Ανέμελα...

Βλέπε Διάβαζε Νοιώθε Σώπα.

Φύσηξες ξαφνικά

μοναχικό μονοσύλλαβο

με πολυσύλλαβη ματιά

Ζέφυρο Άνεμο

κι έφερες λίγη δροσιά

στα Ηλύσια Πεδία

που έριξε την ψυχή μου

η πιο πικρή αλήθεια.

Θα Χορέψω σου λέω.

Πάνω στις σταχτες μου

θα ξαναχορέψω θα θρυμματίσω

την ηρεμία του χρόνου

και την υποσχετική σιωπή

κάθε πλάνης.

Πλήθος και οι αλήθειες μου.

Κι όμως το βάρος τους δεν

μπόρεσε να με λυγίσει.

Θα χορέψω όλο το καλοκαίρι

πάνω στις στάχτες μου

κάτω απ'τον Κέδρο μου

εκεί που έγιναν όλα

ως τωρα δεν ειχα βρεί καν

το θάρρος να τον πλησιάσω.

Αν μέσα απ'αυτο το χορό

αναθαρρήσει σπίθα

τοτε τον χειμώνα που έρχεται

η φλόγα του τζακιού μου

θα φωνάξει το όνομα σου.

Στο μαύρο δρόμο της σκληρής

πραγματικότητας

κερδίζεις το

ανέμελο παρόν

όταν δεν έχεις πια

καμία προσδοκία.

Ανέμελα ξανά μόνο

με άρωμα Κέδρου

του Λιβάνου.

Βλέπε Διάβαζε Νοιώθε Σώπαινε.

aeriko