ΤΡΙΛΟΓΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΕΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

ΜΕΡΟΣ ΠΡΩΤΟ

Μεγάλωσα στο γκέτο∙ τ’ όνομά μου:
Τι Τζέι απ’ το Χάρλεμ, Τζένυ από το μπλοκ.
Φτάνουν έως το σύρμα τα όνειρά μου
κι άμα ξεφύγω, για όλους θα ‘ναι σοκ.

Εδώ θα στρέφομαι, εδώ είν’ η τροχιά μου
- τον κόσμο πως ν’ αλλάξω μόνο εγώ;


Μεγάλωσα στο Ρίο, στις φαβέλες:
με λέγαν Έντσο, και στα δεκατρία
μαστούρωνα και είχα δυο κοπέλες
- ωστόσο, πριν με φάει η συμμορία,

εδώ θα βρίσκομαι, εδώ είναι τα όριά μου
- τον κόσμο δεν θα ορίσω, ένας εγώ.


Μεγάλωσα φτωχά στην Ουκρανία:
Ναστάζια με φωνάζανε, μα εγώ
απ’ της φυγής πιεζόμουν τη μανία
- σε νέο ήθελα μέρος να βρεθώ.

Μα όπου κι αν πάω, είν’ ίδια η θηλειά μου
- ο κόσμος θα με πνίγει, όπου κι αν ζω.


Μεγάλωσα στο φόβο: η Λιβερία
σπαράσσονταν, και όνομα δεν έχω.
Η Ευρώπη τ’ όνειρό μου, η σωτηρία
που έγιν’ εφιάλτης – δεν αντέχω.

Εδώ είμ’ απρόσωπος, κανένας τ’ όνομά μου
- στον κόσμο δεν θα λείψω κι αν χαθώ.

ΜΕΡΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ

Μεγάλωσα σε κάποια συνοικία
που τους φωνάζαν όλους Γιώργο ή Πάνο
ή Δέσποινα ή Ρούλα ή και Μαρία
- κι όπου ήσυχα θα ζήσω ως να πεθάνω.

Εδώ θα εργάζομαι, αυτή είν’ η γειτονιά μου
- δεν θέλω να τ’ αλλάξω, είν’ απλό.


Μεγάλωσα στις μεσοπολιτείες
μ’ ονόματα ίδια: Τζίμυ ή Μαίρυ,
Μεχμέτ, Αϊσέ – στο Ομάν ή στις Ινδίες
μένει η μεσαία τάξη σ’ όμοια μέρη.

Εκεί όπου αναγνωρίζω τη σειρά μου,
τον κόσμο ξεχωρίζω κι αγαπώ.

ΜΕΡΟΣ ΤΡΙΤΟ

Μεγάλωσα στα πιο όμορφα προάστια
και Φαίδρα με βαφτίσαν ή Λητώ.
Σε campus με σπουδάσανε τεράστια,
με το επιχειρείν ν’ ασχοληθώ.

Εδώ θα χαίρομαι, μαζί με τα παιδιά μου,
τον κόσμο, που θεωρώ φανταστικό.

Μεγάλωσα στο γκέτο: τ’ όνομά μου
Αλφόνσο Λούις, Γουλιέλμος, Στεφανί.
Γκέτο πλουσίων: όλα τ’ όνειρά μου
έχουν πριν γεννηθώ εκπληρωθεί.

Εδώ θα υπάρχω - κι οι άλλοι στην τροχιά μου.
Τον κόσμο δεν θ’ αλλάξω. Κυβερνώ.



Περιοδικό Πλανόδιον, τχ. 47, Δεκέμβρης २००९

Σοφία Κολοτούρου