Άλυτο πρόβλημα, αληθινή τραγωδία ανθρώπων οι οποίοι ‘‘κατέχουν τήν αλήθεια’’
Μιά αλήθεια πού όχι μόνον δέν είναι ο Κύριος, αλλά δέν είναι ούτε η δικαιοσύνη τού Κυρίου.
Μιά αλήθεια πού δέν είναι ούτε τό μέτρο τών αρχαίων. Πρόχειροι άνθρωποι, οι οποίοι σταμάτησαν στή μέση τού δρόμου. Οι περισσότεροι από αυτούς αγνοούν ότι οι λέξεις έχουν περιεχόμενο καί τό δείχνουν, καί τό σημαίνουν.
Ταυτίζουν τή λέξη μέ τό πράγμα. Δέν μπορούν νά καταλάβουν ότι λέγοντας ότι ο Γ.Παπανδρέου είναι καραφλός, δέν λέμε τήν Αλήθεια. Η πραγματικότης δέν είναι Αληθινή.
Η Αλήθεια καί η πραγματικότης είναι δύο διαφορετικά πράγματα.
Σήμερα η αλήθεια κατέληξε υποκειμενική, καί η πραγματικότης αντικειμενική. Δηλ. Τό αντικείμενο πού δημιουργεί τό υποκείμενο ελευθέρως καί συνειδητώς. Πράγματα όμως πού δέν έχουν σχέση μέ τήν πραγματικότητα. Καί μέσα στίς φανταστικές υποκειμενικές αναπαραστάσεις ο σύγχρονος άνθρωπος πιστεύει πώς κατέχει τήν αλήθεια, ενάντια σέ όλους τούς άλλους. ΣΑΝ ΘΕΟΣ.
Ομιλούν καί υπερασπίζονται κάποιο πάτριο ημερολόγιο, τό οποίο κατασκεύασε ο Ιούλιος Καίσαρ παραγγέλνοντάς το σέ έναν αιγύπτιο μαθηματικό.
Οι κατά συνθήκην, οι θέσει, κανόνες τής κοινωνικής ζωής, έγιναν φύσει, αλήθειες.
Άς δούμε ένα παράδειγμα : κάποιος γεννιέται στή δεκαετία τού εξήντα καί όταν ενηλικιώνεται τόν διπλαρώνουν καί τού λένε ότι η εκκλησία του δέν έχει χάρη, ότι είναι αιρετικός καί ότι θά χάσει τον παράδεισο, διότι η κρατική εκκλησία στήν οποία κοινωνεί χωρίς χάρη δέχτηκε τήν αλλαγή ημερολογίου, δηλ. δέχτηκε τό ημερολόγιο τού πάπα.
Μέσα στήν παραφορά τής τρέλλας τους αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν πώς θά ήταν δυνατόν νά δεθεί η χώρα μας στό άρμα τής Δύσεως διατηρώντας δεκατρείς μέρες διαφορά από τόν υπόλοιπο κόσμο. Διότι ήδη από τήν δεκαετία τού ογδόντα είμαστε ενωμένοι μέ τήν Ευρώπη.
Κανείς τους δέν καταλαβαίνει ότι, ειδωλολατρικώς, πιστεύουν σέ κάτι κτιστό σάν αληθινό;
Καί εάν αυτοί αποδίδουν δικαιοσύνη μέ τήν εμμονή τους, δέν παίρνουν τήν θέση τού δικαιοκρίτου Χριστού, καί δέν περιμένουν ο Κύριος νά επικυρώσει τήν αλήθεια τους;
Καί όλα τους τά προβλήματα δέν πηγάζουν από τήν απόφασή τους νά κρατήσουν τό ξεπερασμένο ημερολόγιο, τό οποίο ανήγαγαν σέ τότεμ, αλλά από τήν διακοπή τής κοινωνίας τους από τά πατριαρχεία. Πολύ περίεργο πράγμα.
Κάποτε η πρώτη εκκλησία αντιμετώπισε το πρόβλημα τής επιστροφής στήν εκκλησία, όσων είχαν θυσιάσει στά είδωλα γιά να γλιτώσουν τό μαρτύριο ή γιά νά σώσουν τίς οικογένειές τους. Κάι τότε παίχτηκε αυτό τό μακάβριο έργο μέ τούς σκληροπυρηνικούς πού κατείχαν τήν αλήθεια.
ΌΧΙ ΜΟΝΟΝ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΙΠΟΤΕ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΣΜΟΥ, ΑΛΛΑ ΕΜΠΟΔΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΜΑΧΗ ΚΑΙ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ, ΔΙΟΤΙ ΤΩΡΑ ΠΛΕΟΝ ΟΠΟΙΟΣ ΑΝΤΙΔΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΛΑΙΟΗΜΕΡΟΛΟΓΙΤΗΣ.
Η ΑΠΟΛΥΤΗ ΚΑΤΑΝΤΙΑ ΤΟΥ ΦΑΡΙΣΑΪΣΜΟΥ ΧΩΡΙΣ ΡΑΣΑ
Αμέθυστος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου