Το λουλούδι που αγαπώ
μοιάζει σε Εσένα
και το βρίσκω
σαν το αγαπημένο μου
σημαδάκι στο μικρό χρόνο μου
σαν αγριολούλουδο
Θα το αφήσω εδώ
σαν μια αλήθεια
που μου πρόσφερες σε
κάποια ανύποπτη στιγμή
κι όταν σε ρώτησα
πώς είναι;
τι χρώμα έχει;
τι άρωμα έχει;
είπες Άνθρωπος. !
Σε αυτόν τον κόκκο του χρόνου
φυσούν ανέμοι.
Υγροί, δυνατοί.
Νοτιάδες τους λένε
εξαιτίας της αρχής τους.
Στα δικά μου τοπία ψυχής
φέρνουν ψιθύρους κυμμάτων
αφήνουν σημάδια αλμύρας...
στα δικά μου όνειρα στάζουν αλήθειες
και ο καιρός....ΣΙΩΠΗ!
και ναι γουστάρω
να ταξιδεύω ανήσυχα
διαλέγοντας μπάρκα δυσκολα
αποφεύγοντας λιμάνια εύκολα
αναζητώντας προορισμούς αόρατους
αυτό που νιώθω μα δεν ορίζω
εκείνο που ξέρω κι ας μη γνωρίζω
Ονείρων χρώματα
με ανταύγειες ευχών μου
καταφύγια άμαχων σκέψεων
σε πολέμους καθημερινότητας
ταξίδια σε αχαρτογράφητους τόπους
..μέσα μου..
εκεί που η απλή στιγμή
γράφει ανεξίτηλα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου