Πρέσπες 2011: «Από τον Παπαδιαμάντη στον Ελύτη»

Κάτι σημαντικό θα αλλάξει στις φετινές «Πρέσπες». Κάποτε ήμασταν ένα από τα τρία καλύτερα Φεστιβάλ της χώρας. Θα προσπαθήσουμε να παραμείνουμε. Κάποτε θεωρούμασταν ένα από τα πιο ακριβά περιφερειακά Φεστιβάλ της χώρας. Φέτος θα αποδείξουμε ότι με τον μικρότερο προϋπολογισμό από όλους και με τα άκρως απαραίτητα θα συνεχίσουμε το ταξίδι των εκδηλώσεων μέσα στον χρόνο. Στο πείσμα των δύσκολων καιρών, ξέροντας πως οι εκδηλώσεις αυτές αγαπιούνται παθιασμένα από τους έλληνες θα συνεχίσουμε γιατί ξέρουμε πόσο έχουν συντελέσει οι «Πρέσπες» στην αναγνώριση, για αιώνες, της πιο αδικημένης περιοχής της χώρας.

Οι φετινές «Πρέσπες» ενώ είναι οι πιο λιτές και οι πιο φτωχές στην ιστορία τους, θα παραμείνουν σπουδαίες. Χρειάστηκε γι αυτό σπουδαίοι έλληνες διανοούμενοι, ποιητές, λογοτέχνες, καθηγητές, να μοιράσουν το δικό τους αντίδωρο από το περίσσεμα της ψυχής τους. Δεν γράφω πουθενά την λέξη «δωρεάν» γιατί θα τους προσέβαλα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι μεγάλοι καλλιτέχνες, τιμώντας τον θεσμό, θέλησαν να έρθουν φέτος χωρίς χρήματα.

Κανένας δεν παραγνωρίζει την τραγική συγκυρία που βιώνει η χώρα. Αλίμονο. Όλοι ακούμε τις φωνές από το ναυάγιο. Αλλά σε τέτοια μεγάλα ναυάγια χρειάζονται ανάλογα μεγάλα μεγέθη. Και οι Πρέσπες, οι λίμνες, η πανίδα και η χλωρίδα τους είναι υπερφυσικά μεγέθη. Λίμνες αρχετυπικές, με τεράστια ιστορία που χάνεται στους αιώνες… Με πανίδα και χλωρίδα που δεν έχει όμοιές της η Ευρώπη. Επίγειος παράδεισος κατά την Ουνέσκο. Οι Πρέσπες λοιπόν, θωρακισμένες μέσα στην μαγεία τους, κρατούν το μυστικό και το έχουμε ζήσει αυτό εμείς εδώ στη Φλώρινα, να ξεπερνούν τα δύσκολα.

Περισσότερα εδώ