Τετάρτη 1 Ιουνίου 2011

Μέσα στη θύελλα να μη χάσουμε την πυξίδα.


Αυτή η ψύχωση των καναλιών υπέρ της «ανοργάνωτης» θύελλας της λαϊκής αγανάκτησης μήπως, αλήθεια, είναι η άβυσσος της κατάρρευσης του καπιταλισμού η οποία έχει οδηγήσει τους καπιταλιστές να πουλάνε οι ίδιοι το σχοινί που θα κρεμαστούν;
Θα ήταν ωραία να ήταν έτσι. Δυστυχώς τέτοια θαύματα δεν γίνονται. Οι δήμιοι των λαών και τα προπαγανδιστικά τους πορνεία δεν αυτοκτονούν. Αυτοί μόνο δολοφονούν. Σε ποτίζουν σύγχρονα ζαχαρωμένα ναρκωτικά για να μη σκέφτεσαι, να μην αισθάνεσαι και να μην διακρίνεις τα σχέδια εξόντωσης που σου ετοιμάζουν.
Όταν μιλάνε αυτοί για «εξέγερση» της λαϊκής αγανάκτησης και επαινούν τη λαϊκή αγανάκτηση κάτι δεν πάει καλά. Κάποιο λάκκο μας ετοιμάζουν.

Αλίμονο αν νιώσει ένας λαός καλά όταν τον χαϊδεύει στην πλάτη το χέρι των δημίων του.

Εδώ σήμερα τον αγανακτισμένο λαό δεν τον χαϊδεύουν απλώς στην πλάτη τα χέρια των «νταβάδων», τα «αγανακτισμένα» είδωλα του καθεστώτος και οι δημοσιογραφικές πόρνες του.

Εδώ, σήμερα, όλοι αυτοί οι καταχθόνιοι υμνολογούν παραληρηματικά τη ειρηνική και ακηδεμόνευτη λαϊκή αγανάκτηση.

Ακούς τον Λαζόπουλο, αυτόν το μέγα τηλεοπτικό σταρ των «νταβάδων» και νομίζεις ότι βιώνεις μια επαναστατική θύελλα ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ του συστήματος.

Αυτό φυσικά σαν αίσθηση της ατμόσφαιρας. Με μια πιο προσεκτική επεξεργασία, όμως, των λόγων του καθεστωτικού τηλεοπτικού αγκιτάτορα ανακαλύπτεις την ΟΥΣΙΑ: Την ΑΝΑΤΡΟΠΗ αυτών των κομμάτων και αυτών των πολιτικών με την ΑΝΤΙΚΑΤΑΣΤΑΣΗ άλλων «νέων», «άφθαρτων» «καθαρών» και «ικανών»

Αναπαλαίωση του καθεστώτος και «ανανέωση» του πολιτικού τσίρκου ζητάει ο μέγας τηλεοπτικός αγκιτάτορας της «λαϊκής αγανάκτησης» και ΟΧΙ κανένα γκρέμισμα των «νταβάδων» του και των καθεστωτικών θεμελίων, που αυτά και μόνο αυτά, καθορίζουν και τις λειτουργίες του πολιτικού τσίρκου…

Ανοίγεις το ΑΛΤΕΡ και βλέπεις και εκεί τα μαντρόσκυλα του καθεστώτος να έχουν φορέσει επαναστατικούς μπερέδες, να ωρύονται εναντίον του καθεστώτος, να υμνολογούν τους «αγανακτισμένους» και να προβάλλουν αφηνιασμένα τη συγκέντρωση και την «αγανάκτηση» του Μίκη!!!

Με το ΕΧΤΡΑ και το ΚΟΝΤΡΑ παθαίνεις παράκρουση. Εδώ τα ποικίλα δημοσιογραφικά βυθοκορήματα βρίσκονται σε «επαναστατικό» σεληνιασμό.

Ο Παπαγιάννης, ο Σπύρος Καρατζαφέρης, ο Κουίκ και οι λοιποί, όλοι τους με θητεία σε καθεστωτικούς βόθρους, έχουν υψώσει το λάβαρο της «εξεγερμένης αγανάκτησης», και κτυπάνε τα ταμπούρλα της προβολής, της αχαλίνωτης προβολής, του Μίκη και της «ειρηνικής εξέγερσής» του!!!

Όλα τα κανάλια (με τους τηλεστάρ), από τα πλέον «σοβαρά» μέχρι τα πλέον χυδαία λαϊκίστικα (στον αγώνα και τα μεσημεριανά τηλεπαράθυρα), το ίδιο το κρατικό κανάλι, χτυπάνε τα πλήκτρα της υμνολογίας των «αγανακτισμένων», και των οψίμως «ανανηψάντων» καλλιτεχνικών και ακαδημαϊκών ειδώλων…

Είναι τόσο κατακλυσμιαία και θυελλώδη αυτή η «επαναστατική» έπαρση που χάνεις στιγμιαίως την πυξίδα και νιώθεις τούτο το θλιβερό: Ή κόσμος έχει παραφρονήσει και οι επαναστάσεις πλέον καθοδηγούνται από αυτούς που θέλουν να γκρεμίσουν ή ότι έχεις ο ίδιος τρελαθεί…

Πράγματι, χωρίς πυξίδα μέσα σ’ αυτή τη θύελλα της λαϊκής αγανάκτησης από τη μια και από την άλλη της ψυχωτικής ενίσχυσης (από τους μηχανισμούς του καθεστώτος) των «ακηδεμόνευτων αγανακτισμένων», χάνεις το μπούσουλα και βλέπεις αυτά που θέλεις να δεις, πιστεύεις αυτά που θέλεις να πιστέψεις, ονειρεύεσαι όνειρα θερινής νυκτός…

Στη φάση αυτή, λίγοι θα κολυμπήσουν κόντρα στο ρεύμα. Αυτό το ρεύμα θα λυγίσει και θα πνίξει πολλούς. Εξάλλου είναι τόσο γιγαντωμένη η απελπισία των ανθρώπων και η αηδία τους για τις πολιτικές μορφές του συστήματος και ΟΧΙ για τα καθεστωτικά του θεμέλια και τις λειτουργίες του, που θα καταπιούμε, σε ένα πρώτο στάδιο, αμάσητη την τροφή που θα μας δώσουν.

Δεν είναι δυνατόν να μην πληρώσουμε τα πολιτικά και ιδεολογικά μας χρέη, τα χρέη της σκέψης μας και των μεγάλων ηττών του λαϊκού κινήματος.

Θα τα πληρώσουμε και με τοκογλυφικούς τόκους…

Η περίοδος φυσικά αυτή θα είναι μικρή। Το καθεστώς δεν θα σωθεί με κανένα φάρμακο και υπνωτικό. Οι εξελίξεις θα είναι ραγδαίες και οι ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ των «αγανακτισμένων» πολύ πλούσιες: Μαθήματα γνώσης και πολιτικής συνείδησης…

πηγή

Δεν υπάρχουν σχόλια: