Της Άννας Δαμιανίδη
Πριν οχτώ χρόνια ο σκύλος µας πρωτοέκανε στο πάρκοεπίδειξη των ικανοτήτων του: έπιανε το µπαλάκι που του πετούσες και το έφερνε πίσω. Μεγάλο χάζι. Τα παιδιά παίξανε µαζί του κι ένας µεγάλος µε ρώτησε πώς τον είχα εκπαιδεύσει.
– Αγόρασα ένα βιβλίο, γιατί δεν είχα ιδέα από σκύλους, και έκανα ό,τι έγραφε.
– Βιβλίο; Στραβοµουτσούνιασε εκείνος, κι έφυγε δυσαρεστηµένος.
∆εν θα του άρεσαν τα βιβλία φαίνεται. Σε λίγες µέρες µε ξαναρώτησαν για τον σκύλο. Είπα πάλι την απλή αλήθεια. Είχα διαβάσει ένα βιβλίο.
– Και τι βιβλίο είναι αυτό; Είναι πολύ µεγάλο;
– Ε, όχι, κανονικό βιβλίο. Μάλλον µικρό. Εγγλέζικο είναι, µεταφρασµένο στα ελληνικά. Εχει και φωτογραφίες. Λέγεται η «Εκπαίδευση τουσκύλου».
– Πόσες σελίδες;
– ∆εν θυµάµαι ακριβώς. Και δεν χρειάζεται να το διαβάσετε ολόκληρο. Ας πούµε, το κεφάλαιο «πώς εκπαιδεύεται το κυνηγόσκυλο να κυνηγά µπεκάτσες» µπορείτε να το παραλείψετε. ∆ιαβάζετε µόνο πώς εκπαιδεύεται ένα σκυλί που ζει σε διαµέρισµα να µη λερώνει, να είναι υπάκουο, να φέρνει πράγµατα…
– Μπα δεν νοµίζω…
Οκτώ χρόνια τώρα, κάθε τόσο στη βόλτα µε τον σκύλο, όλο και κάποιος µε ρωτάει πώς τον εκπαίδευσα. Μόλις ακούνε για βιβλίο όλοι απογοητεύονται. Σα να µη θέλουν να συνδέσουν βιβλία µε σκυλιά. Σαν οι τυπωµένες γνώσεις να µολύνουν την αγνή φύση του ζώου. Μόνο µια γυναίκα κατάφερα να πείσω προς στιγµήν ότι το βιβλίο είναι ευχάριστο και αποτελεσµατικό, αλλά λίγες µέρες µετά µου ανακοίνωσε ότι δεν είχε χρόνο για διάβασµα, έπρεπε να βρεθεί άλλος τρόπος να εκπαιδεύσει το σκυλί της.
Τώρα µια έρευνα του ΕΚΕΒΙ διαπίστωσε πως οι Ελληνες διαβάζουν περισσότερο. Μπορεί.
Πάντως δεν αποκαλύπτω πια το µυστικό της εκπαίδευσης του σκύλου µας. Λέω πως έχει ζώδιο Υδροχόο µε ωροσκόπο Παρθένο, και σε συνδυασµό µε το δικό µου ταιριάζουµε απόλυτα. Τα πρόσωπα των ανθρώπων φωτίζονται και ψάχνουν να βρουν τα ζώδια του σκύλου τους. Εχουµε κάνει φιλίες επιτέλους, ο σκύλος µου κι εγώ, και προσπαθούµε να ξεχάσουµε πως κάποτε τροµάζαµε τον κόσµο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου