ΌΜΠΟΕ, Antonio Cabrera

(Marcello)

Ότι προσμένουμε διατρέχει ένα λαβύρινθο
μέχρι να μας φτάσει.
Σ' αυτές τις νότες
ακούω πως πλησιάζει κουρασμένο, αργό, αγνό.

Ό,τι ξέρουμε
πάλλεται εδώ για μια στιγμή,
σχεδιάζει ένα σημείο,
θέτει μέσ' απ' τον ίσκιο ένα ερώτημα
λεπτό και ασαφές.

Ό,τι κάποτε τυχόν υπηρετήσαμε
τώρα υποκλίνεται υπάκουο, ευλαβές.

Ό,τι έχουμε μοιάζει
μ' αυτήν την ομορφιά
που αγγίζει την ψυχή μας
κι επιστρέφει στους αχανείς διαδρόμους της.

Antonio Cabrera
Στην Αέναη εποχή

Απόδοση από τα ισπανικά:
Τμήμα Ισπανικής και Ισπανοαμερικάνικης ποίησης, Cervantes