ἀναπτύξεως τῆς ἀτομικότητος, ἀλλὰ ὄχι τόση ὦστε νὰ ἐκδηλώνει κανεῖς κριτικὴ στὰ θεμέλιά της, νά ἀποφασίζει ὀ ἴδιος για τὸ ποια εἶναι αὐτᾶ τὰ χαρακτηριστικᾶ ποῦ δὲν ἐπιθυμεῖ τὸ Ἄτομο νά τοῦ ἐπιβάλει ἡ Πολιτεία.

Παραταῦτα, καίτοι καταδικάζεται, ἀναγνωρίζει στὸν Κρίτωνα ὄτι στὸ ἔσχατο σημεῖο ποὺ συγκρούεται ἡ Ἀτομικὴ ἀξία καὶ ἡ Συλλογικότητα δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ ὑπάρξει δίλημμα. Δίχως τὴν Κοινότητα τὸ Ἄτομο ἀδυνατεῖ νὰ εἶναι Ἄτομο. Εἶναι τὸ πραγματικὸ νόημα τῆς Σωκρατικῆς ρήσεως “μητρὸς τὲ καὶ πατρὸς καὶ τῶν ἄλλων προγόνων ἀπάντων τιμιώτερον ἐστιν πατρὶς καὶ σεμνότερον καὶ ἁγιώτερον”. Κατά τὴν σύγκρουση Ἀτόμου - Κοινότητος τὸ σύνολο ἔχει προτεραιότητα ἔναντι τοῦ μέρους, ἀλλὰ μὲ μία μεγάλη Σωκρατικὴ καινοτομία: τὸ Ἄτομο ἐνσυνείδητα νὰ ἐπιλέγει τὴν Κοινότητα καὶ ὄχι ἡ Κοινότητα νὰ προαποφασίζει τὴν ἐπιλογὴ τοῦ Ἀτόμου.

Ὀ Ἑλληνικὸς τρόπος σκέψης ἀπὸ τὴν ἀρχαιότητα μέχρι σήμερα βαπτ'ιστηκε μέσα στοὺς ἀγῶνες. Καὶ ὄσο πιό ἔντονα ἀφήνεις ἐλεύθερο τὸ ἐγώ, τόσο μεγαλύτερη καὶ ἡ θυσία ὄταν τὸ ἐγκαταλείπεις πρὸς χάριν τοῦ συνόλου. Ἔτσι ἡ πνευματικὴ κληρονομιὰ διεισδύει καὶ στὴν σύγχρονη Ἑλληνικὴ ἱστορία, ἀφοὺ ὑπάρχει διαφορὰ στὴν ἀντιληψή τοῦ νά παραδίδεις τὴν Κύπρο μὲ τὸ νὰ μάχεσαι για αὐτήν, ὑπάρχει διαφορὰ νὰ ἀντιλαμβάνεσαι τὸν Ἑλληνικὸ λαὸ ὦς ἕνα σύνολο ποὺ χρειάζεται καθοδήγηση μὲ τὸ νὰ τὸν θεωρεῖς ἀνατολικὴ ἐπαρχία τριτοκοσμικοῦ τύπου, ὑπάρχει διαφορά νά χαρίζεις τὸ ὄνομα Μακεδονία ὦς δῆθεν ὀρθολογικῆ ἐπιλογῆ μὲ τὸ νά ἀντιστέκεσαι στὰ προσωρινὰ καπρίτσια τῶν ἰσχυρῶν...ὑπάρχει διαφορὰ νὰ δέχεσαι τὴν ὑποτέλεια στὸ ΔΝΤ ὦς ἀναγκαία ἐπιλογὴ μὲ τὸ νὰ θυσιάζεις τὸ κομματικό σου μέλλον.

Ναί. Ὀ Ἑλληνικὸς τρόπος σκέψης βαπτίστηκε μέσα στοὺς ἀγῶνες γιά Ἐλευθερία, δημιουργώντας ἕναν σπάνιο Ἀριστοκρατικὸ τύπο ἀνθρώπου. Ἐνῶ ἡ Ἀριστοκρατία τοῦ Δυτικοῦ εἶναι ταξική, τοῦ Ἀνατολίτη φυλετικῆ, ἡ πραγματικὴ Ἑλληνικὴ Ἀριστοκρατικὴ ἀντίληψη εἶναι Πνευματικὴ καὶ Λαϊκὴ καὶ κατοικοεδρεύει στὸν κάθε κὺρ-Γιάννη καὶ τὴν καθεμία κυρα-Μαρία. Εἶναι ὀ δικός μας τρόπος ἀντίστασης.

Ραφαήλ Καλυβιώτης