Μέσα από..
το δειλό σκάσιμο του γιασεμιού..
το πρώτο φούλι που άνοιγε..
τις γυμνές πατούσες..
τις ανοιχτές ντουλάπες.. απαλλαγμένες από τα βαριά ρούχα..
τις πολύχρωμες απλωμένες μπουγάδες..
τα φορέματα τ’ανάλαφρα με τα ραντάκια..
τη μυρωδιά του ασβεστωμένου τοίχου της αυλής..
τον ιδρώτα του παιχνιδιού στο μέτωπο... οι κολλημένες αφέλειες..
τον ήχο της μαρμάρινης πέτρας στο «κουτσό».. και τις γραμμές της κιμωλίας στο σχεδίασμα του παιχνιδιού..
το κύλισμα της μπάλας στο χωμάτινο αυτοσχέδιο γήπεδο..
οι φωνές μας.. «τα μέντα μέντα»…
το κρυφτό… 1..2..3..10 φτου και βγαίνω!
το παγωτό που έλιωνε και κυλούσε στο σαγόνια..
στις λερωμένες χούφτες.. από το χώμα..
στο κράτημα της κούκλας και τη βάφτιση της..
στα φωτεινά χρώματα στη τσίτινη ρόμπα της μάνας..
το «ξέσκεπο» κεφάλι του παππού..
το λευκό πουκάμισο του πατέρα..
στο μαρμάρινο πλατύσκαλο.. που ήταν ζεστό..
στον ήλιο που έγερνε αργά πίσω από τα κεραμίδια της Νέζως..
στις κουρτίνες που ανέμιζαν από τα ανοιχτά παράθυρα.
οι μέρες που μετρούσαν αντίστροφα για το κλείσιμο του σχολείου..
οι πρόβες για τις σχολικές επιδείξεις..
το κουδούνισμα του ποδήλατου που έβγαινε από την αποθήκη..
τα κεράσια που κρεμούσαμε σκουλαρίκια στα αυτιά..
η μουριά που φούντωνε στην γωνία..
τα περσινά πέδιλα που μίκραιναν…
το τραπέζι στην αυλή.. με τον καινούριο μουσαμά…
η ραπτομηχανή που γάζωνε …τις μεταποιήσεις και τα «καινούρια»..
η φωνή της Γιοβάννας στο ραδιόφωνο…
Καλοκαιράκι έχει η καρδιά και η αγάπη μου καλοκαιράκι φυσάει ο μπάτης στα όνειρά μου
γιαγιά Αντιγόνη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου