Προσέξτε τους μικρούς ...

Θα σας πω σήμερα μια μικρή ιστορία.

Πριν κάμποσες ημέρες περίπου βρισκόμουν στα βόρεια και ανατολικά σύνορα του Νομού Αιτωλοακαρνανίας.

Το χωριό είναι έρημο, ή μάλλον σχεδόν έρημο. Έχουμε βρει κάτι ερειπωμένα σπίτια στην άκρη και καθόμαστε.

Είναι 14.00 η ώρα το μεσημέρι, 38 βαθμούς λέει το θερμόμετρο. Το στόμα μας στέγνωσε, η πείνα μας θέριεψε. Στα αυτοκίνητά μας δεν υπάρχει τίποτα για φαγητό. Κουρασμένοι και ταλαιπωρημένοι ξεκινάμε να φύγουμε. Μέχρι που περνάμε μπροστά από ένα σπίτι με μια μικρή πινακίδα. «ΜΙΝΙ ΜΑΡΚΕΤ»

Στοπ παιδιά, κάτι θα βρούμε εδώ

Και κατεβήκαμε και δεν βρήκαμε απλώς κάτι, τα βρήκαμε όλα. Βρήκαμε νεράκι παγωμένο στο ψυγείο, βρήκαμε βυσσινάδα της LUX από τη Πάτρα, βρήκαμε ωραία μπισκότα, βρήκαμε πατατάκια.
Ο πρόθυμος καταστηματάρχης μας έκοψε ένα καλό κομμάτι κεφαλογραβιέρας, σαλάμι Λευκάδας και μεταξύ άλλων επειδή ήταν και πρατήριο ψωμιού, έβγαλε και φρέσκο ψωμί.

Ενθουσιαστήκαμε και κάθισα και μέτρησα τα πράγματα.

Ένα Μίνι Μάρκετ σε ένα χωριό που το χειμώνα δεν έχει πάνω από 30 κατοίκους. Ένα Μίνι Μάρκετ που μέσα του βρίσκεις τις μικρές καθημερινές σου ανάγκες, τον καφέ, τη ζάχαρη, τα ζυμαρικά, το ρύζι, καμιά κονσέρβα ντομάτας, καμιά παστή σαρδέλα και πάει λέγοντας.

Το Μίνι Μάρκετ που πάει ο ταχυδρόμος να αφήσει τα γράμματα, το Μίνι Μάρκετ που μοιράζουν τις συντάξεις των γερόντων, το Μίνι Μάρκετ που έχει δορυφορική κεραία και βλέπεις καλά τηλεόραση, που έχει τηλέφωνο για το κοινό. Αυτό δεν είναι μαγαζάκι, είναι η κοινωνική πρόνοια της Ελλάδας.

Νομίζετε ότι βγάζει λεφτά αυτός ο καταστηματάρχης ;

Ένα λειψό μεροκάματο και εάν. Όμως του αρέσει , γιατί μέσα στο καταχείμωνο βρίσκει παρέα με τους υπόλοιπους κατοίκους του χωριού, γιατί αισθάνεται ότι έχει σκοπό. Οι Δήμαρχοι και οι Νομάρχες είναι χαμένοι στα κεφαλοχώρια και τις πρωτεύουσες των Νομών. Άλλωστε αργούν οι εκλογές τι να πάνε να κάνουνε στα χωριουδάκια

Θέλουν λίγη βοήθεια αυτοί οι άνθρωποι. Θέλουν κάποιος να τους συμπαρασταθεί. Ίσως λίγο οι προμηθευτές οι οποίοι και αυτοί δεν πατάτε σε αυτά τα χωριά, είναι ένας χοντρεμποράκος που με ένα κλειστό φορτηγό που βάζει μέσα χίλια μύρια προϊόντα πάει να πουλήσει μεν και να εξυπηρετήσει δε. Τους κλέβει λίγο στις τιμές, που να ξέρουν οι φουκαράδες πόσο κάνει η σφουγγαρίστρα χοντρική τιμή στην Αθήνα ;

Που να ξέρουν πόσο πουλάει ο Λουμίδης το φακελάκι με τον καφέ ;

Τα αγοράζουν, τα πληρώνουν μετρητοίς, βάζουν και αυτοί από πάνω μερικά λεπτά στο κάθε είδος και πορεύονται Σιγά μη ζήσουν από τα κέρδη του Μίνι Μάρκετ Κανένα χωραφάκι τους βοηθάει, τίποτε ελιές, ή ίσως και λίγα πρόβατα

Η.Μ



πηγή