Ο Γιώργος είναι ένα νέο παιδί που αποφάσισε να μείνει και να δουλέψει στο Πλανητέρο, ένα όμορφο μέρος έξω από τα Καλάβρυτα. Διαθέτει μία μικρή μονάδα εκτροφής πέστροφας και προσπαθεί να δημιουργήσει μέσα από καινοτόμες ενέργειες. Ο Γιώργος, λοιπόν, βρήκε άλλους 4-5 φίλους του 25άρηδες και όλοι μαζί αποφάσισαν να φτιάξουν ένα «δίκτυο ποιότητας». Μία αλυσίδα από τοπικά προϊόντα και με στόχο να βρουν διέξοδο στην εσωτερική αγορά, αλλά και στο εξωτερικό...
Τι όνειρο είδαν! Και που πήγαν και έμπλεξαν...
Νόμιζαν ότι ήταν αρκετό να έχουν μία καλή ιδέα, να διαθέτουν τα κεφάλαια και να πέσουν με τα μούτρα στη δουλειά. Δεν τους είχαν πει (κι αν τους το είχαν πει δεν έδωσαν τη δέουσα προσοχή), ότι εδώ είναι Ελλάδα και όχι μία οποιαδήποτε άλλη χώρα. Στην Ελλάδα, λοιπόν, δεν αρκεί, αγαπητέ μας Γιώργο, να εκτρέφεις πέστροφες. Πρέπει να εκτρέφεις και τον θαυμαστό κόσμο του δημοσίου. Να σκύβεις το κεφάλι στο παρακράτος και να κάνεις το σταυρό σου να τελειώνεις με δαύτους σε έξι μήνες με έναν χρόνο και να μην χρειαστείς μία ολόκληρη ζωή.
Οι πολιτικοί μιλάνε για επενδύσεις και ονειρεύονται κελεμπίες και πετροδολάρια, όταν ο πραγματικός πλούτος είναι δίπλα στην πόρτα τους. Βέβαια, ο Γιώργος δεν θα κάνει τη μεγάλη μπίζνα με τη μεγάλη προμήθεια, αλλά ο Γιώργος θα σώσει την Ελλάδα και όχι οι κελεμπίες. Ο Γιώργος που επέλεξε να μείνει στον τόπο του και να αγωνιστεί και δεν κυνήγησε μία θέση στο δημόσιο. Πηγαίνετε, λοιπόν, μιλήστε με τον Γιώργο και όλους τους Γιώργηδες αυτής της χώρας και κάντε κάτι, επιτέλους, για να μην παραδώσουν τα όπλα κι αυτά τα παιδιά.
Ο Γιώργος θέλησε να αποκτήσει το προϊόν του μεγαλύτερη αξία και έτσι αποφάσισε να αγοράσει τον εξοπλισμό για να πουλάει την πέστροφα καπνιστή. Περιμένει ήδη αρκετούς μήνες να πάρει τις «εγκρίσεις». Τα άλλα παιδιά θέλησαν να δημιουργήσουν ένα καλάθι από τοπικά προϊόντα, αλλά έμπλεξαν κι αυτοί στον κυκεώνα της γραφειοκρατίας. Εφορίες, περιφέρειες, δαίμονες...
Τα παιδιά ακόμη αντιστέκονται και προσπαθούν. Ονειρεύονται το δικό τους «δίκτυο ποιότητας». Μου άρεσε πολύ το όνειρό τους. Αλλά σε αυτή την χώρα υπάρχουν και οι ονειροδιώκτες. Ζουν παρασιτικά και τρέφονται από τα συντρίμμια των άλλων...
Γιώργο, λάθος χώρα διάλεξες για να γεννηθείς. Λυπάμαι που στο λέω, αλλά έτσι είναι. Κι ακόμη περισσότερο λυπάμαι επειδή όλοι εμείς οι παλιότεροι σου αφήσαμε παρακαταθήκη αυτή την πατρίδα. Μία χώρα γεμάτη λαμόγια και τρωκτικά.
Δίκτυο ποιότητας; Που το βρήκατε, ρε παιδιά, γραμμένο αυτό...
Θανάσης Μαυρίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου