Γενοκτονία, φαινομενικά μία απλή λέξη, όμως τόσο αρνητικά φορτισμένη, αν κάνει κάποιος τον κόπο να δει μέσα της και να αφουγκραστεί τον πόνο και την οδύνη, τον θάνατο και την εξαθλίωση που επιφυλάσσει στα θύματά της.
Στην προκειμένη περίπτωση, θύματα της «Μάστιγος της Ασίας», όπως πολύ εύστοχα αποκάλεσε, ο πρόξενος των ΗΠΑ στην Σμύρνη το 1922, Τζωρτζ Χόρτον, τους εμπνευστές μα και τους εκτελεστές της. Κοινή διαπίστωση, την οποία επιβεβαιώνουν κυρίως οι Πόντιοι και λοιποί Μικρασιάτες Έλληνες καθώς και οι Αρμένιοι.
Ο φόρος του αίματος που κλήθηκαν να πληρώσουν, ώστε να δημιουργηθεί το «καθαρό» τουρκικό «έθνος», ήταν βαρύτατος. Σε ενάμισι εκατομμύριο υπολογίζονται τα θύματα μεταξύ των αδελφών Ποντίων και Μικρασιατών, σε άλλα τόσα αυτά των Αρμενίων.
Η 19η Μαΐου του 1919, ημέρα αφίξεως του Μουσταφά Κεμάλ πασά και μετέπειτα Ατατούρκ, στην Σαμψούντα, υπήρξε η αποφράς ημέρα-ορόσημο, της δεύτερης και πλέον σκληρής φάσης της εξολοθρεύσεως του ελληνισμού του Πόντου και της Μ.Ασίας εν συνόλω.
Ο νους και η καρδιά της πολιτισμένης ανθρωπότητος φρίττουν μπροστά στο μέγεθος της ολοκληρωτικής καταστροφής και του ξεριζωμού της τρισχιλιετούς ελληνικής παρουσίας, από τα ιερά πατρογονικά εδάφη της αλησμόνητης Μ.Ασίας. Από το 1914 έως το 1923 έλαβε χώρα η πρώτη, καταγεγραμμένη ιστορικά και σχεδιασμένη, γενοκτονία, εις βάρος των χριστιανικών πληθυσμών της εν λόγω περιοχής. Οι ομαδικές εκτελέσεις, σφαγές, μαζικοί εκτοπισμοί πληθυσμών, οι ατελείωτες πορείες θανάτου, τα Τάγματα Εργασίας (τα γνωστά «Αμελέ Ταμπουρού»), οι ατιμίες και ότι ακόμη αδυνατεί να φανταστεί ο κοινός νους, πραγματοποίησε η τουρκική θηριωδία, υπό τις διαταγές του Μουσταφά Κεμάλ πασά και την καθοδήγηση Γερμανών και Σοβιετικών Συμβούλων Θανάτου.
Οι αδελφοί μας, Πόντιοι και Μικρασιάτες, θυσίασαν ό,τι πολυτιμότερο είχαν, για να διαφυλάξουν τον εθνισμό τους και την γλυκειά τους πίστη, στη μνήμη των μετέπειτα γενεών και να τους παραδώσουν την αιματοβαμμένη σκυτάλη του χρέους και του καθήκοντος.
Αντιθέτως, οι Τούρκοι, υπό την άμεση καθοδήγηση του Κεμάλ Ατατούρκ, δεν ξάφνιασαν την ανθρωπότητα, αφού συνέχισαν τη δοκιμασμένη και γνωστή σ’ αυτούς «Τέχνη» της εξολοθρεύσεως ανυπεράσπιστων γυναικοπαίδων και αμάχου εν γένει πληθυσμού, εις την οποία είναι ανυπέρβλητοι πρωταθλητές και ως τέτοιοι, θα καταγραφούν στην Παγκόσμια Ιστορία, κερδίζοντας επάξια, την αιώνια καταισχύνη και τον τίτλο του αμετανόητου σφαγέα – προτύπου για άλλα απάνθρωπα καθεστώτα, ναζιστικά ή σταλινικά που ακολούθησαν ή μέλλουν, δυστυχώς, να προκύψουν.
Ως εκ τούτου, η καταδίκη της Γενοκτονίας είναι δεδομένη, εκ μέρους μας τουλάχιστον, μιας και τα συμφέροντα ή η μικροψυχία του πολιτισμένου κόσμου εμποδίζει ακόμη και αυτήν την αναγνώριση της Γενοκτονίας ως γεγονός, εκτός ελαχίστων εξαιρέσεων (Κύπρος, Σουηδία, Τοπική Βουλή Ν. Αυστραλίας).
Καταδικάζουμε όμως με δριμύτητα, την απόδοση τιμών διαχρονικά, άκουσον άκουσον, «Ελλήνων» ηγετών, στο Μαυσωλείο του πρωτεργάτη και εμπνευστού της Γενοκτονίας, Ατατούρκ.
Ελπίζουμε να μη δούμε ταγό της χώρας να καταθέτει στέφανο και στο άγαλμα του Τοπάλ Οσμάν! ΕΛΕΟΣ!!!
Η εικόνα της προσκυνήσεως, κυριολεκτικά, στον τάφο του εν λόγω υπανθρώπου, προσβάλλει την τιμή και το φιλότιμο της πατρίδος και τη μνήμη των απροσκύνητων θυμάτων. (Φανταστείτε τον πρωθυπουργό του Ισραήλ να κατέθετε στεφάνι στο Μαυσωλείο του Χίτλερ, αν υποθετικά υφίστατο τέτοιο, θα εξεγείρονταν και οι πέτρες…..)
Αναμένοντας, ωστόσο, με αγωνία μήπως φιλοτιμούμενο το οικείο Υπουργείο αποστείλει στα σχολεία της χώρας σχετική επιστολή, τιμής και μνήμης των θυμάτων, αναγκαστήκαμε να παραδεχτούμε τη διάψευση των προσδοκιών μας, ομολογουμένως χωρίς κατάπληξη, με βαθύτατη όμως ανησυχία για τα μέλλοντα να συμβούν στην πατρίδα, τις τύχες της οποίας κρατούν στα χέρια τους τόσο «μικροί» ηγέτες. Αλλοίμονο!!!
Αδέσμευτο Κίνημα Εκπ/κών Σάμου
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου