που ποτζιοιμίζεις τα μωρά,
ποτζιοίμισ' μου τούντο μωρόν
τζι' η μάνα του΄νει στον γιαλόν.
Να φέρει δάφνες τζιαι νερό,
να πλείννει τα ρουχούδκια του,
τζιαι τα τουλουππιστρούδκια του.
Να τα απλώσει στες νοδκιές,
στες κότζινες μουσκοκαρκές.
Έπαρ' το πέρα γύρισ' το
να δει τα δέντρη πώς αθκιούν
τζιαι τα πουλιά πώς τζιηλαδούν
τζιαι τα πεζούνια πώς πετούν
πώς σσιαίρουνται πώς πέτουνται
τζιαι πάσιν πέραν τζι΄έρκουνται
να δει του Μα΄τραντάφυλλα
τ' Αούστου μήλα κότσινα.
Έπαρ' το πέρα γύρισ' το
τζιαι στράφου πάλαι φέρ' μου το
γιατ' εν μωρόν τζιαι τρυφερόν
τζιαι θέλω το να το θωρώ
να το θωρώ να το φιλώ
γιατί εν εγιώ που τ' αγαπώ.
Απαγγελία: Χρυσταλλού Σάββα
Πραστειόν Μεσαορίας
Ετών 80. 1932
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου