Οι προετοιμασίες των διακοπών άρχιζαν μη σου πω και τρεις βδομάδες νωρίτερα!
Μπλοκάκι- στυλό.. γράφε –σβήνε.
Μαγιό.. αντηλιακά.. καπέλα.. βατραχοπέδιλα.. λαμπάκια νυκτός.. αλοιφές για τις τσούχτρες (καλέ τι γίνανε αυτές;).. ψειροκτόνα.. σωβρακοφανέλες.. λουλουδάτα βρακάκια της μικρής.. βατραχοπέδιλα.. σαμπουάν.. μαλακτικά… μπουρνουζοπετσέτες και ότι άλλο έχετε ευχαρίστηση.
Βαλίτσες να χάσκουν..
Μη ξεχάσω τίποτα λες και τα πήγαινα στα άπαρτα βουνά!
Πριν χαράξει ο ήλιος κατέβαζα σαν τον πιο δεινό βαστάζο τις πραμάτειες…
Η μητερούλα μου είχε «τάμα» να έρχεται.. συνοδεία τις πρώτες μέρες..
-Θα έρθω να σε βοηθήσω γιατί «αυτά» θα σε φάνε όρθια!
Ποτέ δεν κατάλαβα τι τα εμπόδιζε να το κάνουν σε καθιστή στάση!
Από πόρτ-μπαγκαζ μέχρι σχάρα τίγκα!
Η μανούλα στα δεξιά έδινε οδηγίες προς ..ναυτιλλόμενους…
-Μην αρχίσετε τη λύσσα γιατί αλίμονο σας!
Σαν να έδινε το πρόσταγμα… «άρξατε πυρ!»
Στη πρώτη στροφή το πρώτο κλωτσομπουνίδι….
-Πες του μαμά με ενοχλεί!!!!
-Μη με πειράζεις βλαμμένο!!!
Τρεις καθρέφτες και μάτια στο σβέρκο δεν αρκούσαν στην επιτήρηση…
Στο δέκατο χιλιόμετρο αναφωνούσα έντρομη!
Το μάτι της κουζίνας το κλείσαμε;;;;
Τον θερμοσίφωνα;;;;
Η μητερούλα με τρόπο άνοιγε την τσάντα και μασούσε το κίτρινο χαπάκι….
Στα πρώτα διόδια οι μελανιές είχαν γίνει εμφανείς…
Η κασέτα να παίζει.. στο ρυθμό των δαγκωμένων νεύρων…
-Σταμάτα στο πρώτο παρκινγκ.. η προτροπή της μάνας γιατί δεν θα σε σκάσουν! Απορώ με την υπομονή σου!
Και εγώ απορούσα αλλά λύση φωνών δεν περνούσε…
Αντε και φτάναμε…..
Πριν τραβήξω χειρόφρενο τους έπιανε η «ομόνοια»…
-Θα πάμε για μπάνιο;;;
-Βρε πάτε καλά;;; η γιαγιούλα…. Εδώ έχουμε να καθαρίσουμε το σπίτι.. να τακτοποιήσουμε ντουλάπες.. να πάμε για ψώνια το χαβά σας έχουμε;;;
Για πότε τα ρούχα πετούσαν στον αέρα.. Κύριος οίδε!
Μαγιό.. μάσκες.. καπέλα.. βατραχοπέδιλα.. ετοιμοπόλεμα και ΜΟΝΙΑΣΜΕΝΑ!
-Να ψωνίσω να μαγειρέψει η γιαγιά και φύγαμε!
Το μπεζουλί χάπι σε δράση!
Θα ήθελε να με στριμώξει σε μια γωνιά να μου σούρει τον… εξάψαλμο αλλά… κρατιόταν..
-Ε, το σπίτι σχετικά καθαρό είναι αφού το έγδαρες την προηγούμενη εβδομάδα.. έλεγε και παρατηρούσε σαν υπολοχαγός τις εργασίες…
Η πρώτη γνώριμη επαφή με τα βότσαλα.. το κύμα.. φιλιά και αντάμωσες.. με τα γυναικόπαιδα!
Και οι τρελαμένες να μετράμε κεφάλια στο νερό….
......................................................................................................................................................
Αχ, βρε μάνα που τα κακομάθαινες πίσω από τις πλάτες μας…
Όλα τους!!!
Γιατροπόρευες τα γδαρμένα γόνατα…
Που το κοκκινιστό σου δεν πετύχαμε ποτέ..
Το τυρκουάζ μαγιό που ντρεπόσουν να φορέσεις..
Η μυρωδιά του λεμονιού στον κόρφο σου…
Που έφυγες στα 65 σου.. πριν τα καμαρώσεις..
Και ξέρεις.. δεν βλέπω πια καλά να μετρώ κεφάλια…
Γιατί διαλέξατε όλοι να «φύγετε» κατακαλόκαιρο;
Το τραγούδι ΜΑΣ αφιερωμένο στα καλύτερα μας χρόνια….γιαγιά Αντιγόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου