Πέρασε σα νεράκι κι αυτή η Σαρακοστή...άκαρπη για τον γράφοντα όπως κι οι περισσότερες από αυτές που έζησε...

Κύριε πριν εις τέλος απώλομαι σώσον με...

k.jpg

# Ήρθαν κάποτε δύο μοναχοί στον Αββά Παμβώ και τον ρώτησε ο ένας λέγοντας: "Αββά, εγώ επί δύο ημέρες νηστεύω και δυο ψωμιά τρώγω. Άραγε, σώζω την ψυχή μου ή είμαι σε πλάνη;"

Είπε και ο άλλος: "Αββά, εγώ κερδίζω δύο μικρά νομίσματα από το εργόχειρό μου κάθε μέρα και κρατώ κάτι για τη διατροφή μου, τα υπόλοιπα τα προσφέρω ελεημοσύνη. Άρα σώζομαι ή πάω χαμένος;".

Ο γέροντας προσευχήθηκε στο Θεό και έγραψε στο χώμα: "Ο Παμβώ επί δύο ημέρες νηστεύοντας και δυο ψωμιά τρώγοντας, άραγε μ' αυτό γίνεται μοναχός;" Και η απάντηση ακούστηκε από το Θεό. "Όχι". Και ξαναέγραψε: "Ο Παμβώ κερδίζει με το εργόχειρό του δυο μικρά νομίσματα και τα δίνει ελεημοσύνη. Άρα έτσι γίνεται μοναχός;" Και η απάντηση ακούστηκε από το Θεό. "Όχι ακόμη".

Και τότε λέει ο Παμβώ: "Καλές είναι βέβαια οι πράξεις. Αλλά αν δεν φυλάξεις τη συνείδησή σου καθαρή απέναντι στον πλησίον σου και δεν είσαι ήσυχος μέχρι τα βάθη της καρδιάς σου, δεν σώζεσαι"!


# Ρώτησε ο αββάς Θεόδωρος της Φέρμης τον αββά Παμβώ: "Πες μου κάτι ωφέλιμο". Και με πολύ κόπο του απάντησε: "Θεόδωρε πήγαινε, και να είσαι επιεικής και ελεήμων με όλους. Γιατί το έλεος μάς κάνει να μπορούμε να στεκόμαστε με παρρησία απέναντι στο Θεό"!


πηγή απο την διπλανή παράγκα!