Ήταν στα μέσα του περασμένου Φεβρουαρίου, όταν στην "αλλαγή φρουράς" στην ηγεσία του στρατοπέδου "Ρήγας Φεραίος" της Ελληνικής Δύναμης Κοσόβου (ΕΛΔΥΚΟ-2), στο Φεριζάι/Ουρόσεβατς του Κοσόβου, μια 14χρονη έκλεβε την παράσταση με τη δύναμη ψυχής της, κάνοντας, με το λαμπερό χαμόγελό της, τον αποχωρούντα τότε διοικητή, συνταγματάρχη Γιώργο Χατζηθεοφάνους, να βουρκώσει για τη δική του Λιριντόνα- τη νεαρή, που γνώρισε πολύ νωρίς το σκληρό πρόσωπο της ζωής, χτυπημένη από τον καρκίνο.
Το χαμόγελο της Λιριντόνα, για τη σωτηρία της οποίας είχε κινητοποιηθεί, από την πρώτη στιγμή, σύσσωμη η Ελληνική Δύναμη Κοσόβου, "έσβησε" προχθές μια για πάντα, αφού το παιδικό της κορμί δεν άντεξε τα απανωτά "χτυπήματα" του καρκίνου.
Προτού καλά-καλά διαβεί την πόρτα του σχολείου, οι γιατροί διέγνωσαν τον καρκίνο. Τον πόνο της ίδιας και της οικογένειάς της προσπάθησαν ν' απαλύνουν οι άνθρωποι, που στελέχωναν εκείνο τον καιρό την Ελληνική Δύναμη Κοσόβου. Με πρωτοβουλία του τότε διοικητή, η μικρή διακομίστηκε στην Ελλάδα, χειρουργήθηκε και της ακρωτηρίασαν το ένα πόδι, προκειμένου να την κρατήσουν στη ζωή.
Επί δύο χρόνια, το νοσοκομείο στην Ελλάδα έγινε το σπίτι της και οι γιατροί, μαζί με όλο το νοσηλευτικό προσωπικό, η δεύτερη οικογένειά της. Η Λιριντόνα μάθαινε ελληνικά, καταπλήσσοντας όλους όσοι ήταν γύρω της, με τη δύναμη, με την οποία αντιμετώπιζε το πρόβλημά της.
Επέστρεψε σπίτι της, με όνειρα για μια ζωή απαλλαγμένη από τον καρκίνο, ο οποίος, όμως, κάθε άλλο παρά γενναιόδωρος φάνηκε μαζί της. Το νέο "χτύπημα", αυτή τη φορά στο κεφάλι, ήταν ακόμη πιο σκληρό από το πρώτο. Διακομίστηκε εκ νέου στην Ελλάδα, υποβλήθηκε σε ακόμη μια θεραπεία κι επέστρεψε στο Κόσοβο λίγο αργότερα.
Το κόστος της θεραπείας ήταν εξαιρετικά υψηλό και τα οικονομικά της οικογένειας πενιχρά, γι' αυτό και η Ελληνική Δύναμη Κοσόβου φρόντισε να της καλύπτει τα φάρμακα, που χρειαζόταν σε καθημερινή βάση, καθώς και το κόστος των εξετάσεων- κι όχι μόνο. Το σημαντικότερο, ίσως, που της πρόσφεραν οι Έλληνες στρατιώτες ήταν μια πελώρια "αγκαλιά", πολλή αγάπη και φροντίδα. Μια φροντίδα που την ακολούθησε ως το τέλος της σύντομης ζωής της.
"Οι Έλληνες στρατιώτες της Ελληνικής Δύναμης Κοσόβου κέρδισαν όλες τις μάχες, αλλά έχασαν την πιο σημαντική. Δυστυχώς, ηττήθηκαν από τον καρκίνο, στην προσπάθειά τους να προστατεύσουν τη Λιριντόνα", δήλωσε στο ΑΠΕ-ΜΠΕ, με έκδηλη συγκίνηση, ο συνταγματάρχης Χατζηθεοφάνους, ο άνθρωπος, που γεμάτος περηφάνια μας είχε δείξει τη φωτογραφία της Λιριντόνα στο γραφείο του, όταν τον επισκεφθήκαμε για πρώτη φορά στο Κόσοβο, πριν από περίπου δυο χρόνια. Τότε, μας είχε μιλήσει για το "δώρο Θεού" που ήταν γι' αυτόν η γνωριμία μαζί της- για το σημαντικότερο παράσημο της ζωής του.
Σε μια από τις επισκέψεις του στο νοσοκομείο, όπου η Λιριντόνα, μέσα σε αφόρητους πόνους, προσπαθούσε να του χαμογελάσει για να μην στεναχωριέται, αποδεικνύοντας για ακόμη μια φορά το "μεγαλείο ψυχής" που τη διέκρινε, της είπε πως γρήγορα θα γίνει καλά κι αυτή, έχοντας πλήρη επίγνωση της κατάστασής της, τού απάντησε με εξαιρετική γενναιότητα κι ένα χαμόγελο στα χείλη: "ό,τι είναι να γίνει, θα γίνει…". Κι έγινε αυτό που όλοι γνώριζαν, αλλά απεύχονταν με όλη τη δύναμη της ψυχής τους- τα λαμπερά της μάτια έκλεισαν ερμητικά, μια για πάντα, βυθίζοντας στο πένθος την οικογένεια, τους φίλους της και τους Έλληνες στρατιώτες που έδωσαν αυτή την άνιση μάχη για να την κρατήσουν στη ζωή. Αντίο Λιριντόνα…
Σ.Π.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου