Λιγο οι σκεψεις πριν κοιμηθω,λιγο τα ονειρα
και ξυπνησα στις 5 με αγχος σημερα...
Εφτιαξα ενα τσαι,πηγα στο σαλονι και εβαλα
παλιες φωτογραφιες στον υπολογιστη να κυλανε.
Θυμηθηκα μια αλλη μερα που ξυπνησα ετσι νωρις
πριν 3 χρονια στο Λονδινο....
Ειχα παει στο σταθμο του τρενου
και απ το liverpool street βρεθηκα στο kelvedon
μετα ταξι με προορισμο το μοναστηρι του εσσεξ
... το ταξι μες τη μεση του πουθενα παθαινει
βλαβη και συνεχισα με τα ποδια...
χαμογελω στην αναμνηση...
Θυμαμαι καθαρα εκεινο το πρωινο περπατημα,
εκανε ψυχρα,ημουν ζεστα ντυμενη και ειχα
διαθεση ανοιξιατικη...
ειχα ξαναπαει στο μοναστηρι κιολας
και διψουσα τις εικονες και το αγγιγμα του χωρου
(και αυτο το θυμαμαι με εκανε να το αναζητησω με
το κελαιδημα του)
Καποια στιγμη,οταν πια ειχα αρχισει να αγχωνομαι
μηπως πηρα λαθος δρομο γιατι δεν εβλεπα τιποτα
τριγυρω περα απο λιβαδια και δεντρα,
φανηκε στο βαθος το φως του μοναστηριου...
η θεια λειτουργια γινοταν κατω,
λιγο παραπερα σ ενα μικρο ξωκλησακι...
ακομη λιγο περπατημα
ηταν ολα απλα και ησυχα και γαληνια,
ενα παλλομενο παντου σ αγαπω ενιωθε κανεις εκει
και αμα νιωθεις πως αγαπιεσαι...
ριχνεις και τις αμυνες εντος ασυναισθητα...
επιστροφη στο μοναστηρι...
μ αρεσε που οι αγιοι ηταν εξω...
σαν να σε αναζητουν...να σε βρουν...
να σου μιλησουν εκτεθειμενοι να τους αγγιξεις,
ετοιμοι να σ αγκαλιασουν
...ετσι διχως προυποθεσεις
και μετα
ενα φιλι με μια ευχη στο ταφο του γεροντα Σωφρονιου
"κρατα το νου σου τον αδη και μην απελπιζεσαι"
ματιες παιχνιδιαρικες περα δωθε
μες τον ναο οι αγιογραφιες του γεροντα
ξεκουραστηκα μεσα μου και ησυχασα
μ αυτο τον περιπατο
γι αυτο το μοιραστηκα
...εξω ξημερωσε
μια καινουργια μερα ζητιανευει
την αγαπη στις στιγμες μας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου