Η "Πειραϊκή φωλιά του βιβλίου".Κλείνει...!!!

στο κέντρο του Πειραιά... Γέρασε ο κος Γιάννης .. κουράστηκε.. αλλά δάκρυσε στην κουβέντα μας..
ένας άνθρωπος που σπίτι του ήταν το μαγαζί.. που απαγγέλλει Καβάφη στους "δικούς"..

.. ανάμεσα στα σκονισμένα βιβλία του,, τα ανάκατα.. η γνώση δεν χρειάζεται την τάξη..

Οι πίνακες που αγαπούσε...

- Να και τούτον βγάλε.. με παρακάλεσε με τον σιγανό ήχο της φωνής τους.. πάντα ήρεμος...

-Και τούτα τα καπέλα τα μάζεψα από ναυτάκια είναι φορεμένα! καμάρωνε... κάτω από τα σκίτσα των αγαπημένων του! Είχε ένα πάθος!

-Και αυτά στο πεζοδρόμιο .....

Και το γραφείο παραχωμένο στο βάθος...

Οτι μάζευε το αγαπούσε...
Τα διαβασμένα βιβλία αγάπησε..
αυτά που ξεφύλλισαν ξένα χέρια..
..που τα ξεσκόνιζε σαν παιδικό χάδι...
..οι χούφτες κρατούσαν πάντα ένα...
Σήκωνε το κεφάλι στον πελάτη και το καλωσόρισμα.. ήταν ένα χαμόγελο...
Για όσα έχουμε πει..
για το απόσταγμα της σοφίας σου ..Ευχαριστώ!

γιαγιά Αντιγόνη